راهی به‌سوی خانه نیست - NO DIRECTION HOME

سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : انگلستان، آمریکا و ژاپن
محصول : جف رُزن، نایجل سینکلر، آنتونی وال، سوزان لیسی و مارتین اسکورسیزی
کارگردان : اسکورسیزی
فیلمبردار : مصطفی بارات
هنرپیشگان : باب دیلن، ب. ج. رولفزن، دیک کانگاس، لیام کلنسی، تونی گلاور، پل نلسن و آلن گینزبرگ
نوع فیلم : رنگی، ۲۰۱ دقیقه. مستند


● راهی به‌سوی خانه نیست، یکی دیگر از فیلم‌های ژانری است که اسکورسیزی مبدع آن است، ژانری که موسیقی قهرمان اصلی آن است. حالا این موسیقی می‌خواهد آخرین کنسرت گروه ̎بند̎ باشد، یا گاه‌شماری تاریخ بلوز و یا ستایش از لیزا مینه‌لی. این‌جا البته با یکی از شمایل‌های مهم نیمهٔ دوم قرم مواجهیم، شمایلی که به قول گینزبرگ فرهنگ غربی را به پیش و پس از خود تقسیم کردها ست. باب دیلنِ فیلم البته همان است که باید باشد و اسکورسیزی به نیکی می‌داند که کِی و چه زمان فروتنی را به‌عنوان محرک سبکی خویش برگزیند. این‌جا هم او کنار می‌کشد و صرفاً به کلکسیونری از تصاویر آرشیوی دیلن تبدیل می‌شود (برخلاف آخرین والس، ۱۹۷۸ که میزانسن‌های او معنائی دیگر به آن کنسرت دادند). این فیلمی است که روی میز تدوین ساخته شد. کارگردان در مقام اَلَک‌کنندهٔ تصاویر ظاهر شده، نه حاشیه و شرح‌نویس مستندی که انبوهی از تصاویر تکان‌دهنده از دیلن، این ̎همیشه‌ جوان̎ جهان راک ارائه می‌کند.