اینترنت پرسرعت، انقلاب اطلاعاتی

Information Technology یا فناوری اطلاعات یکی از مهم‌ترین حوزه‌هایی است که در چند سال گذشته تحولات پایه‌ای و اساسی زیادی ایجاد کرده و شاید به دلیل ایجاد همین تحولات اساسی بوده که از آن در کنار nano technology و bio technology به عنوان انقلاب‌های تکنولوژیکی قرن نام برده می‌شود، هرچند با توجه به ماهیتش می‌توان آن را مهم‌تر از دو فناوری دیگر دانست.
در برگیری همه جانبه، سرعت بالای انتقال، کاربردهای فراوان، سهل‌الوصول بودن و چندین مورد دیگر از خصوصیات منحصر به فرد این فناوری و وجه تمایز آن با دیگر فناوری‌هاست و شاید همین وجوه تمایز باعث گسترش بیشتر آن نسبت به دیگر فناوری‌های موازی شده است، بطوری که رشدی معجزه‌آسا داشته و بالاترین سرعت انتقال را در بین دیگر فناوری‌های هم عصر خود داراست.
● اینترنت، انقلابی در دل IT
اینترنت که به خودی خود انقلابی عظیم را در زمینه‌های مختلف ایجاد نموده است، به عنوان یکی از محصولات این فناوری، می‌تواند آیینه تمام نمایIT باشد. شاید هنوز هم در تصورها نمی‌گنجد که درمان بیماری‌ها از مسافت‌های دور امکان‌پذیر است و یا اینکه امکان استفاده از کتابخانه‌ای در آن سوی کره زمین وجود دارد، و حتی اینکه شما می‌توانید اجناس مورد نیاز خود را بدون ردوبدل کردن پولی از آن سوی اقیانوس‌ها خرید کنید. اینها تنها بخشی از رویایی هستند که امروزه از طریق اینترنت به واقعیت تبدیل شده است، و روز به روز نیز بر تعداد قابلیت‌های این فناوری اضافه می‌شود. دانشمندان امروزه حتی به دنبال استشمام بو و یا دست دادن از طریق اینترنت هستند.
ولی این میهمان تازه وارد که ابتدا برای مقاصد نظامی ساخته شد، خود نیز روز به روز رشد کرد و امروزه تبدیل به یکی از الزامات زندگی بشری شده است تا جایی که طبق اعلام یونسکو اگر تا سال ۲۰۱۰ کسی نتواند از آن استفاده کند، بی‌سواد است.
محتوای اینترنت در سال‌های آغازین، فقط صفحاتی مبتنی بر متن بود که به مرور زمان قابلیت‌های دیگری همچون تصویر، صدا، فیلم و ... نیز به آن اضافه شد و بالطبع حجم اطلاعاتی که بر روی شبکه اینترنت قرار گرفت نیز بیشتر شد. به نوعی که اگر در ابتدا استفاده کنندگان و کاربران اینترنت در هر ثانیه فقط چند بایت استفاده می‌کردند امروزه این میزان به چندین مگابایت رسیده بود. در این میان کارشناسان نیز بیکار ننشستند و با افزایش محتوای اینترنت به فکر سرعت بیشتر برای دسترسی به اطلاعات افتادند. dial up که امروزه برخی از مردم آن را به عنوان تنها راه روش برای اتصال به اینترنت می‌شناسند، خود یکی از روش‌هایی بود که کارشناسان برای رسیدن به سرعت بیشتر از آن سود جستند. در چند سال گذشته حتی dial up هم جوابگوی نیازها نبوده در اگثر مواقع لقب اینترنت هندلی را آن آن خود کرده است. حال باید روش‌هایی جدیدتر ابداع می‌شد و سرعتی فراتر از آن در اختیار کاربر قرار می‌داد البته کارشناسان به عامل سرعت باید کاهش هزینه‌ها و قابلیت استفاده همگانی را نیز می‌افزودند.
در این بین تکنولوژی‌های DSL و wireless از دیگران برتر بود. ایده اصلی DSL استفاده از بستر مخابراتی موجود (سیم‌های تلفن) بود که می‌توانستند با صرف هزینه‌هایی اندک امکان استفاده همزمان اینترنت (data) و تلفن (Voice)را فراهم آورند. دیگر تکنولوژی موفق نیز بی‌سیم (wireless) بود که با توجه به حجم بالای استفاده از رایانه‌های قابل حمل(notebook) توانست با اقبال بالایی مواجه گردد.
● اینترنت پرسرعت در ایران
در عصر حاضر که به «عصر اطلاعات» موسوم شده است، کمتر رویدادی را می‌توان یافت که در زمانی بیشتر از چند ساعت در جهان منتشر نشود و این مهم خود به کمک ابزارهای اطلاعاتی همچون اینترنت امکان‌پذیر شده است، پس نباید انتظار داشت که مردم از اتفاقاتی که در همین زمینه می‌افتد مطلع نباشند. از همان روزها که در اخبار وجود امکان اتصال پرسرعت شنیده شد با وجود اینکه باور آن سخت بود، تلاش‌های زیادی انجام گرفت که این فناوری و امکان استفاده از آن در ایران نیز موجود باشد. خوشبختانه قانونگذاران ما در این مورد نیز پیشرو بوده و لزوم راه‌اندازی اینترنت پرسرعت را در برنامه سوم و چهارم توسعه پیش‌بینی کردند. طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته، در پایان برنامه‌ چهارم توسعه، ‌٥/١ میلیون کاربر باید از طریق خطوط پرسرعت به اینترنت متصل شوند.
در وزارت پست و تلگراف و تلفن سابق نیز مجموعه تلاش‌هایی برای ورود این فناوری انجام شد که نتیجه آن اعلام فراخوان و اعطای مجوز‌هایی تحت عنوان انتقال داده‌ها به بخش خصوصی بود که به ندا (PAP) موسوم بود. دارندگان این مجوزها باید برای آماده‌سازی بستر مخابراتی کشور تلاش می‌کردند و شبکه دسترسی را ایجاد می‌نمودند که از طریق آن امکان ارائه اینترنت پرسرعت به مشترکین مخابرات فراهم می‌آمد. متولیان مخابرات که لزوم استفاده از اینترنت پرسرعت را حس کرده و از سویی دیگر تاکید صریح قانون بر راه‌اندازی این سیستم را مشاهده نمودند، هریک از این شرکت‌های دارای مجوز را متعهد نمودند ۲۰هزار پورت xDSL را در حداقل ۲۰ استان کشور نصب و راه‌اندازی کنند و جهت اطمینان از این راه‌اندازی ضمانت‌نامه‌ای ۵/۱میلیارد تومانی از آنها دریافت گردید. در حال حاضر که در حدود ۲ سال از اعطای مجوز می‌گذرد، بیش از ۱۸۰ هزار پورت نصب شده است و از این میزان به گفته کارشناسان جمعاً ۸ یا ۹ هزار پورت به فروش رسیده است یعنی چیزی در حدود ۵ درصد! به گفته منابع رسمی در ایران در حدوداً ۶/۶ میلیون کاربر اینترنت وجود دارد با مقایسه آمار پورت‌های به فروش رفته با میزان کاربران اینترنت در ایران می‌توان به ناشناخته بودن و عدم دسترسی همگانی به این فناوری پیبرد.
در نظر‌سنجی که چندی پیش در این زمینه توسط سایت ایتنا انجام شد فقط ۲۳% کاربران که اکثریت آنان را کارشناسان حوزه IT تشکیل می‌دهند، از اینترنت پرسرعت استفاده می‌کردند و در حدود ۵۰% نیز علیرغم تمایل خود به این سرویس دسترسی نداشتند. بر این نظرسنجی در حدود ۱۱ درصد متخصصان IT نیز از وجود این سرویس اطلاع نداشتند. با کمی تامل و در صورت تعمیم این نظرسنجی به سطح جامعه تعداد زیادی از افراد جامعه را خواهیم دید که از وجود این امکان در ایران مطلع نیستند.
به گفته کارشناسان اینترنت، بزرگترین مشکل ناشناخته بودن اینترنت پرسرعت عدم فرهنگ‌سازی و معرفی آن است بخصوص که رسانه ملی در این زمینه بسیار کند عمل کرده و به معرفی آن نپرداخته است. خادمی از مدیران سازمان نظام صنفی رایانه‌ای از رسانه ملی می‌خواهد که در زمینه اینترنت پرسرعت فرهنگ‌سازی کند. به گفته وی رسانه ملی (رادیو و تلویزیون) به علت برد و عمق فراگیری زیادی که دارد، می‌تواند بزرگ‌ترین بستر و فکر را ایجاد و مزایای اینترنت پرسرعت و به‌طور کلی ICT را به مردم بشناساند. سعادت مسئول کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی نیز با بیان اینکه اینترنت مسئله‌ای ملی است، می‌افزاید: داشتن پایگاه‌های اطلاع‌رسانی و دسترسی به آنها که از طریق اینترنت پرسرعت سهل‌الوصول‌تر است، جزو نیازها و ضروریات ملی است و همانگونه که صدا و سیما بر روی مسئله انرژی هسته‌ای فرهنگ‌سازی می‌کند در این زمینه نیز باید اطلاع‌رسانی انجام دهد.
لزوم استفاده از اینترنت پرسرعت نیز خود یکی از مهم‌ترین مسائلی است که مطرح می‌گردد. محمدی قوام، مدیر عامل شرکت مخابرات استان کرمان هدف از ارائه سرویس‌های‌ اینترنت پرسرعت را تحقق دولت الکترونیک، تکریم مردم و ارباب رجوع می‌داند. خادمی مدیرعامل آزادنت، راحت شدن امور، شفاف‌سازی، اطلاع‌رسانی، حل معضل ترافیک و آلودگی هوا و کاهش بروکراسی را نمونه‌هایی از مزایای اینترنت می‌داند، و کارشناس دیگری سرعت یافتن تجارت الکترونیک، آموزش الکترونیک، دولت الکترونیک و ... را که مولفه‌های جامعه پیشرفته در زمره عوامل عمده رفع شکاف دیجیتال هستند را منوط به گسترش اینترنت می‌داند.
ADSL یکی از روش‌های اینترنت پرسرعت خود به تنهایی نیز مزایایی دارد از آن جمله‌اند: اتصال دائم به اینترنت بدون نیاز به شماره‌گیری، امکان استفاده همزمان از تلفن و اینترنت در این سیستم، حذف هزینه‌های پالس مکالمات تلفن در هنگام استفاده از اینترنت، امکان برقراری Video Conference ، امکان تماشای فایل‌های تصویری به صورت Online ، امکان تبادل و بارگذاری فایل‌هایی با حجم‌های سنگین و ....
بر اساس یک مطالعه انجام شده، در سال ‌٢٠٠٥تعداد استفاده‌کنندگان از اینترنت در سراسر جهان به ‌٠٨/١میلیارد نفر رسیده است و به رغم این رشد محسوس، میزان دسترسی مردم به اینترنت همچنان در سطح پایینی قرار دارد و تنها در آمریکای شمالی و اقیانوسیه به ترتیب با ۶۸ و ‌٥٣ درصد، بیشتر از نصف جمعیت منطقه به اینترنت دسترسی دارند. طبق نتایج ارایه شده از سوی «مرکز آمار جهانی اینترنت»، در قاره اروپا ‌٣٦درصد، در آسیا و منطقه‌ خاورمیانه کمتر از ‌١٠درصد و در آفریقا حدود ‌٥/٢درصد است از مردم به اینترنت دسترسی دارند. بنابراین گزارش تنها ‌٧/١٥درصد جمعیت جهان از ایتنرنت استفاده می‌کنند. کارشناسان کم‌سرعت بودن خطوط اینترنتی و زبان بین‌المللی را اصلی‌ترین عوامل پایین بودن این ارقام می‌دانند.
با مقایسه اینترنت پرسرعت در ایران و جهان به این نکته خواهیم رسید که از لحاظ تکنولوژی از کشورهای دیگر خیلی عقب نیستیم -شاید گفتن این قضیه نیز خالی از لطف نباشد که در تهران یکی از شرکت‌های PAP اقدام به ارائه اینترنت پرسرعت بی‌سیم بر اساس فناوری روز می‌نماید- و اگر عقب افتادگی داشته باشیم باید منشا‌ء آن را در عرصه اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی بدانیم.
در انتها مقایسه‌ای آماری بین دو کشور جالب توجه است، «کره جنوبی» و «ایران». بر طبق آخرین آمار بیش از دو سوم جمعیت ۴۸ میلیون نفری کره‌جنوبی از اینترنت استفاده می‌کنند و این کشور با ضریب نفوذ ۲۵درصدی در کل جهان رتبه اول را در اختیار دارد. تعداد مشترکان خطوط پرسرعت اینترنت در کشور کره تا پایان سال ۲۰۰۵ به ۲/۱۲ میلیون نفر رسیده است. در ایران با حدود ۷۰ میلیون جمعیت ۶/۶ میلیون کاربر اینترنتی داریم و تنها ۱۸۰ هزار پورت اینترنت پرسرعت راه‌اندازی کرده‌ایم که کمتر از ۱۰درصد آن به فروش رفته است!

منبع : اخبار فن‌آوری اطلاعات ایتنا