زنان کوچک - Little Women

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : دنیز دی نووی
کارگردان : گیلیان آرمسترانگ.
فیلمنامه‌نویس : رابین سوییکورد، برمبنای رمانی نوشته لوییزا می آلکات.
فیلمبردار : جفری سیمپسن.
آهنگساز(موسیقی متن) : توماس نیومن.
هنرپیشگان : وینونا رایدر، گابریل برن، ترینی آلوارادو، سامانتا ماتیس، کرستن دانست، کلر دینز، کریستیان بیل، اریک استولتس، جان نویل، مری ویکس، ماتیو واکر و سوزان ساراندون.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۱۸ دقیقه.


"خانواده مارچ"، در سال‌های جنگ انفصال در نیوانگلند زندگی می‌کنند. پدر (واکر)، سروان ارتش شمالی‌ها در جبهه است. مادر (ساراندون) چهار دختر جشن کریسمس را برگزار می‌کنند. "مگ" (آلوارادو)، دختر بزرگ خانواده، دختری واقع‌بین است که می‌خواهد هرچه زودتر ازدواج کند و به بانوئی عالی قدر بدل شود. دختر دوم "جو" (رایدر)، رویائی و علاقه‌مند به تآتر و بازیگری و نیز نویسندگی است. دختر سوم، "بت" (دینز)، اهل موسیقی است و پیانو می‌زند و دختر چهارم، "ایمی" (دانست)، دختری است بسیار حساس که به "جو" حسادت می‌کند. در عین حال آنان با "خانواده لارنس"، در مهمانی کریسمس با "جو" دوست می‌شود و "لاری" (بیل)، نوه "خانواده لارنس"، در مهمانی کریسمس با "جو" دوست می‌شود. تا این که روزی "بت" به بیماری سختی مبتلا می‌شود. "لاری" به "جو" می‌گوید که او را تنها یک دوست خوب می‌داند و دل‌باخته او نیست. "لاری" برای فراموش کردن عشق به اروپا می‌رود. "جو" برای ادامه تحصیلات به نیویورک می‌رود و در نیویورک با یک استاد فلسفه، "فریدریش بر" (برن) که آلمانی است، آشنا می‌شود و هر دو دل‌باخته هم می‌شوند. "ایمی" نیز برای تحصیل نقاشی به اروپا می‌رود. حاال "بت" در بستر بیماری روز به روز بدتر می‌شود. اکنون پدر از جبهه بازگشته و با مادر و "بت" زندگی می‌کند. "مگ" با "جان" نیز به خانواده می‌پیوندند. همان شب "ایمی" و "لاری" هم از پاریس برمی‌گردند و اعلام می‌کنند که ازدواج کرده‌اند. بار دیگر همه اعضای خانواده دور هم جمع شده‌اند. این تنها "جو" است که همچنان یکه و تنها باقی مانده است. روزی برای "جو" بسته‌ای می‌رسد که درون آن، کتاب او است که توسط "بر" به چاپ رسیده است. می‌دود "بر" را در راه بازگشت می‌بیند. "بر" به عشق خود اعتراف می‌کند و آنان هم تصمیم می‌گیرند که ازدواج کنند.
٭ برای کارگردانی مثل خانم آرمسترانگ خیلی شجاعت می‌خواهد که پا جای پای جرج کیوکر، سازنده نسخه اول زنان کوچک (۱۹۳۳) با همکاری کاترین هپبرن و جون بنت، بگذارد. اما نسخه جدید، که مثل اولی، بار زیادی را بر دوش طراحی لباس (کارکالین اتوود) و طراحی صحنه (کار جان روفلز) گذاشته است، در بازسازی فضای نیوانگلند سال‌های جنگ انفصال، ساختن رابطه و دنیای رویائی دختر کان جوان "خانواده مارچ"، موفق است؛ هرچند رایدر، هپبرن نیست. البته هیچ چیز هم به فیلم اول ـ پس از شصت سال ـ نیفزود، تنها بار مادر (با بازی درخشان ساراندون) در این نسخه بیشتر است و وفاداری به کتاب بسیار بیشتر، بنابراین بار درام میان هر چهار خواهر به نسبت تقسیم شده و شخصیت "ایمی" و "بت" هم جذاب و دیدنی از آب در آمده است (در نسخه کیوکر و جود "لاری" میان رابطه "ایمی" "جو"، مایه‌ای فرعی است) و کار بیشتری روی شخصیت "لاری" انجام شده است. به هر حال فیلم جدید، گرم، دل‌نشین و دل‌پذیر است، با روابطی سالم و خوب از کار درآمده، فضاسازی کار آمد و سالم و صادق.