اتاقی برای رومیو براس - A Room for romeo brass

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : کانادا و انگلستان
محصول : جرج فیبر و چارلز پاتینسن
کارگردان : شین میدوز
فیلمنامه‌نویس : پل فریزر و میدوز
فیلمبردار : اشلی رو
آهنگساز(موسیقی متن) : نیک همینگ
هنرپیشگان : مارتین ارواسمیت، دیو بلنت، دارن کامبل، پدی کنسیدین، شان فیلدز، جولیا فورد، بن مارشال، اندرو شیم، جیمز هیگینز، لدن هال، ویکی مکلور، باب هاسکینز و فرانک هارپر.
نوع فیلم : رنگی، ۹۰ دقیقه.


̎رومیو̎ (شیم) و ̎گاوین̎ (مارشال) در یکی از محله‌های کارگری ناتینگم، همسایه هستند. ̎رومیو̎ پسرکی سیاه‌پوست و کوتاه ولی قلدر و پرزور است که سیزده سال دارد؛ او با مادر جدی‌اش، ̎کارول̎ (هال) و خواهر بزرگترش، ̎لادین̎ (مکلور) زندگی می‌کند. ̎جو̎ (هارپر)، پدر خشن خانواده، آنان را ترک کرده است. ̎گاوین̎، همان سن و سال را دارد ولی بلندتر و لاغرتر است و کمی می‌لنگد؛ او تنها فرزند خانواده است و به اتفاق مادر به شدت مراقبش (فورد) و پدر ضعیف‌النفس خود (هیگینز) زندگی می‌کند. این دو رفیق با ̎مورل̎ (کنسیدین)، یکی از شخصیت‌های عجیب و غریب محله دوست می‌شوند؛ ̎مورل̎ در دعوائی به این دو رفیق کمک می‌کند و ضمناً از ̎لادین̎ هم خوشش می‌آید. پس از آن که ̎گاوین̎، ̎مورل̎ را سرکار می‌گذارد، ̎مورل̎ عصبانی می‌شود و با ̎گاوین̎ قطع رابطه می‌کند. اما وقتی ̎رومیو̎ متوجه می‌شود که ̎مورل̎ خانه‌ای ندارد، هم از سر رفاقت و هم به این خاطر که این کار پدرش را از خانه دور نگه می‌دارد، اتاقی را در خانه‌شان در اختیار او می‌گذارد. ̎رومیو̎ هرچه بیشتر با ̎مورل̎ می‌پلکد، کمتر به سراغ رفیق قدیمی‌اش ̎گاوین̎ که دوران نقاهت پس از عمل جراحی روی پایش را می‌گذراند، می‌رود. وقتی ̎لادین̎ علاقه‌اش را به ̎مورل̎ از دست می‌دهد، ̎مورل̎ بیش از پیش متزلز شده ودر نهایت، با شدت خشم خود را بروز می‌دهد...
● دومین ساختهٔ میدوز (اولی: بیست و چهار هفت، ۱۹۹۷) فیلمی نیمه خود سرگذشت‌نامه‌ای دربارهٔ رفاقت‌های دورهٔ نوجوانی است. او این‌جا (برخلاف بیست و چهار هفت) در عوض پیچ‌وخم‌های دراماتیک، بیشتر به شخصیت‌ها پرداخته و موفق شده تصویری مطبوع از برشی از زندگی در یک شهر کوچک انگلیسی به دست هد. فیلم شباهت‌هائی به اثر خود سرگذشت‌نامه‌ای گاری اولدمن، نکبت (۱۹۹۷) دارد، اما در عین حال بسیار تازه، واقعی و اندوهبار به‌نظر می‌آید. درک میدوز از ترس‌ها و فانتزی‌های نوجوانی و بازی‌های خوبی که از بازیگران نوجوان تازه کارش می‌گیرد، قابل توجه است. اتاقی.. با استقبال بسیاری روبه‌رو می‌شود و از جمله جوایز سینمای مستقل انگلستان را در رده‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین فیلم‌نامهٔ اریژینال برنده می‌شود. تنها نکتهٔ آزارندهٔ کار میدوز مایه‌های ضد مرد آن است و این که همهٔ مردان ضعیف، احمق و دارای نقطهٔ ضعف به تصویر در می‌آیند!