کمی به من گوش بده

در بسیاری از موارد اگر همسران واقعا به یکدیگر گوش دهند رابطه خوبی با یکدیگر خواهند داشت ولی حیف که با نادیده گرفتن نظرات یکدیگر، بسیار سریع رابطه شان به بن بست کشیده می شود.البته تمام همسران حرف های یکدیگر را می شنوند پس چرا باز هم از نیات و تفکرات و خواسته های یکدیگر بی اطلاعند؟
زیرا گوش کردن به همسرتان را نیاموخته اید. برای اثبات این موضوع باید ذکر کنیم که وقتی همسرتان مشغول صحبت با شماست آیا در مورد جزئیات بیشتر از او سوال می پرسید یا اینکه او را نگاه می کنید و بعضا سری هم تکان می دهید، اما فکرتان مشغول مطلب دیگری است؟
بسیاری از ما وقتی در حال گوش کردن به صحبت های طرف مقابل هستیم در اوایل صحبت او نتیجه گیری و قضاوت می کنیم و حتی پاسخ می دهیم. در صورتی که در بسیاری موارد منظور اصلی طرف مقابل را به خوبی درک نکرده ایم.برای رسیدن به نتیجه بهتر پیشنهادی به شما ارائه می کنیم:
وقتی همسرتان مشغول صحبت راجع به موضوعی است که شما کاملا با آن مخالف هستید، بهترین کار این است که صحبتش را قطع نکنید.
بلکه تا اتمام جریان سکوت اختیار کرده و با آرامش به او گوش دهید.سپس کاغذی بردارید و تمام نکاتی را که در مورد آن بحث شده به طور خلاصه بنویسید. سپس آنچه را نوشته اید بخوانید و به تمامی کلمات دقت کنید.در این مرحله منظور خود را بیان کنید.
از همسرتان بخواهید که به نقطه نظرات شما گوش بدهد و سپس هردو در مورد مطالب بیان شده از جانب دیگری فکر کنید. چند دقیقه سکوت کنید و نهایتا در مورد احساستان و آنچه برایتان مهم است با دیگری صحبت کنید. مسائل پیش پا افتاده را حذف کرده و در مورد اولویت های بحث به توافق برسید. قطعا نکات مشترکی میان شما وجود خواهد داشت که منجر به مصالحه و رضایت شود.گاهی اوقات با تمام تلاشی که می کنید باز هم احساس عصبانیت و خشم می کنید.
این احساس در روابط اجتماعی بسیار طبیعی است. به ویژه وقتی احساس می کنید که قربانی رفتار دیگری شده اید و حقوق حقه و طبیعی شما زیرپا گذاشته می شود. حتی در برخی شرایط نیز احساس می کنید که نظر شما هیچ ارزشی برای همسرتان ندارد و فقط به حرف ها و خواسته های خود اهمیت می دهد.
بهترین کار در چنین مواردی این است که در یک فرصت مناسب زمانی با همسرتان خلوت کنید و رودرروی هم در یک فضای آرام نشسته راجع به رفتار و یا رفتار وی با او صحبت کنید.اما نکته مهم این است که در این گفت وگو نباید موضوع را به نحوی طرح کنید که انگار قصد مقصر جلوه دادن او و یا متهم کردن وی را دارید، بلکه می توانید به او بگویید که از رفتار و گفتارهایش در زمان های مختلف چه احساسی پیدا کرده اید.در این موارد از او بپرسید که منظور او از انجام اعمال یا مطرح کردن گفته های خاص چه بوده زیرا ممکن است او با طرز فکر خاص خود عمل کرده و اصلا آگاه نبوده که در حال ناراحت ساختن شماست.

منبع : روزنامه کارگزاران