تعیین میزان انکپسولاسیون توکسوئید کزاز در سامانه های دارو رسانی میکروسفری و لیپوزومی به دو روش اسپکتروسکوپی مختلف

● زمینه و هدف:
از مهم ترین روش های تعیین مقدار پروتئین های انکپسوله در سامانه های دارورسانی ذره ای، روشهای اسپکتروفتومتری هستند. در روش برادفورد، که یکی از روشهای پر استفاده است، برخی از عوامل تداخل کننده، روی تعیین مقدار دقیق پروتئین اثر می گذارند. در چنین مواقعی می توان از روشهایی مانند اسپکتروفلوریمتری که تداخل کمتری دارند، استفاده نمود.
● روشها:
ابتدا توکسوئید کزاز (TT) با فلورسئین ایزوتیوسیانات (FITC) به عنوان ماده فلورسنت، کنژوگه شد. برای جداسازی نمک های بافر و FITC آزاد از روش دیالیز و اولترافیلتراسیون استفاده شد. میکروسفرهای آلژینات و لیپوزومهای حاوی توکسوئید فلورسنت به ترتیب به روش امولسیون سازی- ژل کردن فاز داخلی و تبخیر حلال تهیه شدند. مقدار توکسوئید انکپسوله شده در میکروسفرها و لیپوزومها به دو روش برادفورد و فلوریمتری اندازه گیری شد.
● یافته ها:
میانگین درصد انکپسولاسیون FITC-TT در میکروسفرها با روش برادفورد %۳۸.۳۳±۶.۱۱ و به روش فلوریمتری %۲۱.۳۳±۲.۱ به دست آمد (P<۰.۰۱). در روش برادفورد میکروسفرهای بدون پروتئین جذب بالایی نشان دادند که ناشی از تداخل پلیمر سدیم آلژینات با این روش می باشد. ولی در روش اسپکتروفلوریمتری، جذب محلول میکروسفر بدون پروتئین ناچیز بود و نتایج حاصل از آن قابل اطمینان تر است. علاوه بر این، متوسط درصد انکپسولاسیون FITC-TT در لیپوزومها، به صورت غیرمستقیم با روش برادفورد %۴۶.۳±۶.۲ و به روش فلوریمتری %۵۶±۳ محاسبه شد (P<۰.۰۵). سوپرناتانت لیپوزوم بدون پروتئین نیز در روش برادفورد جذب بالایی نشان می دهد که می تواند ناشی از تداخل لیپیدهای آزاد باشد ولی در روش فلوریمتری سوپرناتانت لیپوزوم فاقد پروتئین جذب کمی نشان می دهد و نتایج حاصل از آن قابل اطمینان تر است.
● نتیجه گیری:
در هنگام تعیین درصد انکپسولاسیون پروتئینها در میکروسفرها و لیپوزومها، در مواقعی که روش های اسپکتروفتومتری به دلیل مواد تداخل کننده قابل استفاده نیستند، می توان روشهای اسپکتروفلوریمتری را جایگزین آنها نمود.

محسن تفقدی
فرزین هادی زاده
فهیمه فرهمند

منبع : پایگاه اطلاعات علمی