تحلیلی تربیتی بر روابط دختر و پسر در ایران

این کتاب محصول رویارویی مستقیم با مسئله‌ای به نام روابط دختر و پسر در جامعه ایران است و باید اذعان داشت که اولین گام در این راه به شمار می‌رود. مطالب موجود در این کتاب شامل پنج فصل می‌باشد که ضرورتها، واقعیتها و شکلهای مطلوب در برخورد و رودررویی دو جنس مخالف را مورد بحث قرار می‌دهد. در اینجا به اختصار در مورد مطالب هر فصل توضیحاتی ارائه می‌شود و امید است مطالعه دقیق و کاربرد مطالب این کتاب مفید واقع گردد.
● فصل اول: ضرورتهای بحث در خصوص روابط دختر و پسر
نویسنده در این فصل چهار ضرورت مهم را برای بحث در خصوص روابط دختر و پسر بیان می‌دارد که عبارتند از:
۱) وظیفه تعلیم و تربیت در هویت‌یابی جنسی نوجوانان،
۲) اصالت خانواده در جامعه ایرانی،
۳) هماهنگی در شیوه‌های تربیتی و
۴) اتخاذ روشهایی جهت تحقق عملی کرامت زن در جامعه ایران.
● فصل دوم: انواع برخوردهای اجتماعی بین دختر و پسر در جامعه امروز
در این فصل هشت برخورد اجتماعی شامل:
۱) برخورد مبتنی بر شناخت و احترام متقابل،
۲) برخورد مبتنی بر شرم افراطی،
۳) برخورد دستپاچه و هیجان‌زده،
۴) برخورد خشک و محدود،
۵) برخورد مبتنی بر پرخاشگری،
۶) روابط پنهانی،
۷) برخوردهای غیرعادی و ناپخته و ۸- افراط در معاشرت را توصیف کرده و شیوه‌های برخورد بین دو جنس را در میان نوجوانان و جوانان ایرانی، دسته‌بندی کرده است.
● فصل سوم: عوامل بوجود آورنده برخوردهای نامطلوب میان دختران و پسران
این فصل علل و عوامل گوناگونی را که در بروز رفتارهای نادرست در روابط دختران و پسران نقش دارند بیان می‌کند که به سه دسته تقسیم شده:
۱) نوجوان و افکار غیرواقعی او،
۲) خانواده و شیوه‌های برخورد آن با نوجوان،
۳) شیوه‌های برخورد جامعه با نوجوان.
● فصل چهارم: وضعیت مطلوب در روابط دختر و پسر
در این فصل مروری فشرده بر برخوردهای مورد پذیرش، بین دو جنس مذکر و مونث و یا به عبارت دقیق‌تر بین دختران و پسران، می‌شود. این برخوردهای مطلوب دارای هشت ویژگی هستند که عبارتند از:
۱) شناخت واقعیتهای جنس مخالف،
۲) اجتناب از خیال‌پردازی و تصور رویایی در مورد جنس مخالف،
۳) از بین بردن ترسها، دلهره‌ها، هیجانها، احساس خصومت و خشونت نسبت به جنس مخالف،
۴) کنترل خونسردی و صلابت شخصیت به هنگام برخورد با جنس مخالف،
۵) برخورد مبتنی بر احترام،
۶) فقدان روابط پنهانی با جنس مخالف و مشورت با والدین در این گونه موارد،
۷) اجتناب از برقراری روابط صمیمانه با جنس مخالف قبل از عقد،
۸) نداشتن رفتار سبک، خودنمایی و جلب توجه جنس مخالف در مجامع مختلف.
● فصل پنجم: دوستیهای دختران و پسران
در این فصل نویسنده تعریفی از دوستی دختران و پسران ارائه داده و سپس ویژگیها و تبعات آن را مورد شناسایی و تحلیل قرار داده است. او این دوستیها را در جامعه ما، یک آسیب روانی، اجتماعی و تربیتی به شمار آورده است که افرادی که در این رابطه آسیب خورده‌اند، افرادی خواهند شد که عهده‌دار ساختن کشور و نسل آینده نیستند.

منبع : نشریه الکترونیک موازی