بررسی امکان استفاده از سولفات سدیم به عنوان یکی از منابع تأمین‌کننده گوگرد در تغذیه جوجه‌های گوشتی

چربی‌ها و روغنها بدلیل انرژی بالایی كه تأمین می‌كنند و برخی اثرات تغذیه‌ای دیگر مانند اثر كالری اضافی و تأمین اسیدهای چرب ضروری در خوراك جوجه‌های گوشتی حائز اهمیت می‌باشند. اما یكی از مشكلات مصرف چربی در جیره جوجه‌های گوشتی هضم ناكافی آنها بخصوص در سنین پائین است كه از میزان ناكافی صفرای تولیدی در این سنین ناشی می‌گردد. آندرسون و همكاران (۱۹۷۳) مشاهده كردند كه افزودن تائورین به جیره جوجه‌های گوشتی كه كمبود اسیدهای آمینه گوگرددار دارند عملكرد را بهبود بخشید. و از آنجائیكه سولفات معدنی در تولید صفرا نقش دارد، می‌توان نتیجه گرفت كه افزودن گوگرد به جیره ممكن است از هضم ناقص چربیها جلوگیری بعمل آورد و مهمترین منبع گوگرد جیره كه اسیدهای آمینه گوگرددار متیونین و سیستین می‌باشند از خطر تخریب حفظ شوند. از آنجائیكه جایگزینی گوگرد معدنی با متیونین اثرات اقتصادی مفیدی دارد لذا در این آزمایش استفاده از سولفات سدیم در زمانی كه بدن طیور به گوگرد بیشتری نیاز دارد (وجود چربی در جیره) مورد مطالعه قرار گرفته است.
به منظور مطالعه امكان استفاده از سولفات معدنی بعنوان یكی از منابع تأمین‌كننده گوگرد در جیره مرغهای گوشتی، دو سطح متیونین (۸۰ و ۱۰۰ توصیه NRC) به همراه دو سطح چربی (۰ ، ۵%) و دو سطح سولفات سدیم (۰ ،۱/۰%) آزمایشی در غالب طرح كاملاً تصادفی به روش فاكتوریل (۲*۲*۲) با ۳ تكرار و ۴۸۰ جوجه از سویه آرین به اجراء درآمد و صفات عملكردی شامل وزن زنده، خوراك مصرفی ضریب تبدیل و قابلیت زنده مانی به همراه برخی صفات لاشه مانند راندمان لاشه چربی بطنی وزن كبد و صفرا و درصد چربی كبد و كل لاشه و درصد پروتئین كل لاشه و سدیم و تری گلیسرید خون مورد مطالعه قرار گرفت. جیره‌های غذایی از لحاظ انرژی قابل متابولیسم، پروتئین خام، كلسیم و فسفر یكسان بودند و از هفته دوم بطور آزاد دراختیار جوجه‌ها قرار داشتند. نتایج نشان دادند كه كاهش سطح متیونین جیره خصوصاً در دوره رشد جوجه‌ها باعث كاهش وزن معنی‌دار می‌گردد.
بالعكس مصرف چربی باعث افزایش معنی‌دار مصرف خوراك، افزایش وزن و قابلیت زنده مانی گله می‌شود. اضافه‌كردن چربی در زمانی كه متیونین جیره هم در سطح پائین‌تری باشد افزایش وزن معنی‌داری را سبب می‌گردد همینطور مصرف خوراك و ضریب تبدیل را بهبود می‌دهد. درخصوص صفات لاشه كاهش سطح متیونین باعث كاهش ماده خشك كل بدن و كل لاشه می‌شود افزایش چربی جیره باعث كاهش درصد وزنی كبد و کاهش میزان چربی كبدی گردید و سولفات سدیم هم تنها باعث افزایش معنی‌دار میزان صفرا گردید میزان تری گلیسرید خون با افزایش چربی در بدن در سطح ۱۰۰ متیونین كاهش معنی‌دار نشان می‌دهد. تاثیر متقابل چربی و سولفات سدیم بر افزایش وزن روزانه و مصرف خوراك معنی‌دار است و اثر متقابل بین تمامی تیمارها نشان می‌دهد كه در سطح ۸۰% متیونین و ۵% چربی و ۱/۰% سولفات بیشترین وزن و افزایش وزن روزانه دیده شد. بطوركلی نتایج نشان دادند كه در زمانی كه چربی در جیره وارد می‌شود گوگرد معدنی باعث افزایش وزن و بهبود عملكرد می‌گردد خصوصاً در زمانی كه جیره از لحاظ متیونین كه مهمترین منبع گوگرد جیره است كمبود داشته باشد.

منبع : موسسه مرغداری ایران