بچه خوشگل - Pretty Baby

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : لوئی مال
فیلمنامه‌نویس : پالی پلات، برمبنای داستانی نوشته پلات و مال از کتاب استوری‌ویل، نیواورلیانز نوشته آل رُز.
فیلمبردار : سون نیکویست.
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : بروک شیلدز، کیت کارادین، سوزان ساراندون، فرانسس فی، آنتونیو فارگاس، ماتیو آنتن، دایانا اسکاروید، باربارا استیل و دان هود.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه.


نیو اورلیانز، سال 1917. دختر نوجوانی به‌نام «ویولت» (شیلدز)، با مادر بی‌قرارش، «هتی» (ساراندون) و برادر نوزادش، «ویل» در خانه بدنام «مادام نل لیوینگستن» (فی) در استوری‌ویل به سر می‌برند. «ویولت» به مردی به نام «بلوک» (کارادین) که زیاد به آنجا می‌آید علاقه‌مند می‌شود، ولی او فقط از دخترها عکس می‌گیرد. شایع شده که نیروی دریائی می‌خواهد خانه بدنام را تعطیل کند. «هتی» برای ازدواج با مردی به نام «آلفرد فولر» (هود) به سینت لوئیس می‌رود و «ویولت» تلاش می‌کند نظر «بلوک» را به خود جلب کند. به‌زودی نیز به خانه «بلوک» می‌رود تا محبوبه‌اش شود. اما کمی بعد با شکستن یکی از وسایل کار «بلوک»، خشم او را بر می‌انگیزد. نیروی‌دریائی خانه بدنام «مادام نل» را تعطیل می‌کند و «اخلاقیون» آنجا را محاصره می‌کنند. فردای آن روز، «بلوک» به «ویولت» پیشنهاد ازدواج می‌دهد و پس از مراسم، دخترهای خانه بدنام «مادام نل» را برای جشن خداحافظی به کنار میسی سیپی می‌برند. «هتی» و «فولر» نیز برمی‌گردند و «ویولت» را بی‌هیچ مقاومتی از طرف «بلوک» همراه خود می‌کنند. در ایستگاه قطار، «فولر» از خانواده تازه به هم پیوسته‌اش عکس می‌گیرد.
* بچه خوشگل نخستین فیلم آمریکائی لوئی مال بود که به‌دوره حساس میان نوجوانی و بلوغ می‌پرداخت. رابطه «ویولت» با «بلوک» - عکاس واقعی - البته داستانی است و نه مستند اما شخصیت او و پاره‌ای حادثه‌های زندگی‌اش الگو گرفته از یک خیابان گرد است که در پیری خاطرات جوانی‌اش را برای تاریخ نگار استوری‌ویل نیواورلیانزز، رُز، بازگو کرده بود. برخلاف لاکومب لوسی‌ین (ساخته خود مال، 1973) که بخشی از تأثیرش را مرهون «واقع‌نمائی» بازسازی کارگردان از زندگی در فرانسه تحت اشغال نازی‌ها بود، بچه‌خوشگل آن‌قدرها در بند واقعیت زندگی در یک خانه بدنام جنوب آمریکا در 1917 نیست (هرچند این مهم را به لطف تصاویر درخشان نیکویست و کارگردانی دقیق مال القا می‌کند) که نظاره اوضاع از چشم «ویولت» دوازده ساله. در نگاه اول خانه «ویولت» چندان نامنظم‌تر از خانه‌های شلوغ و بزرگ دیگر خانواده‌های طبقه متوسط زمانه به نظر نمی‌رسد ولی مال در پی نشان دادن بنیان‌های متزلزل این خانه و خانواده است (و البته بدون این که در این زمینه موعظه کند)؛ در پی افشای امنیت دروغین آن و ارزش‌های دروغینی که خانه به آنان دلالت می‌کند. همچنین فیلم می‌خواهد از طریق دنبال کردن مسیر رابطه «ویولت» و «بلوک» نشان دهد که بزرگ شدن یک بچه در فضائی عاری از حال و هوای بچگانه، چه نتایجی دارد. همین مضمون جسورانه و جذاب، دست و پای فیلم را نیز می‌بندد و باعث می‌شود مال رویکردی محافظه کارانه داشته باشد (برای پرهیز از اتهام بهره‌برداری هرزه‌نگارانه از فرد نابالغ). شیلدز در این نقش، متناسب و گیراست.