از آشویتس تا غزه

می‌گویند در اردوگاه آشویتس نسل‌کشی یهودی‌های اروپایی توسط دولت نازی آلمان هیتلری صورت گرفت. لا‌بد بعد از شکست آلمان اسناد این اردوگاه و دیگر اردوگاه‌ها مانند بوخنوالد به دست متفقین افتاد. راست یا دروغ این نسل‌کشی در مساله‌ای به‌عنوان هولوکاست سال‌ها است که مورد اختلا‌ف اهل تحقیق و دولت‌های اروپایی است. از هولوکاست به عنوان نفی نسل‌کشی یهودیان یاد می‌کنند و کسانی که دنبال تحقیق درباره این مساله پر راز و رمز جنگ جهانی دوم هستند به‌عنوان متهم و در صورت ادامه درخواست به‌عنوان محکوم و مجرم معرفی می‌شوند. می‌خواهم فرض را بر صحت هولوکاست بگذارم. حتی اگر یک نفر از یهودیان بنا به ادعایی که می‌کنند به خاطر یهودی بودن کشته یا سوزانده شده باشد این نسل‌کشی است. ‌ اما بیایید با هم به غزه برویم جایی که بعد از ۶۰ سال گویی اردوگاه آشویتس یا بوخنوالد است. اگر ماجرای نسل‌کشی در جنگ دوم به باور عده‌ای افسانه است یا وسعت آن به میزانی نیست که می‌گویند، اما نتیجه‌اش جواب عکس داد، افرادی را از اطراف و اکناف با ملیت‌های مختلف به منطقه‌ای کوچ دادند و ساکنان محلی را آواره کردند، اراضی آنان را تصاحب کردند، خانه و کاشانه آنان را ویران کردند و بزرگ‌ترین جمعیت جهانی را در ۳۶۴ کیلومترمربع جای دادند. می‌دانیم نوار غزه که در جنوب اسرائیل واقع است از عرضی شش تا ۱۱ کیلومتر برخوردار است، شمال آن به مناطق اشغالی سال ۱۹۶۸، جنوب آن به سرزمین مصر، غرب آن به دریای مدیترانه و شرق آن به سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ محدود می‌شود. این منطقه با ۵/۱ میلیون جمعیت امروز چیزی از اردوگاه آشویتس کم ندارد. اگر در اردوگاه آشویتس به گفته یهودیان، آنها را از سرزمین‌های اشغالی توسط دولت نازی جمع‌آوری و به این اردوگاه می‌آوردند، با تکیه بر عدم اجازه تحقیق و عدم دسترسی اهل تحقیق به اسنادی که موید جمع‌آوری یهودیان در این اردوگاه و کشتن و سوزاندن شش میلیون نفر از آنان باشد و باور آن- حداقل از نظر تعداد شش میلیون نفر- دور از ذهن است، اینجا غزه وجود عینی دارد. یک طرف دریا، سه طرف اسرائیل و بخشی از جنوب تحت عنوان گذرگاه رفح، سرزمین مصر است. این منطقه با مساحت تقریبی ۳۶۴ کیلومتر و جمعیتی بالا‌ی ۵/۱ میلیون نفر مسلمان، چه تعداد کارخانه و کارگاه دارد؟ چه تعداد از مردم ۵/۱ میلیون نفری آن به کار مشغولند؟ تولید این منطقه چیست؟ درآمد مردم از چه منبعی تامین می‌شود؟ من که نتوانستم اطلا‌عاتی کسب کنم، بیایید صورت مساله را به گونه‌ای دیگر مطرح کنیم.
اگر در آشویتس به وسیله آلمان نازی، حکومتی باعث کشته شدن بیش از صد میلیون نفر و صدها میلیون زخمی و درنهایت وحشیانه‌ترین جنگ تاریخ بشری شد و در پایان پس از شکست در میدان جنگ، سران آن یا خودکشی کردند یا دستگیر و در دادگاه نورنبرگ محاکمه شدند و آنانی که فرار کردند بعضا دستگیر شدند و هستند- افرادی که هنوز به باور زنده بودن تحت تعقیب می‌باشند- جرم آنان علا‌وه بر جنگ‌افروزی، نسل‌کشی هم بود. حال مقایسه کنید وضع نوار غزه و دولت اسرائیل را با اردوگاه آشویتس؛ اگر در آنجا در خفا مردم را می‌کشتند و این فرض را بر صحت بگذاریم، اینجا با وجود همه سازمان‌های بین‌المللی و قواعد و مقررات جهانی به نسل‌کشی مشغولند. کجا رفت منشور سازمان ملل؟ کجاست مجموعه‌ای حقوقی که قرار بود بعد از جنگ دوم، به مثابه دادگاهی بین‌المللی به حکمیت بین دولت‌ها بنشیند و اجازه ندهد حوادث تلخ جنگ دوم تکرار شود؟ راستی آیا در سرزمین اسرائیل یا همان فلسطین اشغالی کسی نیست به این پرسش پاسخ دهد؟ شما که خود را عضو جامعه ملل می‌دانید، چرا به قطعنامه‌های این سازمان عمل نمی‌کنید، در دویست‌وچهل‌وهشتمین قطعنامه، بعد از جنگ شش روزه، اسرائیل محکوم به خروج از سرزمین‌های اشغالی یعنی همین نوار غزه و کرانه باختری رود اردن و بلندی‌های جولا‌ن شد. اگر سازمان ملل را قبول دارند و به گفته خود تقسیم سرزمین فلسطین را بنا به تصمیم همین سازمان و سلف آن جامعه ملل می‌دانید چرا به دیگر دستورات آن یعنی قطعنامه‌هایی که ظرف این ۶۰ سال نسبت به چگونگی زیستن فلسطینیان و اسرائیل در این منطقه تصویب کرده است گردن نمی‌نهید؟ برابر قطعنامه ۲۴۸ سازمان ملل، اسرائیل باید حداقل از مناطق اشغالی ژوئن ۱۹۶۸ خارج شود. آیا این خروج است؟ غزه را به اردوگاهی تبدیل کرده‌اید که همه را زنده‌زنده در گور می‌خواهید، شاید آن گروهی که اگر قبول داشته باشیم در آشویتس و بوخنوالد از یهودیان کشته شدند مظلوم باشند، اما شما به‌عنوان ظالم‌ترین افراد خود را فرزندان آن گروه مظلوم می‌دانید؟ وقتی در جایگاه حاکم نشستید خود به ظالم تبدیل شدید، غزه بیش از هشت ماه از هر طرف محاصره است، یعنی تبدیل به اردوگاهی بزرگ شده که حتی غذای نوزادان از مجموعه جمعیتی این منطقه دریغ شده است؛ دارو را که نیاز اولیه انسان است. نمی‌دانم می‌شود نقبی از درون تاریخ به آشویتس زد؛ جایی که شما سند و جواز حضور خود در سرزمین فلسطین را از آن گرفته‌اید و به تبع گناه اروپاییان وارد سرزمین دیگران شدید.
غزه خود اردوگاهی عظیم است که شعله‌های آتش ناشی از بمباران اسرائیل همان کاری را می‌کند که به گفته شما کوره‌های آدم‌سوزی هیتلر... اینجا غزه قرن ۲۱ است؛ ۶۰ سال بعد از جنگ جهانی دوم. دیگر نسل سال‌های جنگ دوم حضور ندارند اما فرزندان آن نسل پادر جای پای پدران خود گذاشتند و لکه ننگین تاریخ بشری را رقم زدند. آیا باز کردن گذرگاه رفح و اعزام زخمیان به بیمارستان‌های مصر، این دولت مسلمان، نه از باب مذهبی بلکه از باب انسان‌دوستی، کمترین کاری نیست که یک دولت بی‌طرف می‌تواند انجام دهد...؟ از آشویتس تا غزه راهی نیست. نقشه جغرافیا را جلوی خود بگذارید؛ از جنوب لهستان تا جنوب سرزمین‌های اشغالی. اما زجر و درد اینان را که جلوی چشمان جهانیان به وقوع می‌پیوندد چگونه می‌توان بررسی کرد؟

نعمت احمدی

منبع : روزنامه اعتماد ملی