جان سخت - Die Hard

سال تولید : ۱۹۸۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لارنس گوردون و جوئل سیلور
کارگردان : جان مک‌تیرنان.
فیلمنامه‌نویس : جب استوارت و استیون دِ سوزا، برمبنای رمانی نوشته رودریک تورپ.
فیلمبردار : یان دِ بونت.
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل کیمن.
هنرپیشگان : بروس ویلیس، بانی بدلیا، رجینالد ول‌جانسن، پل گلیسن، دِو ورو وایت، ویلیام آترتن، هارت بوچنر، آلن ریکمن و الکساندر گودونوف.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۲ دقیقه.


در شب کریسمس، «جان مکلین» (ویلیس)، پلیس نیویورکی به لس آنجلس می‌آید تا تعطیلات را با «هالی» (بدلیا)، همسرش که از او جدا شده و دو فرززندش بگذراند. عامل اصلی این جدائی، شغل مهمی است که «هالی» به تازگی در اداره مرکزی جدیدالتأسیس یک شرکت ژاپنی (آسمان خراش سر به فلک کشیده در مرکز لس آنجلس) به دست آورده است. «مکلین»، همسرش را در مهمانی شب سال نو که در طبقه سی‌ام ساختمان برگزار می‌شود، ملاقات می‌کند. در اینجا گروهی از تروریست‌ها به رهبری «هانس گروبر» (ریکمن)، تبهکار آلمانی‌الاصل به ساختمان هجوم می‌آورند، آنجا را تصرف می‌کنند و تمام مهمانان را به گروگان می‌گیرند. هدف اصلی آنان نفوذ به سیستم پیچیده گاوصندوق شرکت و ربودن ششصد و هفتاد میلیون دلار اوراق بهادار موجود در آن است. «مکلین» از دست تروریست‌ها می‌گریزد، خود را به طبقات فوقانی آسمان خراش می‌رساند و از آنجا نبردی یک تنه را علیه مهاجمان آغاز می‌کنند...
* مهارت مثال‌زدنی مک‌تیرنان در کارگردانی صحنه‌های «اکشن‌»، جان سخت را به یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های سال 1988 بدل می‌کند، موقعیت اینگونه آثار را در سینما تا حد یک «ژانر» ارتقا می‌دهد و از ویلیس بازیگر سابق کمدی، یک ستاره می‌سازد. فیلم علاوه بر دو دنباله: جان سخت 2 (رنی‌هارلین، 1990) و جان سخت با تمام نیرو (مک‌تیرنان، 1995) تعداد بی‌شماری از تقلیدها را در ادامه دارد. فیلم‌هائی مثل در محاصره (اندرو دیویس، 1992)، صخره نورد (هارلین، 1993) و سرعت (یان دِ بونت، 1994)، در طراح داستانی، نحوه شخصیت‌پردازی و حتی جزئیات وامدار این فیلم‌اند. جان سخت به‌عنوان فیلمی از بدنه سینمای آمریکا در عصر رانلد ریگان، اثری «خانواده محور» و «بیگانه‌ستیز» است: زن - آزاد - خواهی (متجلی در استقلال‌طلبی «هالی» و استفاده او از نام‌پدری‌اش در شرکت)، به‌عنوان عاملی برای تلاشی ساختار خانواده آمریکائی معرفی می‌شود. «مکلین»، در پایان، ضمن غلبه بر تبهکاران با نجات همسرش موفق به حفظ ساختار خانواده (که اهمیتش در طول فیلم با ارجاع‌های مداوم به جایگاه «عکس خانوادگی» مؤکد می‌شود)، نیز می‌گردد. از سوی دیگر تروریست‌های آلمانی و انحصارگران ژاپنی در طول فیلم به‌عنوان تهدید اصلی معرفی می‌شوند. در پایان، نجات «هالی» از دست تروریست آلمانی، با به دور افکندان ساعت‌مچی گران‌بهای اهدائی رئیس شرکت ژاپنی حاصل می‌شود.