سه شنبه, ۲۱ اسفند, ۱۴۰۳ / 11 March, 2025
مجله ویستا
روز داوری

پدرش در ستینانو یك معدن سنگ مرمر داشت. میكلآنژ یك بار به جورجیو واساری زندگینامهنویس ایتالیایی گفت من از كودكی با چكش و اسكنه (قلم برای شكل دادن به سنگ) بزرگ شدم.
میكلآنژ برخلاف خواست پدرش مبنی بر ادامه تحصیل و ادامه ندادن نقاشی و مجسمهسازی كه این دو كار را شرافتمندانه نمیدانست، پس از گذراندن دوره اولیه آموزش ادبیات و دستور زبان به آموختن نقاشی نزد «دمنیكو جیرلندیو» و یادگیری مجسمهسازی نزد «برتولدو جیوانی» پرداخت. به علت استعداد و مهارت میكلآنژ در كار، دمنیكو او را به فرمانروای شهر یعنی «لورنزو مدیچی» معرفی كرد.
از سال ۱۴۹۰ تا ۱۴۹۲ به مدرسه لوترو رفت و زیر نظر استادان برجسته آن زمان به شناخت هنر پرداخت. در این زمان بود كه با شخصیتهای بزرگی همچون Pico della Mirandola اومانیست سرشناس، Angelo Poliziano شاعر برجسته و Marsilio Ficino فیلسوف و ستارهشناس مشهور آشنا شد. طی سالهای ۱۴۹۰ تا ۱۴۹۲ به خلق مجسمه «حضرت مریم بر روی پلكان» و در سالهای ۱۴۹۱ تا ۱۴۹۲ به ساخت مجسمه «نبرد سنتورها» پرداخت.
پس از مرگ لورنزو در ۸ آوریل ۱۴۹۲ كه میكلآنژ را همچون پسرش دوست داشت، او مدرسه را ترك كرد. طی چند ماه پس از آن در سال ۱۴۹۳ مجسمه چوبی «مسیح مصلوب» را ساخت و به رییس كلیسای سانتاماریا هدیه كرد تا از او كه به میكلآنژ اجازه میداد بر روی جسد بیماران بیمارستان كلیسا مطالعه و آنها را كالبدشكافی كند، تشكر كند.
بین سالهای ۱۴۹۳ تا ۱۴۹۴ میكلآنژ سنگ مرمر بسیار بزرگی خرید و مجسمه هركولس را ساخت. پس از آن به ونیز و برلونیا رفت. در ۴ ژوئیه ۱۴۹۶ زمانی كه در رم بسر میبرد مجسمه «تاكوس» آفریدگار عشرت و میگساری (اسطوره یونان و روم) را به سفارش مردی ساخت كه میخواست با این مجسمه باغش را تزیین كند. در نوامبر ۱۴۹۷ سفیر فرانسه در ایتالیا از او درخواست كرد مجسمهیی بسازد كه بعدها به یكی از مشهورترین آثار او تبدیل شد و «پیتا» نام گرفت.
با آنكه او تمام وقت خود را صرف مجسمهسازی كرده بود اما هیچ گاه نقاشی را كنار نگذاشته بود و هر روز تمرین میكرد. در سال ۱۴۹۹ به فلورانس بازگشت و در سال ۱۵۰۴ ساخت مشهورترین مجسمه خود یعنی «داوود» را به پایان رساند. این شاهكار كه مهارت خارقالعاده و استعداد درخشان او را به بهترین شكل نشان میداد، میكلآنژ را به هنرمندی بلندآوازهتر از قبل تبدیل كرد.
● پاپ جولیوس دوم، رم و سقف كلیسای سیستین
در سال ۱۵۰۳ میكلآنژ از طرف پاپ جدید یعنی پاپ جولیوس دوم به رم فراخوانده شد و مامور شد تا آرامگاه پاپ را بسازد. اما در همان ابتدا به درخواست خود پاپ كار را متوقف كرد. زیرا پاپ از او خواست تا تصاویر حواریون حضرت مسیح را بكشد و همچنین سقف كلیسای سیستین را با نقاشیهای خود زینت بخشد كه این كار چهار سال بطول انجامید یعنی سالهای ۱۵۰۸ تا ۱۵۱۲. این نقاشیها به یكی از مشهورترین نقاشیها در تاریخ بدل شدند. پس از این چهار سال میكلآنژ كار بر روی مقبره پاپ را از سر گرفت كه به دلایل گوناگون دوباره متوقف شد و سرانجام پس از ۴۰ سال تلاش با وقفههای زیاد او نتوانست این كار را به پایان برساند. میكلآنژ كه ابتدا قرار بود تصویر حواریون مسیح را در قسمتهای مختلف كلیسای سیستین بكشد در انتهای كار بیش از ۳۰۰ تصویر از انجیل را نقاشی كرد.
او برای آنكه بتواند سقف كلیسا را كه ۴۰ متر ارتفاع و ۱۳ متر پهنا داشت را نقاشی كند. داربست چوبی مخصوصی طراحی كرد. یك سكوی چوبی بزرگ كه بر روی بستهای محكمی قرار داشت و هنگام كار او بر روی این سكو میایستاد و نقاشی میكرد. او در این كار از رنگهای روشن و زنده استفاده كرد كه از روی زمین بخوبی دیده میشوند.
در سال ۱۵۱۳ پاپ جولیوس دوم درگذشت و پس از او پاپ لیوی دهم كه فرزند لورنزو مدیچی بود او را مامور كرد تا نمای كلیسای سن لورترو در فلورانس را بازسازی كند و داخل كلیسا را با مجسمه های خود بیاراید. میكلآنژ كار را با بیمیلی پذیرفت. سه سال طول كشید تا او طراحیهای لازم را انجام داد و در این هنگام تلاش میكرد تا استخراج معدن سنگ مرمر آغاز شود تا از سنگهای آن بتواند برای ساخت مجسمه استفاده كند. اما سرانجام به دلیل مشكلات مالی این كار بدون آنكه پیشرفت قابل ملاحظهیی داشته باشد متوقف شد. پس از آن پاپ پیشنهاد جدیدی به میكلآنژ داد و آن ساخت مقبرههایی برای جولیانو و لورنزو مدیچی بود. این پروژه دهههای ۱۵۲۰ و ۱۵۳۰ از عمر او را به خود اختصاص داد.
نقاشی دیواری «روز داوری» بر روی دیوار كلیسای سیستین به درخواست پاپ پل سوم توسط میكلآنژ طی سالهای ۱۵۳۴ تا اكتبر ۱۵۴۱ كشیده شد.
در سال ۱۵۴۶ به عنوان طراح گنبد كلیسای سنت پیتر در واتیكان برگزیده شد. میكلآنژ در ۱۸ فوریه ۱۵۶۴ در سن ۸۸ سالگی در خانه خود در شهر رم درگذشت. او در آخرین روز زندگی خود نیز به مجسمه سازی پرداخت. در هر گوشه از شهر رم كه امروزه شاهد آن هستیم نشانهیی از میكلآنژ وجود دارد. او در زمانی كه هیچ رسانهیی وجود نداشت به شهرت جهانی رسید و در طول زندگیاش به عنوان برجستهترین هنرمند عصر خود شناخته میشد. پیكر او در كلیسای هولی كراس (صلیب مقدس) كه كلیسای بزرگی در شهر فلورانس ایتالیا است به خاك سپرده شده.
منبع : روزنامه اعتماد
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست