و اینک گروه شانزده

امروز كه مرحله حذفی جام جهانی شروع می شود و نگاه های ما به ساق های بازیكنان محبوبمان دوخته می شود، فرصت خوبی است كه كمی از حسرت حذف ایران فاصله بگیریم. راستش از همان روزی كه قرعه ایران به هم گروهی با مكزیك و پرتغال و آنگولا افتاد، ما خیلی امیدوار شدیم به اینكه تیم ملی مان از این گروه صعود می كند، اما حالا كه این اتفاق نیفتاده، این حسرت برایمان باقی مانده كه كاش اصلاً آن روز فكر نمی كردیم كه گروهمان آسان است و آرزو نمی كردیم كه تیم ملی مان در دور دوم به آرژانتین یا هلند بخورد.
اینجوری شاید راحت تر می توانستیم غم شكست را فراموش كنیم. اما خب بالاخره فوتبال است و همیشه قرار نیست كه فوتبال غیرقابل پیش بینی باشد. این بار هم همان چیزی در گروه D اتفاق افتاد كه از قبل پیش بینی می شد، چنانكه در گروه های دیگر هم اتفاقی مشابه این افتاد. در گروه A آلمان ها كه با استفاده از امتیاز میزبانی، پرشور و باطراوت و تهاجمی فوتبال بازی می كنند، توانستند به دور بعد برسند و امروز در شرایطی به رویارویی سوئد می روند كه حریف شان از یك مربی متخصص در بازی خوانی و آنالیز حریفان بهره می برد و تیم خطرناكی است. اما به موازات آلمان ها، تیمی از گروه A صعود كرد كه خیلی ها وقتی بازی هایش را در رقابت های مقدماتی جام جهانی دیده بودند، به آن امیدوار شده بودند؛ اكوادور. آنها تیمی منسجم و باصلابت هستند و سخت می بازند و این یعنی اینكه انگلستان در مرحله بعد با یك حریف سخت روبه رو می شود.
انگلیسی كه بر پایه پیش بینی ها عمل كرد و با دو برد و یك تساوی به عنوان تیم اول گروه B به دور بعد رسید. مردان جزیره، از یك مربی درجه یك بهره می گیرند كه با تعویض هایش به خوبی بلد است جریان بازی را به نفع تیمش عوض كند. این تیم البته چند بازیكن فوق ستاره هم دارد كه در بازی های مرحله قبل نشان دادند كه چگونه می توانند در لحظات بحرانی تیم شان را به آرامش برسانند، یكی از این بازیكنان دیوید بكام است و دیگران فرانك لمپارد، استیون جرارد و جو كول. اینها در مرحله قبل اینقدر برای انگلستان مفید بودند كه یكی از كاربران سایت BBC درباره شان نوشت: «با این چهارتا ما قهرمان جهان هم می شویم.»
انگلستان البته هنوز مشكلاتی در خط دفاع و به ویژه دروازه دارد كه اریكسون امیدوار است در آستانه مرحله دوم این مشكلات حل شود.
این مشكلات در بازی این تیم مقابل سوئد به خوبی نمایان شد. همان دیداری كه سوئدی ها با استفاده از تدابیر لارس لاگربك، در نیمه دوم عرصه را بر حریف قدرتمندشان تنگ كردند. سوئد با آن نمایش نیمه دومش مقابل انگلستان نشان داد كه چه تیم خوبی است و به آلمان ها گفت كه چه دیدار سختی را در مرحله یك هشتم جام جهانی دارند. اما در گروه C هم همان اتفاقی رخ داد كه پیش از جام جهانی پیش بینی می شد، یعنی آرژانتین و هلند از این گروه صعود كردند، یكی اول شد و دیگری دوم و هیچ اتفاقی، هیچ حادثه ای در این گروه نیفتاد.
آرژانتینی ها كه جمعی از بهترین بازیكنان جهان را گردهم آورده اند، در این رقابت ها، عالی ظاهر شدند و نه فقط ساحل عاج و صربستان را بردند كه مقابل هلند هم تیم برتر میدان بودند. آنها البته امشب دیدار سختی مقابل مكزیك دارند چرا كه حریف علاوه بر اینكه تیم خوب و منسجمی است از یك مربی آرژانتینی هم بهره می گیرد كه فوتبال آرژانتین را خوب می شناسد و می داند كه چگونه تیمش را هدایت كند. چنان كه دیدیم در بازی سال گذشته دو تیم در جام كنفدراسیون ها، مكزیك چگونه از چپ و راست دروازه آرژانتین را مورد حمله قرار داد و دو بار هم دیرك دروازه این تیم را به لرزه درآورد و در آخر هم در ضربات پنالتی باخت.
آرژانتینی ها هم دیدار سال گذشته شان را فراموش نكرده اند و آماده اند كه مثل بازی های مرحله گروهی حریف را در همان نیمه اول شكست بدهند و كار را تمام كنند. به موازات آرژانتین، هلند هم با آن بازی منظم و باحوصله اش به دور بعد رسیده است. هلندی ها برخلاف سال های گذشته زیاد پرشور و بااشتیاق بازی نمی كنند، بلكه می كوشند تا با استفاده از یك سلسله پاس های كوتاه، ترتیبی بدهند كه حریف خسته شود و آنها با استفاده از اشتباهات آنها به گل برسند.
هلند با این سبك بازی اش كم گل می زند، اما كم هم گل می خورد و این یعنی پرتغالی ها در بازی فردا شب شان مقابل هلند كار سختی پیش رو دارند.
پرتغالی كه تا حالا مطابق پیش بینی ها عمل كرده و توانسته با سه برد پیاپی و با ۹ امتیاز به دور بعد برسد. پرتغالی ها یكی از معدود تیم های جام هستند كه از یكسری بازیكن فوق متخصص در پست هایشان استفاده می كنند و هم در بازی فیزیكی تبحر دارند و هم در بازی تكنیكی. برای همین است كه خیلی ها پیش بینی می كنند، پرتغال در نهایت از پس هلند بربیاید، چنانكه پیش بینی می شود برزیل هم غنا را ببرد.
البته غنایی ها در گروه E توانسته اند كه چك، یكی از امیدهای قهرمانی، را حذف كنند و بعید نیست كه مقابل برزیل هم بتوانند بازی پایاپایی را به تصویر بكشند، اما با آن نمایشی كه برزیل در نیمه دوم مقابل ژاپن داشت، این تیم را باید از هم اكنون در جمع هشت تیم دانست، چنانكه ایتالیا را هم باید هشت تایی پنداشت.
ایتالیایی ها با رهبری استاد لیپی سه بازی خوب را پشت سر نهادند و همین كه توانستند غنای جان سخت را آنقدر راحت ببرند نشان می دهد كه با چه تیم خوبی طرفیم. آنها با این نمایش ها می توانند استرالیا را كه با هدایت گاس هیدینك نابغه به دور دوم رسیده ببرند، البته اگر گاس یكی از فرمول های درجه یك اش را رو نكند و لیپی راه حلی برای مقابله با روش های مرد هلندی نیابد. به هر حال باید دید كه مرحله دوم هم مثل مرحله اول مطابق با پیش بینی ها پیش می رود یا نه، كه اگر اینجوری بشود باید آلمان و انگلستان و آرژانتین و پرتغال و اسپانیا و سوئیس (در صورتی كه به عنوان تیم اول گروهش انتخاب شود) و برزیل و ایتالیا را هشت تیم برتر جام جهانی دانست.

منبع : روزنامه شرق