جنجالی که تکرار نشد

زادگاه راجر فدرر بهترین تنیسور جهان عصر چهارشنبه حال و هوایی دیگر داشت. «بازل» با ۷۰۰ هزار نفر جمعیت از بیش از ۱۵۰ کشور نه تنها جایی برای برخورد فرهنگ‌هاست بلکه با داشتن چهل موزه وجهه فرهنگی بالایی نیز دارد. شهری که ساکنان‌اش در سال ۱۲۲۵ با ساختن «Mittlrer Bridges»اولین پل را روی رودخانه راین زدند چهارشنبه شاهد حضور تر‌ک‌های تشنه انتقام بود. تر‌ک‌هایی که هنوز حذف باخت خانگی مقابل سوئیس در انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ را از یاد نبرده بودند؛ مسابقه‌ای جنجالی که سوئیس توانست با حذف ترکیه در استانبول با حذف این تیم به جام‌جهانی راه یابد و در پایان آن نیز بازیکنان دو تیم در زمین به جان هم افتاده و کتک کاری مفصلی به راه انداختند. گرچه پیش‌بینی می‌شد این مسابقه تبدیل به یک رویارویی جنجالی بین تر‌ک‌ها و سوئیسی‌ها در داخل و خارج از زمین گردد اما هیچیک از این اتفاقات رخ نداد. جدال هواداران دو تیم از داخل شهر و ترن‌های منتهی به ورزشگاه آغاز شده بود البته تنها در حوزه کلام. هواداران دو طرف پیراهن‌های سرخ پوشیده بودند و تنها از روی نوشته‌های روی پیراهن آنها می‌شد فهمید به کدام طرف تعلق دارند. سوئیسی‌ها که پس از باخت به جمهوری چک در بازی اول و همچنین پیروزی پرتغال برابر چک در بازی دوم، این بازی علاوه بر حساسیت‌های قبلی برایشان حکم مرگ و زندگی را نیز پیدا کرده بود با انگیره‌ای مضاعف راهی ورزشگاه می‌شدند. جوانان سوئیسی با صورت‌هایی رنگ‌کرده و در حالی که پیراهن تیم ملی‌شان را به تن داشتند و تعداد زیادی از آنان نیز کلاه‌هایی شبیه وایکینگ‌ها به سر داشتند راهی ورزشگاه بودند. یکی از آنها پشت پیراهن‌اش عکس یک گوشت و تکه‌ای پنیر را چسبانده بود که در مقابل گوشت عدد ۱۳ و در برابر پنیر عدد صفر به چشم می‌خورد، او در این باره گفت: «می‌خواستم بگویم پنیر سوئیسی به کباب ترکی ۱۳ گل می‌زند، هرچند که خودم هم نمی‌دانم چرا ۱۳ تا». یکی دیگر از هواداران سوئیس نیز کلاهی به شکل توپ فوتبال به سر داشت که عکس بازیکنان تیم‌های مختلف را روی آن چسبانده است. او در پاسخ به این که چرا روی عکس هاکان شوکور (بازیکن صاحب‌نام تر‌ک‌ها که فاتح تریم نامش را قبل از یورو۲۰۰۸ از فهرست ترکیه خط زد) با خنده می‌گوید: «خب بری اینکه به یورو نیامد».
تر‌ک‌ها گرچه تعدادشان کمتر است اما پرحرارت‌تر و پرشورترند. آنها از نظر تبلیغاتی حضور پررنگی در سوئیس دارند. در اکثر اتوبوس‌های سوئیس تبلیغات توریستی ترکیه به چشم می‌خورد و همچنین قبل از مسابقه نیز بروشوری زیبا و قطور را در مرکز خبری ورزشگاه بازل پخش می‌کنند که «نامه‌هایی به یورو ۲۰۰۸» نام دارد و در آن دست‌نوشته‌هایی به زبان انگلیسی از اعضای تیم ترکیه است. در این کاتالوگ عکس‌های تر‌ک‌ها از فاتح تریم مربی این تیم گرفته تا کادر پزشکی و آشپزهای تیم دیده می‌شود.
هواداران ترک گرچه از نظر تعداد کمترند اما به کمک بلندگوهای دستی سر و صدای بیشتری ایجاد می‌کنند. در میان آنها از جوانانی با چهره‌های نامتعارف گرفته، تا بانوان محجبه مسلمان دیده می‌شوند.
ساعاتی مانده به آغاز مسابقه اتوبوس‌های منتهی به ورزشگاه وضعیتی شبیه اتوبوس‌های ساعت هشت صبح تهران پیدا می‌کنند. تماشاگران دو تیم «کنسرووار» به هم چسبیده‌اند اما هر گروه تنها به فکر بلند‌تر شعار دادن است، بدون اینکه به‌طور مستقیم به طرف مقابل کاری داشته باشد.
ورزشگاه «سنت جاکوب پارک» را پیش از مسابقه هیاهویی کرکننده پوشانده است. در طول مسابقه بیشتر تشویق‌های هواداران سوئیس به گوش می‌رسد و آنها در طول بازی هراز چندگاه یک بار با فریاد«Hop Schwitz !»( یالا سوئیس) ورزشگاه را روی سرشان می‌گذارند، اما آخر هم نمی‌توانند مانع از شکست تیم شان شوند. گل سن تورک در وقت‌های تلف‌شده موجب شد سوئیس به دومین میزبان(پس از بلژیک در سال ۲۰۰۰ ) تاریخ بازی‌های جام ملت‌های اروپا تبدیل شود که در دور اول حذف می‌گردد. سوئیس باخت تا نتواند در هشت بازای‌اش در دور نهایی جام ملت‌های اروپا طعم برد را بچشد و از این حیث نیز پس از روسیه طولانی‌ترین رکورد را داشته باشد هر چند که وضع ترکیه هم چندان بهتر نیست و این دومین پیروزی آنها در ۱۹ مسابقه‌ای بود که در جام ملت‌های اروپا به میدان رفته بودند.
پس از دمیده شدن سوت پایان بازی توسط لوبوس میشل و زیر باران سیل‌آسای بازل سوئیسی‌ها خیلی زود و با چشمان اشک‌آلود راهی خانه شدند اما به نظر می‌رسد جشن پیروزی تر‌ک‌ها در ورزشگاه و خیابان‌های اطراف تمام شدنی نیست.

علی آخوندان بازل

منبع : روزنامه کارگزاران