بررسی مقاومت به استرس های شوری و فرمالین در پست لاروهای میگوی سفید هندی تغذیه شده از روتیفرهای غنی شده با اسیدهای چرب غیراشباع (DHA, EPA) و ویتامین C

تست های استرس به طور معمول در هچری های میگو جهت ارزیابی کیفیت پست لاروها (PL) در طی پرورش مورد استفاده قرار می گیرند. در این تحقیق لاروهای میگوی سفید هندی با ناپلی تازه تخم گشایی شده آرتمیا (تیمار شاهد)؛ روتیفرهای پرورش یافته روی جلبک کلرلا (تیمار ۱)، روتیفرهای غنی شده با امولسیون روغن کبد ماهی کاد (تیمار۲) و روتیفرهای غنی شده با امولسیون روغن کبد ماهی کاد و ویتامین C(تیمار۳) تغذیه گردیدند. به طوری که در مرحله PLI در تست های استرس شوری (۱۰ و ۲۰ قسمت در هزار) بیشترین میزان بقا در تیمار ۳ (به ترتیب ۵۶.۶۶۷ و ۹۰.۰۰ درصد) مشاهده شد. بعد از آن تیمار ۲ (۴۳.۳۳۳ و ۷۶.۶۶۷ درصد) قرار داشته که با تیمار ۳ تفاوت معنی دار (P<۰.۰۵) داشت. اختلاف این دو تیمار با تیمارهای ۱ و شاهد نیز معنی دار بود. در تست فرمالین (۱۰۰ قسمت در میلیون) در این مرحله تفاوت معنی داری بین دو تیمار ۳ (۸۶.۶۶۷ درصد) و ۲ (۸۰.۰۰ درصد) که بالاترین میزان بقا را نشان دادند مشاهده نگردید، اما اختلاف آنها با تیمارهای ۱ (۶۰.۰۰ درصد) و شاهد (۵۳.۳۳۳ درصد) مشاهده گردید در مرحله PL۵ نیز در تست های استرس شوری (۱۰ و ۲۰ قسمت در هزار) بالاترین میزان بقا در تیمار ۳ (۵۶.۶۶۷ و ۸۳.۳۳۳ درصد) مشاهده گردید و بعد از آن تیمار ۲ (۴۰.۰۰ و ۷۰.۰۰ درصد) قرار داشته که تفاوت آنها معنی دار (P<۰.۰۵) بود. در این مرحله میزان بقا در تیمار شاهد (۶۰.۰۰ و ۸۶.۶۶۷ درصد) با تیمار ۳ تفاوت معنی دار نداشته و با تیمارهای ۱ و ۲ دارای تفاوت معنی دار (P<۰.۰۵) بود. کمترین میزان بقا در تیمار ۱ (۲۶.۶۶۷ و ۵۶.۶۶۷ درصد) مشاهده شد. در تست استرس فرمالین (۱۰۰ قسمت در میلیون) دراین مرحله بیشترین میزان بقا به ترتیب در تیمارهای شاهد، ۳ و ۲ (۷۶.۶۶۷، ۷۳.۳۳۳ و ۷۰.۰۰ درصد) مشاهده گردید که تفاوت معنی داری ما بین آنها دیده نشد. در صورتی که اختلاف این سه تیمار با تیمار ۱ (۵۳.۳۳۳ درصد) معنی دار بود.

مازیار یحیوی
قباد آذری تاکامی
غلام حسین وثوقی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی