لارا - Laura

سال تولید : ۱۹۴۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : فاکس قرن بیستم.
کارگردان : اوتو پرمینجر.
فیلمنامه‌نویس : جی دراتلر، ساموئل هافن‌استاین، الیزابت راینهارت، رینگ لاردنر جونیر و جری کدی، برمبنای رمانی نوشته ورا کاسپاری.
فیلمبردار : جوزف لاشل.
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید راکسین.
هنرپیشگان : جین تیرنی، دانا اندروز، کلیفتن وب، وینسنت پرایس، جودیت آندرسن، دوروتی آدامز، رالف دان و گرانت میچل.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۸۸ دقیقه.


جسد زنی در آپارتمان "لارا" (تیرنی) پیدا می‌شود. کارآگاهی به‌نام "مارک‌ مک‌فرسن" (اندروز) که مأمور رسیدگی به این پرونده است تصور می‌کند "لارا" به قتل رسانده‌اند. "لارا" پس از چندی، برخلاف انتظار، به آپارتمانش باز می‌گردد و مشخص می‌شود که مقتول، محبوبه یکی از دوستان "لارا" (پرایس) بوده است. سرانجام کارآگاه اثبات می‌کند که قاتل روزنامه‌نگاری حسود (وب) است که به‌خاطر کم محلی‌های "لارا" قصد داشته او را بکشد اما به اشتباه کس دیگری را به قتل رسانده است.
٭ از بهترین‌های پرمینجر و نوع نوآر. کارگردانی استادانه، به‌خصوص در میزانسن‌های داخلی، احساسی از ناامنی و بدبینی را به تماشاگر منتقل می‌کند. در ورطه دنیائی متشتت و جعلی، دیگر تعجبی ندارد که ابتدا "لارا" را مقتول و بعد قاتل فرض کنند. اندروز در نقش کارآگاهی خشک و خشن و غیر قابل نفوذ، صرفاً با تعریف‌هائی که از "لارا"ی به‌ظاهر مرده می‌شود به او دل می‌بازد. صحنه‌ به یادماندنی فیلم آن‌جاست که "لارا" به آپارتمانش باز می‌گردد و "مک‌فرسن" محبوبه هرگز ندیده را پیش روی خود می‌بیند. وب تجسم درخشانی از "مرد حسود" را ارائه می‌دهد. تأثیر فیلم بر سرگیجه آلفرد هیچکاک انکار ناشدنی است. کارگردان لارا، ابتدا روبن مامولیان بود و پرمینجر تنها تهیه کنندگی را به عهده داشت. تا این‌که داریل زانوک تصمیم به برکناری مامولیان گرفت. پرمینجر آن‌چه را (توسط لوشن بالارد) فیلم‌برداری شده بود، از نوکارکرد و حتی صحنه‌ها و لباس‌های آماده شده (از جمله تابلوئی از "لارا"، کار همسر مامولیان) را کنار گذاشت.