سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
مجله ویستا
شعر، یافتن یا بافتن؟
سخن از شعر است؛ هنری که از اولین لحظه تولدش مخاطب را به تعجب و تفکر و لذت واداشت.
در سادهترین کارکرد این نوع هنری میتوان انتقال یک حس ولو نازل را به موثرترین شیوه شاهد بود، اما اهل فن از شعر، توقع سادهترین کارکرد را نداشته و ندارند بلکه با باور به این که قلمروی حکومتی این ژانر ادبی، مجموعه هستی است و توجه ذاتی آن، در مرتبه اول التذاذ و شگفتی است و در رتبههای بعدی بیان تجربه یا تجربیات منتج از احساسهای گوناگون.
برای دوستداران حرفهای و غیرحرفهای این هنر همیشه این سوال مطرح بوده است که آثار شعری شاعرانی چون مولانا، سعدی، حافظ، نیما، شاملو، فروغ و... و شکسپیر، گوته، لورکا، نزار قبانی، گارسیا گالو و ... اگر ماندگار شدهاند، از یافتهها بود یا بافتهها؟!لطفا سوال موجب خلط نشود که یافتهها همان جوشش است و بافتهها، کوشش؛ خیر! این دو واژه در این مقالت ارتباطی به این تعابیر ندارند.
در یافتن واژهای است که مستقیما با فکر و ذهن و شعور و قلب و وجود شاعر مرتبط است. شاعر شعر «یافته» کسی است که از روی دست دیگران و مانیفست مطروحه دیگران شعر نگوید بلکه شعرش بیانگر تجربههایی باشد که اولا سابقه موفقیت آنها تثبیت شده باشد، ثانیا از ده مخاطب حداقل دو سوم بتوانند با آن تجربهها و احساسات و حرفها مشترک باشند و هیچ لزومی ندارد که خواننده و شنونده مظلوم محکوم به ناتوانی و عجز در ارتباط شود.
هر خواننده و شنوندهای آنقدر هوشیار و آگاه است که پس از قرائت شعر حتی اگر قادر به بیان نباشد، بتواند در خود تکرار کند که این شعر بیانگر عقدههای درونی یک فرد بیمار است یا آرزوهای خفه شده یک فرد از همه بریده! اگر بپذیریم فرستنده، متن و گیرنده ارتباط داده و پس داده (کنش و واکنش) دارند، باید اعتراف کنیم که دادهها اگر با استقبال ۷۰ درصد مواجه نشوند، دیگر عیب از گیرنده نیست و متن حداقل نقصانی که دارد از جنس مخاطب نیست، به تعبیری ظرفیت تقسیمپذیری بر تعدادی قابل توجه را ندارد و این نشان میدهد که دادهها، بافتههای ذهنی فرستندهای است که هیچ گونه ارتباط و قرابتی با مخاطبانش نداشته است و در مقابل اگر نتیجه برعکس شود، میتوان حکم به «یافتنی» بودن آن داد؛ یافتنی که از حس و فکر و زبان و ذهن مردم پدید آمده است نه از صندوق فناپذیر محدود ذهن بریده از دیگران.
در شعرهای «یافته» اغلب تلاش هنری شاعر بر آن است تا از جهات گوناگون مانند ارگانیسم، فرم، زبان، نگاه و درونمایه که آفریده بخش هنری و تجربی ذهن و فکر اوست، سهم مخاطب را در برقراری پیوند و حضور در فضای آن کار فراموش نکند.در مقابل، شعرهای «بافته» معمولا از شاعرانی سر میزند که یا دارای دید و بینش محدودی هستند و دنیا را در ذهن و اتاق و باورهای ابتر خویش خلاصه میکنند یا عالم بر جهل خویش نیستند یا در اعتبار بخشیدن به فهم و ذوق و التذاذ مخاطب کمعنایتند و خودمحور! البته هیچ کدام از این دستهها قادر به نفوذ در ذهن مردم و تاریخ نخواهد بود و جز آب در هاون کوفتن و زحمت به مخاطب دادن به مقصود دیگری نخواهند رسید؛ چراکه به تعبیرالیوت، فیلتر ورود و گذر به تاریخ، آغوش مردم است و پذیرفتن آنها شاعر را!
محمدعلی آبان
منبع : روزنامه جامجم
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور سقوط بالگرد رئیسی سیدابراهیم رئیسی شهادت ایران سقوط بالگرد بالگرد حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم شهادت رئیسی شهادت سید ابراهیم رئیسی
امتحانات تعطیلی مدارس هواشناسی تهران پلیس هلال احمر سیل قوه قضاییه شهرداری تهران مشهد سیل مشهد بارش باران
شهادت رئیس جمهور یارانه چین بورس قیمت خودرو قیمت دلار خودرو دلار بازار خودرو قیمت طلا حقوق بازنشستگان ایران خودرو
شهید رئیسی لیلا حاتمی ابراهیم حاتمی کیا تلویزیون سینما هنرمندان سینمای ایران شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی زری خوشکام نمایشگاه کتاب رسانه ملی
قرآن تجهیزات پزشکی
رژیم صهیونیستی ترکیه آمریکا روسیه اسرائیل لبنان غزه فلسطین جنگ غزه حماس اوکراین ولادیمیر پوتین
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر لیگ برتر ایران باشگاه پرسپولیس لیگ برتر انگلیس فدراسیون فوتبال منچسترسیتی تراکتور بازی بارسلونا
هوش مصنوعی سامسونگ تبلیغات اپل موبایل نمایشگاه ایران هلث هواپیما اینترنت
سلامت رژیم غذایی مغز مردان خواب آلزایمر زیبایی استرس کاهش وزن افسردگی