کری ریچاردسون، از شروع تا امروز

پس از پیشرفتی سریع در رده آماتور کری ریچاردسون در رده حرفه‌ای آرام و کم‌فعالیت نشان داد. و هرچند در مسابقات معدودی حضور یافت ولی به‌عنوان یک تازه‌وارد مقام‌های نسبتاً خوبی به‌دست آورد. جدای از عملکردش در بدنسازی، این بدنساز آرام اهل نیوجرسی شیوه زندگی آرامی را برگزیده. هرچند هنوز در شهر کوچکی اقامت دارد. ولی سفر طولانی داشته از یک خلاف‌کار تا مبارزی علیه خلاف‌کاران، از جوانی ریزنقش تا یکی از بهترین بدنسازان در رده‌بندی جهانی.
در ادامه خواهیم دید که چه‌طور کری ریچاردسون آینده خود را رقم زد. همین‌طور شاهد عملکرد او در حال حاضر و برنامه‌های او برای آینده خواهیم بود. داخل باشگاه و خارج از آن، روی صحنه و در زندگی روزمره.
● تعیین هدف
ریچاردسون یکی از متواضع‌ترین و مهربان‌ترین افراد در میان تمام حرفه‌ای‌هاست، پدر و همسری فداکار. ولی اگر او را هفده سال پیش می‌دیدید، با یک خلاف‌کار، فروشنده مواد مخدر و باج‌گیر مواجه می‌شدید. ”بدنسازی مرا به‌خاطر تمام دیسیپلین و نظمی که برای خوردن و تمرین نیاز بود در مسیر درستی قرار داد. ناگهان متوجه شدم که وقتی برای شرارت و دردسرسازی‌های بیشتر ندارم، و نمی‌خواستم که داشته باشم، چون تصمیم گرفته‌ بودم در این عرصه به موفقیت برسم.“
مادرش باربارا به‌تنهائی او، برادر بزرگ‌تر و خواهرش را بزرگ کرد. او در یک فروشگاه بزرگ در بخش ارسال اجناس کار می‌کرد و حالا بازنشسته شده.
ریچاردسون شانزده ساله بود که به جرم فروش کوکائین دستگیر شد، و یک هفته را در بازداشتگاه نوجوانان گذراند. نه ماه بعد، یک‌بار دیگر به جرم فروش کرک دستگیر شد. این‌بار یک ماه را در بازداشتگاه نوجوانان به‌سر برد، و سپس چهار ماه اضافی را تحت نظارات کامل روزانه گذراند. وقتی در حال گذراندن این دوران بود در اولین رقابت بدنسازی زندگی‌اش شرکت کرد و هدف و مسیرش را پیدا کرد تا از زندگی بیهوده گذشته فاصله بگیرد.
در ماه سپتامبر، برای یک دوره چهار ماهه دیگر تحت نظارت قرار گرفت، ولی این‌بار از نوع قانونی، در آکادمی آموزش پلیس برای تبدیل شدن به یکی از اعضاء پلیس. او در قبل از این هم با نیروی پلیس همکاری داشته. البته همواره سعی می‌کند وعده‌های غذائی روزانه‌اش را سر وقت مصرف کند تا بتواند هم‌چنان به رقابت به‌عنوان یک بدنساز ادامه دهد، ولی آینده مالی بهتری را برای او رقم خواهد زد.
”من متابولیسم بسیار بالائی دارم، بنابراین افزایش وزن برایم سخت است. اگر هر دو ساعت و نیم یک‌بار چیزی نخورم، حلقه ازدواج برای انگشتم گشاد می‌شود! بسیاری از افراد می‌گویند نمی‌توانند وزن خود را اضافه کنند حتی وقتی هله‌هوله می‌خورند. شما باید غذاهائی را بخورید که عضلاتتان به آن نیاز دارد. تنها راه برای این‌که بتوانم وزن اضافه کنم خوردن غذاهائی مثل سفیده تخم‌مرغ، سینه مرغ، استیک و برنج قهوه‌ای در طول روز است.“
● اولین رقابت
۱۹۹۱ رقابت‌های شهرهای هومه نیوجرسی: ”من بیش از شش ماه از شروع تمریناتم نمی‌گذشت، ولی همه افراد باشگاه به من می‌گفتند که بدن خوبی دارم و باید در رقابت شرکت کنم. در واقع حتی نمی‌دانستم چه‌طور باید رقابت کنم. تازه ۱۷ ساله شده بودم. به هرحال بین حدود ۲۳ نفر به مقام یازدهم رسیدم.“ کری سال پس از آن در همان رقابت در مقابل همان تعداد شرکت‌کننده در رده وزنی آزاد به مقام دوم رسید.
● شدت تمرین
سال ۲۰۰۷، برای کسب آمادگی در رقابت‌هائی که در آنها حضور یافت، برنامه‌ای شامل ژیانت س و ست‌های نزولی را به‌کار گرفت. ”برنامه تمرین تنها ۲۰ دقیقه طول می‌کشید، ولی دیوانه‌کننده بود. برای مثال، در تمرین سینه من پنج حرکت انتخاب می‌کردم و آنها را پشت هم و بدون توقف اجرا می‌کردم در یک چرخه ۸ تکراری، سپس یک چرخه ۱۰تائی. سپس ۱۲، ۱۵ و در آخر هم ۲۰ تکراری.“ برنامه خیلی خوب جواب داد، از آن‌جائی که ریچاردسون دارای متابولیسم بسیار سریعی است که هم از آن تمجید می‌کند و هم گله، تمام تمرینات هوازی را حذف کرد و هر دو ساعت، نیم کیلو استیک و یک فنجان برنج قهوه‌ای می‌خورد و باز هم به اندازه کافی چربی‌هایش را سوزاند و در هفته آخر از ۱۰۰ کیلو به ۹۳ کیلو رسید.
● تکرارهای کم
در زمان حجم کری در اغلب حرکات، از ست‌های سنگین شش تکراری استفاده می‌کند. ”شما باید سنگین تمرین کنید تا رشد کنید. در خارج از فصل رقابت من به رنج تکرارهای ۶ تا ۱۰ تکرار پایبندم. اگر سعی کنم همیشه از تکرارهای ۱۰ تا ۱۲ تکرار استفاده کنم سایزم را از دست می‌دهم.“
امسال او تصمیم دارد مجدداً در رقابت حرفه‌ای نیویورک رقابت کند. برای توصیه‌های تغذیه، سراغ دان‌لانگ می‌رود که به او کمک کرد تا در سال ۲۰۰۵ به بهترین شرایط بدنی‌اش دست یابد. ”من تنها نیاز دارم تا در بالاتنه به سایز بیشتری دست یابم، بنابراین یک‌سال کامل را صرف رشد و افزایش حجم کردم. پیش از این هرگز بیش از ۱۱۷ کیلوگرم نبوده‌ام. در این دوره قصد دارم تا ۱۲۱ کیلو وزنم را افزایش دهم و مدتی در این وزن بمانم.“
● زندگی خانوادگی
۱۰ سال است که کری ازدواج کرده و با همسرش جنیفر در پاترسون نیوجرسی ساکن هستند.
پاترسون، نیوجرسی، شهری شامل نژادهای گوناگون، شهری صنعتی ۳۰ مایل دورتر از منهتن، که او تمام عمرش را در آن زندگی کرده. طبق گفته خودش محله‌ای که در آن بزرگ شد، بسیار خشن بود. ولی او و خانواده‌اش حالا در محله خوبی از شهر زندگی می‌کنند.
کری سه فرزند دارد. دختر بزرگش ۱۶ ساله، پسرش ۱۴ ساله و دختر کوچکش ۸ ساله. او در مورد مسئولیت‌های پدری‌اش می‌گوید: ”من بدون پدر بزرگ شدم، به همین دلیل دوست دارم بچه‌هایم همیشه مرا در کنارشان حس کنند.“
● دوستان خوب
بدنسازی علاوه‌بر این‌که مسیر زندگی کری را تغییر داد، باعث شد تا او دوستان خوبی هم داشته باشد تا همیشه پشتیبان او باشند. او از تعدادی از آنها یاد می‌کند: ”گای دل کورسو صاحب باشگاه رپز در نیوجرسی است. او در تنظیم رژیم‌های تغذیه و تمرین به من کمک می‌کند و همیشه پشتیبان من بوده. هارلی بریت یار تمرینی من است، وکیل دادگستری که در نه سال گذشته همراه من بوده و نفر سوم جان کمپر، بدنساز سابق، قاضی و مشاور فعلی که در طول سال‌های فعالیتم در بدنسازی از راهنمائی و مشاوره با او بهره برده‌ام.“ ریچاردسون هر از چندی در باشگاه دیاموند کمپر در ماپلوود نیوجرسی تمرین می‌کند.
”این‌ها سه تن از بهترین دوستان من هستند که دوستی با آنها را مدیون بدنسازی می‌دانم.“
● نقاط قوت و ضعف
ضعیف‌ترین بخش بدن کری پشتش است. به همین دلیل از حرکت زیربغل هالتر خم به‌عنوان حرکت اصلی برای رفع مشکلش استفاده می‌کند. او تا وزنه ۱۸۰ کیلو در اجرای زیربغل هالتر خم دست برعکس پیش می‌رود. در عوض نقطه قوتش عضلات چهارسر شگفت‌انگیز اوست که کلید رشد آن را حرکت اسکوات با دستگاه اسمیت می‌داند. ”بسیاری از افراد اسکوات با اسمیت را یک اسکوات واقعی به حساب نمی‌آورند، ولی وقتی اسکوات می‌روم می‌خواهم به پاهایم فکر کنم. همین. نمی‌خواهم به پائین پشتم فکر کنم. نمی‌خواهم به حفظ تعادل وزنه فکر کنم. تنها می‌خواهم زیر وزنه بروم، آن را از جایش جدا کنم، با وزنه بنشینم و بلند شوم، و در طول ست روی چهارسرم متمرکز باشم و این تمرکز تنها در هنگام اجرای اسکوات با اسمیت برایم امکان‌پذیر است.“
او از کمری باریک و باسنی کوچک بهره‌مند است و توانسته پاهای حجیمی بسازد با برآمدگی عالی در بخش خارجی ران، ولی می‌داند که نیاز دارد تا بر پهنای پشتش بیفزاید و سرشانه‌های حجیم‌تری داشته باشد تا بتواند بالاتنه‌اش را برای تداعی حالت X در بدن تکمیل کند.
● پیروزی‌های پی‌درپی
ریچاردسون سال ۱۹۹۴ در رقابت ملی رده جوانان به پیروزی رسید. ”زمانی که در رده نوجوانان رقابت می‌کردم، هرگز شکستی نداشتم (قبل از آن او موفق به پیروزی مجموع در سال ۱۹۹۳ در رقابت نوجوانان نیوجرسی شده بود)، بنابراین وقتی وارد رقابت جوانان شدم، احساس نوعی شکست‌ناپذیری می‌کردم، ولی به سرعت فهمیدم که دیگران هم همگی این احساس را دارند و همه آماده بودند. برنچ وارن سال پیش از آن جی کاتلر را شکست داده بود، بنابراین نمی‌دانستم باید چه توقعی داشته باشم. وقتی به پیروزی رسیدم باور نمی‌کردم. رسیدن به مقام بهترین بدنساز در رده جوانان رویائی بود که برایم محقق شده بود.“
پس از رقابت ملی رده جوانان، ریچاردسون یک‌سال از رقابت و تمرین فاصله گرفت و وزنش تا ۷۲ کیلوگرم افت کرد. ولی در ۱۹۹۶، در سن ۲۱ سالگی، و تنها پس از شش ماه تمرین دوباره، به رده آزاد صعود کرد و در سه رقابت ساحل شرقی، قهرمانی متروپولیتن نیویورک و قهرمانی نیوجرسی به پیروزی رسید (در دو رقابت اول مت‌ دوال را شکست داد.) سپس وارد رقابت ملی شد، و به دنبال آن با پیروزی در دسته نیمه‌سنگین وزن در رقابت NPC آمریکا در رده جوانان وارد رده بزرگسالان شد. ولی این سه پیروزی منطقه‌ای که مربوط به یازده سال گذشته است، آخرین رقابت‌هائی بود که در آنها به قهرمانی مجموع رسید.
● فقط یک امتیاز
ریچاردسون با خنده می‌گوید: ”وقتی در رقابتی رئیس تشریفات قبل از این‌که پیروز رقابت را اعلام کند با صدای بلند می‌گوید که اوه، رقابت نزدیکی بود، می‌فهمم که قهرمانی از آن من نیست.“ او در سال ۱۹۹۶ به قهرمانی جوانان در دسته نیمه‌سنگین وزن آمریکا رسید. ولی مایک والنتینو با اختلاف تنها یک امتیاز به قهرمانی مجموع رسید. در سال ۱۹۹۷ و در سن ۲۱ سالگی، ریچاردسون پیروزی در رقابت قهرمانی آمریکا در دسته نیمه‌سنگین را با اختلاف یک امتیاز به جیسون آرنتز واگذار کرد. دو سال بعد، در رقابت NPC ملی، کمترین امتیاز ریچاردسون را از رادنی اس تی کلود جدا کرد. در سال ۲۰۰۰، به‌عنوان بهترین بدنساز حاضر در دسته نیمه‌سنگین شناخته شد، ولی قهرمانی مجموع را به ویکتور مارتینز واگذار کرد و البته باز هم با یک امتیاز.
این سه‌بار آخر، کسانی از نیویورک بودند که تنها با یک امتیاز او را از میدان به‌در می‌کردند: ”من این افراد را زمانی که نوجوان بودم می‌شناختم، و اگر کسی قرار بود مرا شکست دهد، حداقل خوشحالم که آنها بودند.“
● آینده ریچاردسون
در سن ۳۳ سالگی، هرچند که هفت سال از حرفه‌ای شدن او می‌گذرد، ریچاردسون هنوز هم نسبتاً جوان به حساب می‌آید. ”شما می‌توانید مثل کلمن و فریمن از سن چهل سال بگذرید و باز هم در این ورزش بدرخشید، بنابراین فکر می‌کنم هنوز راه زیادی در پیش دارم.“
از ریچاردسون می‌پرسیم هدف نهائی تو در بدنسازی چیست، او جواب می‌دهد ”شاید نتوانم قهرمان المپیا شوم، ولی دوست دارم جزو شش مرد برتر در این رقابت قرار بگیرم و در یکی دو رقابت حرفه‌ای قهرمان شوم. تنها می‌خواهم بدنساز موفقی باشم، حتی اگر هرگز در رقابت دیگری به پیروزی نرسم. مهم‌ترین چیز برایم این است که زندگی خوبی برای خودم و خانواده‌ام بسازم. به همین دلیل به استخدام پلیس درآمدم. من عاشق بدنسازی هستم. به مدت ۱۶ سال پیگیرش بوده‌ام، ولی اگر زمانی برسد که احساس کنم روی زندگی خانوادگی‌ام اثر منفی دارد آن را رها می‌کنم. شما باید تعیین کنید که مهم‌ترین چیز برایتان چیست. عضلات بزرگ موقتی هستند. دوستان و خانواده هستند که همیشگی‌اند.“
● بیوگرافی کری ریچاردسون
▪ تاریخ تولد: ۲۵ جولای ۱۹۷۴
▪ محل تولد: پاترسون، نیوجرسی
▪ قد: ۱۶۵ سانتی‌متر
▪ وزن رقابت: ۹۳ تا ۱۰۰ کیلوگرم
▪ وزن زمان حجم: ۱۱۳ تا ۱۲۰ کیلوگرم
▪ وضعیت خانوادگی: متأهل دارای دو فرزند دختر و یک پسر
▪ مقام‌های مهم
ـ ۱۹۹۴: رقابت ملی جوانان/ قهرمان نیمه‌سنگین وزن و قهرمان مجموع
ـ ۱۹۹۶: رقابت جوانان آمریکا/ قهرمان نیمه‌سنگین وزن
ـ ۱۹۹۷: رقابت قهرمانی آمریکا/ مقام دوم نیمه‌سنگین وزن
ـ ۱۹۹۹: رقابت NPC ملی/ مقام دوم نیمه‌سنگین وزن
ـ ۲۰۰۰: رقابت NPC ملی/ قهرمان نیمه‌سنگین وزن و دریافت کارت حرفه‌ای
ـ ۲۰۰۴: رقابت حرفه‌ای فلوریدا/ مقام سوم
ـ ۲۰۰۵: رقابت حرفه‌ای نیویورک/ مقام چهارم
ـ ۲۰۰۵: رقابت حرفه‌ای تورنتو/ مقام پنجم
ـ ۲۰۰۷: رقابت حرفه‌ای نیویورک/ مقام هفتم
ـ ۲۰۰۷: رقابت حرفه‌ای کیستون/ مقام هفتم
ـ ۲۰۰۷: رقابت حرفه‌ای آتلانتیک/ مقام پنجم
● برنامه تمرین کری ریچاردسون
▪ روز اول: پشت و شکم
حرکت/ ست/ تکرار
ـ بارفیکس/ ۴/ ۱۵ـ ۸
ـ هالتر خم دست برعکس/ ۴/ ۶ ـ ۸
ـ کشش قایقی سیمکش/ ۴/ ۶ ـ ۸
ـ کشش از بالا با دستگاه همر/ ۴/ ۶ ـ ۸
ـ ددلیفت نیمه (از روی پایه)/ ۴ ـ ۳/ ۶ ـ ۱۰
ـ کرانچ/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی
ـ زیر شکم (بال آوردن پاها در حالت آویزان)/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی
▪ روز دوم: سینه و پشت پا
ـ پرس بالاسینه دمبل/ ۴/ ۶ ـ ۸
ـ پرس سینه نشسته با دستگاه/ ۴/ ۸ ـ ۱۰
ـ قفسه بالاسینه دمبل/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲
ـ کراس اور/ ۴/ ۱۲ ـ ۱۵
ـ پشت پا خوابیده (با وزنه سنگین)/ ۳/ ۶ ـ ۸
ـ پشت پا خوابیده (با وزنه سبک‌تر)/ ۳/ ۱۲ ـ ۱۵
ـ پشت پا نشسته با دستگاه/ ۴/ ۸ ـ ۱۲
ـ پشت پا ایستاده با دستگاه/ ۳/ ۶ ـ ۱۰
ـ ددلیفت پا صاف/ ۳/ ۱۲ ـ ۱۵
▪ روز زسوم: چهارسر
ـ جلوپا ماشین/ ٭۴/ ۲۰ ـ ۱۰
ـ اسکوات با دستگاه اسمیت/ ۵/ ۱۰
ـ پرس پا/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲
ـ سی سی اسکوات/ ۳/ ۱۵ ـ ۲۰
▪ روز چهارم: بازو و شکم
ـ جلوبازو هالتر/ ۴/ ۸ ـ ۱۲
ـ جلوبازو دمبل ایستاده/ ۴/ ۶ ـ ۱۲
ـ جلوبازو تک‌دست با دستگاه/ ۴/ ۸ ـ ۱۲
ـ دیپ با وزنه/ ۴/ ۸ ـ ۱۲
ـ پشت‌بازو دمبل تک خوابیده/ ۴/ ۸ ـ ۱۲
ـ پشت‌بازو سیمکش ایستاده/ ۴/ ۱۲ ـ ۱۵
ـ کرانچ/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی
ـ زیر شکم (بالا آوردن پاها در حالت آویزان)/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی
▪ روز پنجم: سرشانه و ساق
ـ نشر طرفین با دمبل/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲
ـ پرس سرشانه با دمبل/ ۴/ ۸ ـ ۱۰
ـ نشر خم با دستگاه/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲
ـ شراگز با هالتر/ ۶/ ۸ ـ ۱۵
ـ ساق پا ایستاده/ ۴/ ۱۲ ـ ۱۵
ـ ساق پا نشسته/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۵
▪ ست‌های هرمی
نکته‌: ریچاردسون تمرین کل بدنش را در پنج روز تقسیم کرده ولی از الگوی دو روز تمرین یک روز استراحت استفاده می‌کند. روزهای تمرین هر بخش و روزهای استراحت به‌صورت چرخشی تغییر می‌کند. به‌عنوان مثال: دوشنبه (پشت و شکم)، سه‌شنبه (سینه و پشت پا)، چهارشنبه (استراحت)، پنجشنبه (چهارسر)، جمعه (بازو و شکم)، شنبه (استراحت)، یکشنبه (سرشانه و ساق)، دوشنبه (پشت و شکم)، سه‌شنبه (استراحت) و ....

منبع : مجله دانش ورزش