ادراک زمان و روش های ارزیابی آن: یک مطالعه مقدماتی برای آزمودنی فارسی زبان

● هدف:
این مطالعه جهت طراحی نسخه فارسی تخمین زمانی، بازسازی زمانی و تخمین تاخیر و ارزیابی آن در گروهی از دانش آموزان دبیرستانی انجام شده است.
● روش:
این مطالعه جهت طراحی و اعتبار یابی ابزار انجام شد. ۸۶ نفر از دانش آموزان سال اول دبیرستان با ابزار طراحی شده (نمونه فارسی) از جهت تخمین زمانی، بازسازی زمانی و تخمین تاخیر مورد مطالعه قرار گرفتند و داده ها با آزمون t بررسی شدند.
● یافته ها:
در آزمون تخمین، در مرحله ناآگاهی فرد از نوع سوال، آزمودنی بازه زمانی۸ ثانیه را به میزان ۰.۶۶۴±۷.۳۳ با حدود اطمینان ۹۵ درصد زیر تخمین و بعد از آگاهی از لزوم دقت به زمان سپری شده، همان بازه را به میزان ۰.۴۳۱±۹.۶۵ بیش تخمین می زند. در طول آزمون نیز تخمین ۵ ثانیه با ۶.۲ ثانیه، ۸ با ۷.۵۳ و ۱۱ با ۹.۷۳ انجام می گیرد و افزایش این اختلاف در ۲۳ ثانیه به ۲۶% زیر تخمین می رسد. همین نتایج با اندکی تفاوت در آزمون های بازسازی زمانی و درک تاخیر نیز تکرار شده است.
● نتیجه گیری:
بر اساس این مطالعه، در هر سه تابع تخمین زمانی، بازسازی زمانی و تخمین تاخیر بر پایه منطبق هیپربولیک، با افزایش بازه زمانی، از ارزش بازه کاسته می شود و درصد «زیر تخمین» و «بازسازی» زمان افزایش می یابد.

حامد اختیاری
علی جنتی
سیداحسان پرهیزگار
آرین بهزادی
آذرخش مکری

منبع : پایگاه اطلاعات علمی