نبرد ثروت و استعدادی

اگر بخواهیم در آسیا چند بازی را معیار فوتبال قاره قرار دهیم بی تردید بازی ایران- کره یکی از این بازی ها خواهد بود. دو قدرت آسیا که تفاوت بسیاری با سایر تیم های قاره دارند امروز کیفیت فوتبال آسیا را مشخص می کنند. اگر کسی بخواهد سطح فوتبال آسیا را بسنجد بازی های ایران- کره، ژاپن- استرالیا و عربستان- عراق بهترین نشانه خواهد بود.
کره جنوبی تیمی است که با اتکا به سرمایه گذاری غیر قابل تصور، خودش را در سطح بازی فوتبال آسیا قرار داده است. آنها برای هزینه درخصوص فوتبال ابایی ندارند و برگزاری جام جهانی آنها را به جایی برد که حتی تصورش را هم نمی کردند. اما کره بعد از رسیدن به مقام چهارمی جام جهانی دوباره به سطح واقعی خود برگشت چون آنها در جام جهانی به موفقیتی کاذب دست پیدا کرده بودند. بازی با تیم های بزرگ برای آنها رویا نیست و در این زمینه ها از خیلی از تیم های آسیایی جلو هستند.
فوتبال ایران برخلاف کره به ادامه زندگی اش در شرایط سخت که در عامیانه اش زمین خاکی می گویند عادت کرده و بیشتر از بازی با تیم های بزرگ، دل به استعدادها و بازیکنان مستعد بسته است که می شود ایران را در این زمینه برزیل آسیا دانست.
ایران هیچ وقت در برنامه ریزی و سازماندهی به پای کره و ژاپن نمی رسد و ما مسیر دیگری را انتخاب کرده ایم.بازی امروز را نبرد ثروت و استعداد می توان دانست که هر دو با دو سبک متفاوت قدرت آسیا شده اند.گفتن اینکه کره یک فوتبال سرعتی را ارائه می دهد گفتن واضحات است اما چیزی که در فوتبال این تیم بیشتر از سال های گذشته دیده می شود نظم تاکتیکی آنها در آرایش تیمی است که با این نظم توانسته اند سرعت خود را سازماندهی کنند. آنها امروز دفاع ایران را هدف خواهند گرفت و همیشه در بازی با ایران هدف های آنها روی نقاط ضعف دفاعی ایران است.اما ایران دلخوش به خلاقیت بازیکنانش است که بتواند در این بازی با اتکا به خلاقیت بازیکنان و ضربات کاشته حریف را شکست دهد.
من خاطرات زیادی از بازی برابر کره دارم. در بوسان در دیدار نیمه نهایی بازی های آسیایی تماشاگران زیادی علیه ما بودند. ما غیرت به خرج دادیم و صد و بیست دقیقه برابر این تیم مقاومت کردیم حتی یک گل صحیح هم زدیم که داور به اشتباه مردود اعلام کرد. بالاخره بازی به ضربات پنالتی کشیده شد که من ضربه پنالتی آخر را گل کردم تا ایران برنده شود.
این بهترین خاطره من از رویارویی با کره است. در مورد خط دفاعی کنونی تیم ملی باید بگویم که به نظر من بهتر بود در دفاع چپ از یک مدافع کلاسیک مثل مرتضی اسدی استفاده می کردیم چرا که زندی می توانست به یک خط جلوتر جایی که قبلاً بازی کرده است برود. در دفاع راست نیمکت نشینی بازیکن باتجربه ای مثل حسین کعبی جای سوال دارد.
در خط میانی این نظر مربی است که از دو هافبک دفاعی استفاده کند، ما در این خط تجربه بسیار خوبی داریم. در مورد اینکه چرا کریمی در اوج قرار ندارد نمی توانم واقعاً بگویم به چه علت است، احتمالاً به خودش برمی گردد. شاید مشکل روحی داشته باشد. با این حال او می تواند هر آن کاری کند که تیم به پیروزی برسد. من فکر می کنم کریمی امروز با تمام وجودش بازی خواهد کرد. البته از آنجا که او بازیکن شناخته شده ای است فضا را بر او خواهند بست اما باز هم وجودش می تواند برای حریف خطرناک باشد.
دلیل گل نزدن مهاجمان را به خوبی نمی دانم شاید تمرینات منظم گلزنی کم داشته اند. در این بازی باید بهتر برای هم فضا سازی کنند. الان روی عنایتی و هاشمیان به خاطر گل نزدن فشار است و یک گل می تواند این استرس را از بین ببرد. به هر حال مهم ترین مساله ای که می تواند به بچه ها در بازی امروز کمک کند آمادگی روحی و روانی آنهاست.
مربیان دو تیم هم که شناخت کافی از تیم حریف دارند و فکر کنم نکته ناشناخته ای وجود نداشته باشد به همین علت است که من معتقدم این بازیکنان هستند که سرنوشت این بازی را رقم می زنند.

یحیی گل محمدی

منبع : روزنامه شرق