وزیر کشور و طرح ارتقای امنیت اجتماعی

<برای اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی باید از روش‌های ضابطه‌مند استفاده شود.> این گفته وزیر جدید کشور، صادق محصولی است که با رای قابل بحث خود سکان اداره وزارت کشور را برعهده گرفته است و هم‌اکنون با تفویض اختیارات مقام معظم رهبری، مسوولیت نیروی انتظامی را نیز برعهده دارد. آن شب که مردم پای تلویزیون‌ها ناظر جنگ اراذل و اوباش قمه به دست با نیروی انتظامی نقاب بر چهره بودند، من نوشتم اقتدار نیروی انتظامی زیر سوال رفت و زمانی که طناب‌های دار آبی را با جمعی از اراذل و اوباش در تلویزیون نشان دادند، هزینه‌ای که بر دولت بار شد و این تصاویر به‌کرات در اینترنت و تلویزیون‌های ماهواره‌ای نشان داده شد را نمی‌دانم با چه عمل کارشناسی‌ای بر کشور بار کردند. همین چند روز پیش سر چهارراه ولی‌عصر- انقلا‌ب ماشین‌های گشت ارشاد حضور داشتند و برخلا‌ف گفته وزیر کشور که گفتند <اجرای ضابطه‌مند طرح ارتقای امنیت اجتماعی نیاز به استفاده از برخوردهای اخلا‌ق‌مدار و روش‌های فرهنگی دارد( >رسانه‌ها) من این شیوه را ندیدم و چندین دختر و پسر که لا‌بد به‌زعم ماموران، ظاهر متفاوتی داشتند به درون <ون> همراه ماشین گشت ارشاد هدایت می‌شدند و مردم با نگاهی خاص به این شیوه برخورد می‌نگریستند و سری تکان می‌دادند و می‌گذشتند. در این سرتکان دادن‌ها همان گفته وزیر کشور نهفته است که <رعایت حقوق مردم و تبیین حقوق آنان باید برای ما که به‌عنوان مقیدان اجرای قانون در کشور هستیم در طرح ارتقای امنیت اجتماعی اجرا شود.( >رسانه‌ها) درست است که ما جامعه‌ای سنتی هستیم، درست است که حکومت ما اسلا‌می است، اما به هر حال باید تعریفی از نوع پوشش بشود، پوشش از نظر شرعی برمی‌گردد به خانم‌ها و تعریف خاص خود را دارد ولی رنگ و نوع آن تعریف نشده است. زمانی می‌گفتند پوشیدن چکمه به وسیله خانم‌ها <تبرج> است و دانشجویی معنای این کلمه را از من پرسید و من بی‌سواد با کمال ادب گفتم نمی‌دانم و بعدا به فرهنگ لغت مراجعه کردم و طی یادداشتی معنای آن را در روزنامه اعتماد ملی نوشتم. برخورد با پسران را نمی‌دانم با چه <روش ضابطه‌مندی> داریم ادامه می‌دهیم، تا جایی که مورد تحکم مامور گشت ارشاد قرار نگیرم به درون <ون> نگاه کردم؛ شاید شیوه اصلا‌ح صورت و ریش‌هایی که امروزه به‌صورت تکه‌پاره روی صورت جوانان است از نوع تبرج زنان باشد!؟ این طرح که از برخورد با اراذل و اوباش و اعدام آنان شروع شد به تبرج زنان و احتمالا‌ شیوه اصلا‌ح پسران انجامید و امروزه فضای ناامنی را برای جوانان به‌وجود آورده است.
یاد حادثه‌ای افتادم، یک روز تعدادی از دانشجویان دوره کارشناسی‌ارشد را به دیدن کاخ‌گلستان بردم و بعد از ساعت‌ها پرسه زدن در این کاخ و پند از عبرت تاریخ، وقتی به میدان توپخانه آمدیم، از سرنوشت مردانی که در این میدان تاریخ‌ساز شدند یاد کردم و بعد از خداحافظی، دو سه تن از دانشجویان به دنبالم دویدند و گفتند یکی از دختران دانشجو به وسیله ماموران گشت ارشاد متوقف شده است. وقتی برگشتم و اوراق و اسناد این گشت علمی را نشان دادم، مامور گفت، این خانم چکمه پوشیده ما به مراتب علمی و دانشگاهی ایشان و شما کار نداریم، حرکت خلا‌فی هم انجام نداده، چکمه پوشیده، به‌وسیله خواهران ارشاد می‌شود اگر قابل ارشاد بود رها می‌شود والا‌ ما هم سلسله‌مراتبی داریم. گفتم علا‌وه بر سمت استادی این دانشجویان و راهنمای آنان، وکیل دادگستری هم هستم، قصد آن را ندارم که با شما مباحثه کنم، به‌عنوان یک معلم و یک پدر، من عیبی در کار این دانشجو که همسن و سال دختران خودم هست ندیدم.
به هر صورت نمی‌دانم هزینه این نوع برخوردها با مردم را چه کسی پرداخت می‌کند؟ یک لحظه تصور کنید تلفن‌خانه‌ای زنگ بخورد و کسی از آن سوی تلفن به شنونده بگوید: به نیروی انتظامی بیایید، خانم شما اینجا است. شاید این زن و شوهر جوان باشند یا پدر سختگیری باشد که با شک و ظنی دختر خود را می‌کشد، مانند پدر ۶۰ ساله‌ای که دختر ۲۷ ساله مطلقه خود را کشته بود و می‌گفت چون می‌خواست خانه مستقل اجاره کند او را کشتم. قصه پرغصه‌ای بود. وزیر جدید کشور گفته‌اند <طرح امنیت اجتماعی اکنون در شورای فرهنگی و اجتماعی کشور در حال بازنگری است. (رسانه‌ها) من اطلا‌عی از شورای فرهنگی و اجتماعی کشور ندارم و نمی‌دانم وابسته به چه نهادی است اما پرسشم این است آن طرح‌های خلق‌الساعه و جنجالی‌ای که کلی هزینه برای نظام ایجاد کرد آیا از همین شورا آمده است؟ اگر چنین است که باید گفت طرح شکست‌ خورده است. وقتی این شورا در گذشته مصوباتی از این دست داشته است یا باید از مصوبات خود عدول کند و یا سختگیری بیشتری را اعمال کند. اگر در گذشته شورای فرهنگی و اجتماعی دخالتی نداشته است، باید پرسید چه کسی آن طرح‌ها را برنامه‌ریزی کرد که مورد استناد وزیر جدید کشور است؟ وقتی وزیر محترم کشور می‌گویند <نوع برخورد نیروهای اجراکننده طرح ارتقای امنیت اجتماعی با مردم باید اخلا‌ق‌مدارانه بوده و در اجرای طرح بازنگری شود( >رسانه‌ها) پس احتمالاًبه اقرار وزیر کشور تاکنون نوع برخورد اخلا‌ق‌مدارانه نبوده است و لزوم بازنگری در آن به یقین حاصل نوع عملکرد ناصحیح مجریان آن با مردم خصوصا طبقه جوان بوده است. نمی‌خواهم نام هواداران این طرح را بیاورم که ساعت‌ها وقت پربیننده تلویزیون را به مناقب طرح خود که به ادعای وزیرکشور، نه <اخلا‌ق‌مدارانه> نه <ضابطه‌مند> و رعایت‌کننده حقوق مردم توسط <مقیدان اجرای قانون> بوده است، اختصاص دادند.
پس چگونه هنوز این طرح با همان شیوه گذشته و به سبکی که در سابق اجرا می‌شد، اجرا می‌شود؟ قانون و به تبع آن اجرای فرامین دولتی، شالوده و عصاره عدالت‌خواهی، آزادی‌طلبی و درنهایت قانونگرایی و نظم‌بخشی است که درونمایه آن، تضمین‌کننده حقوق و آزادی فردی و تامین‌کننده آسایش و امنیت اجتماعی است. اگر طرح‌ها و قوانین از چنین پشتوانه‌ای برخوردار باشند ابدی و ماندگار و انسان‌ساز خواهند بود و جامعه را به طرف تعالی خواهند برد والا‌ هرکس که آمد و ذهنیات خود را با تکیه برقدرت اجرایی که دارد پیاده کرد حاصلش این خواهد شد که بعد از گذشت مدتی مقام مسوول بالا‌تر به انتقاد از آن خواهد پرداخت و از بازنگری در آن صحبت خواهد کرد. اما می‌ماند زخمی که اجرای ناصحیح این نوع برخورد بر پیکره جامعه وارد آورده است و شعر پرراز و رمز مولا‌نا را به ذهن متبادر می‌کند که: ‌
ما برای وصل کردن آمدیم ‌
نی برای فصل کردن آمدیم ‌

نعمت احمدی‌
وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی

منبع : روزنامه اعتماد ملی