پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

دزد خوب - THE GOOD THIEF


دزد خوب - THE GOOD THIEF
سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : فرانسه، انگلستان، کانادا و ایرلند
محصول : جان ولز، سیتن مک‌لین و استیون وولی
کارگردان : نیل جوردن
فیلمنامه‌نویس : نیل جوردن، برمبنای فیلم‌نامهٔ بوب قمارباز، نوشتهٔ اوگوست لوبرتون و ژان‌پی‌یر ملویل
فیلمبردار : کریس منگیس
آهنگساز(موسیقی متن) : الیوت گلدنتال
هنرپیشگان : نوتسا کوخیانیدزه، ائواسینی امبارک، مارک لاووئن، نیک نولتی، چکی کاریو، ژرار دامون و پاتریشا گل
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۸ دقیقه


̎باب مونتانیه̎ (نولتی) دزد دائم‌الخمر و معتاد آمریکائی، در جنوب فرانسه (نزدیک دهکدهٔ مادر فرانسوی‌اش) زندگی می‌کند و فکر و ذکرش قماربازی است. پس از نجات دختر هفده ساله‌ای (کوخیانیدزه) از چنگ ازاذل و اوباش خیابانی و خطر مرگ خودش بر اثر اعتیاد، ̎رائول̎ (دامون) یکی از دوستانش، او را راضی می‌کند که اعتیادش را ترک کند و یک سرقت بزرگ آخر را نیز انجام دهد. هدف این سرقت، کازینوی ریویرا در مونته‌کارلو است که در گاوصندوقش هشتاد میلیون فرانک پول نهفته است. اما صاحبان ژاپنی جدید کازینو در واقع اشیاء قیمتی‌تری در آن‌جا دارند که همانا شاهکارهای نقاشی است که از در و دیوار آویزان کرده‌اند و با ثروت‌های بادآوردهٔ دههٔ ۱۹۸۰‌شان خریده‌اند و خیال دارند به کمک آنها، کازینوی‌شان را شیک‌تر جلوه دهند. ̎باب̎ رهبری گروه سارقان را به‌عهده می‌گیرد و این کار را هم با وجود هشدارهای ̎روژه̎ (کاریو)، کارآگاه محلی انجام می‌دهد که از او خوشش می‌آید و ستایش‌اش می‌کند ولی در صورت انجام کار خلاف در دستگیری‌اش تردید نمی‌کند...
● بازسازی فیلم پرآوازه‌ٔ ژان‌پی‌یر ملویل، بوب قمارباز (۱۹۵۶)، به نوعی بازیافت جهانی آمریکائی است، که پیش‌تر فیلم‌سازی فرانسوی، اما عاشق فرهنگِ آمریکائی آن را پرورانده بود. به همین خاطر نولتی هم شبیه به قهرمانان درب و داغان جهان ارنست همینگوی است و هم یادآور گنگسترهای به ته خط رسیدهٔ ملویل، گنگستری که به قول رفیقش ̎رائول̎ به عقدِ هروئین درآمده، اگرچه دوست دیگر او معتقد است که ̎او با شانس پیوند اخوت بسته̎. با این حال خود نولتی در کنفرانسی مطبوعاتی در تورنتو و پس از نمایش فیلم اعتراف کرد که هر روز هنگام فیلم‌برداری مقداری هروئین مصرف می‌کرده تا حال و هوای شخصیت ̎باب̎ نزدیک شود. با توجه به سوابق نولتی، دزد خوب، به نوعی، فیلمِ نولتی هم هست، او هم همانندِ ̎باب̎ تجربهٔ ترک کردن هروئین را پشت سر گذاشته و البته هم‌چون او در حرفه‌اش با وجود استعداد شگرف بازیگری‌ به ته خط رسیده به شمار می‌آمد. جوردن هم این تقارن را قدر دانسته و نولتی را در انبوهی از سایه‌ها، دودها و فضای مه گرفته، جائی‌که به راحتی نمی‌توان دزد را از پلیس تشخیص داد، آراسته است. تعداد زیادی از بازیگر و فیلم‌ساز (از جمله امیر کوشتوریتسا) در نقش‌های فرعی حضور دارند. و به‌خصوص رالف فاینر قابل توجه است که در نقش دلال آثار هنری در جائی می‌گوید: ̎اگر پولم را تا صبح برنگردونی، کاری به صورتت می‌کنم که مثل یک اثر کوبیستی بشه.̎