امولسیون صفحه عکاسی

بعد از آن که از منظره‌ای عکسی گرفته می‌شود یعنی تصویری از آن روی فیلم عکاسی ضبط می‌‏شود باید با مکانیزم‌هایی آن را آشکارسازی کرده و به صفحه حساس عکاسی منتقل کرد تا اینکه به ‏طور طبیعی قابل روئیت باشد.‏
جواب امولسیون عکاسی به نور معمولا به صورتی بیان می‌شود که در آن منحنی تغییرات چگالی d ‏برحسب Log۱۰۱/T تعریف می‌شود. که در آن T تراگسیلمندی امولسیون سیاه شده یعنی نسبت ‏شدت عبوری به شدت تابشی است. با جاروب کردن صفحه عکاسی توسط چگالی سنج میکروسکوپی‏، T اندازه‌گیری می‌شود.
با رسم d برحسب لگاریتم زمانی نوردهی T در Eی ثابت، منحنی کم و بیش مشابه به دست می‌آید. ‏اگر d تابعی از حاصلضرب ET می‌بود. دو منحنی مزبور دقیقا شکل یکسانی می‌داشتند. اما به خاطر ‏طبیعت فرآیندهای چند مرحله‌ای سیاه شدن یک دانه منفرد معمولا قانون دو جانبه بین افروزش و ‏زمان نوردهی به طور کامل برقرار نمی‌شود. با دو برابر کردن افروزش هم زمان با نصف کردن زمان ‏نوردهی سیاه شدگی یکسانی در صفحه حاصل نمی‌شود. این نکته غالبا با در نظر گرفتن d به عنوان ‏تابعی از qET بیان می‌شود، که درآن q، ضریب شوارچیلد کمی کوچکتر از یک است.

منبع : شبکه رشد