شهرت در پرورش اندام

آرنولد شوارتزینگر قبل از حضور در صحنه فیلم‌های سینمائی ابتدا به‌عنوان ورزشکار پرورش اندام، زبانزد خاص و عام شده بود. از آنجاکه از فیزیک فوق‌العاده‌ای برخوردار بود لقب ”بلوط اتریشی“ را به‌دست آورد. عناوینی که طی دوران پرافتخار ورزشی خود کسب کرده است عبارتند از: آقای اروپا، آقای جهان (پنج مرتبه) و آقای المپیا (هفت مرتبه). هفت پیروزی که در زمینه کسب عنوان آقای المپیا به‌دست آورده است باعث شد تا در سال ۱۹۸۰ رکورددار باشد به‌طوری‌که از او چهره افسانه‌ای و بی‌نظیری ساخت. وی همچنان رکورددار بود تا اینکه لی هانی، گوی سبقت را از او ربود و در سال ۱۹۹۱ برای هشتمین مرتبه، عنوان آقای المپیا را به‌دست آورد. شوارتزینگر یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین چهره‌ها در تاریخ پرورش اندام می‌باشد و در مسابقات سالیانه پرورش اندام کلاسیک آرنولد می‌باشد و در مسابقات سالیانه پرورش اندام کلاسیک آرنولد به‌خوبی درخشیده است به‌طوری‌که همه ورزشکاران شایسته پرورش اندام در این مسابقات شرکت کرده و با هم رقابت می‌کنند.
شوارتزینگر در کتابی که در سال ۱۹۷۷ منتشر کرده به این مسئله اشاره کرده است که استروئیدهای آنابولیک منجر به افزایش کارآئی فردی می‌شوند. وی در این مقاله چنین نوشته است: ”زمانی‌که برای شرکت در مسابقه‌ای آماده می‌شدم و تحت رژیم غذائی سختی بودم از این مواد استفاده می‌کردم تا بتوانم اندازه عضلاتم را حفظ کنم. هرگز برای دست‌یابی به رشد عضلات از چنین مواردی استفاده نمی‌کردم بلکه فقط جهت کات عضلات و حفظ حالت موجود در آنها از استروئیدها بهره می‌گرفتم.“ عده‌ای از ورزشکاران پرورش اندام که در دهه ۱۹۷۰ از همین استروئیدها استفاده کرده بودند مدعی بودند که فقط قصد داشته‌اند وضعیت عضلانی خود را حفظ کنند. حتی آرنولد نیز چنین موادی را تحت عنوان عوامل تقویت بافت‌ها می‌شناخت و از آنها نام می‌برد.
در سال ۱۹۹۱ یک پزشک آلمانی به نام ”ویلی هیپ“ گفت که بین مصرف استروئیدها و ابتلا به ناراحتی‌های قلبی ارتباط زیادی وجود دارد و همین مسئله به مرگ زودهنگام ورزشکاران پرورش اندام منجر می‌شود. آرنولد هم این پزشک جوان را به‌علت عدم صحت ادعاهایش تحت تعقیب قانونی قرار داد. از آنجا که ”ویلی هیپ“ هرگز اقدام به معاینه آرنولد نکرده و ادعای خود را به‌صورت عام مطرح کرده بود آرنولد در دادگاهی در آلمان حاضر شده و با تسلیم شکایت قانونی خود، ویلی هیپ را به پرداخت ۲۰۰۰۰ مارک آلمان (معادل ۱۲۰۰۰ دلار آمریکا) محکوم کرد و علت این طرح این دعوی هم افترا و تهمت بود. در سال ۱۹۹۹ نویسنده مجله آمریکائی ”گلوب“ نیز همین مسئله را در مورد ورزشکارانی که استروئید مصرف می‌کردند، پیش‌بینی نمود که آرنولد باز هم به شکایت قانونی دست زد.
(شوارتزینگر از بدو تولد دارای دریچه دولختی آئورتی بود در حالی‌که شرایط نرمال دریچه آئورت ایجاب می‌کند سه لختی باشد.) البته آرنولد اعلام کرده است از سال ۱۹۹۰ که تولید استروئیدهای آنابولیک، غیرقانونی اعلام شد هرگز از آنها استفاده نکرده است. شوارتزینگر تا مدت‌ها پس از کناره‌گیری از رشته پرورش اندام، هنوز هم به‌‌عنوان یکی از چهره‌های ماندگار و شاخص این رشته باقی مانده است و علت شهرت او هم به خاطر داشتن باشگاه‌های متعدد و مدیریت و صاحب امتیازی مجله‌های تندرستی و تناسب اندام می‌باشد. وی ریاست برگزاری بسیاری از مسابقات و نمایش‌های اهداء جوایز به ورزشکاران برتر را برعهده داشته است. تا چندین سال هم در ستون ماهیانه مجلات پرورش اندام از جمله ”ماسل اند فیتنس“ و ”فلکس“، مقالاتی نوشته است. مدت کوتاهی پس از اینکه به مقام فرمانداری کالیفرنیا منصوب شد به‌عنوان سردبیر هر دو مجله فوق نیز انتخاب شد. زیرا دست‌اندرکاران مجله معتقد بودند که از شایستگی‌های بی‌نظیری برخوردار است. مسئولین این دو مجله با هم توافق کرده‌اند که سالیانه مبلغ ۲۵۰.۰۰۰ دلار به او پرداخت کنند به شرطی‌که وی موافقت کند مطالبی راجع به او به چاپ برسد. مجله ”ماسک مگ اینترنشنال“ هر ماه دو مقاله راجع به آرنولد نوشته و از او به‌عنوان ”کینگ“ یا ”سلطان“ نام می‌برد.

منبع : ماهنامه‌پرورش‌اندام