نوع - Species

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : دنیس فلدمن و فرانک مانکوسو جونیر
کارگردان : راجر دانلدسن
فیلمنامه‌نویس : فلدمن
فیلمبردار : آندری بارت کوویاک
آهنگساز(موسیقی متن) : کریستوفر یانگ
هنرپیشگان : بن کینگزلی، مادسن، آلفرد مولینا، فارست ویتاکر، مارج هلگنبر، ناتاشا هنستریج و ویپ هابلی.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۱۱ دقیقه.


در مرکز پژوهش برای یافتن حیات در خارج از زمین، "دکتر فیچ" (کینگزلی)، ناگزیر است موجودی را که به‌طور مخفف "سیل" می‌نامد، نابود کند، اما "سیل" می‌گریزد. جست‌وجوی "فیچ" برای یافتن او بی‌نتیجه می‌ماند. "سیل" که شبیه دختری چهارده ساله است بر اثر تکثیر، تبدیل به دختری بیست ساله می‌شود. "فیچ" فوراً "پرستن" (مادسن)، یک ماجراجوی معروف و سرباز قدیمی، "دان" (ویتاکر)، یک متخصص علوم خفیه، خواب‌شناس و کسی که فکر را می‌خواند، "لارا" (هلگنبرگر)، بیولوژیست مولکولی و "آردن" (مولینا)، زیست‌شناس هاروادی را به کمک می‌طلبد. در حالی که گروه رد "سیل" (هنستریج) را می‌گیرند، او از دست آنان می‌گریزد. "سیل" به دنبال مردی است که بتواند خود را در قالب انسانی تکثیر کند. سرانجام در هتل محل اقامت گروه، خود را به "آردن" می‌رساند. اما وقتی "پرستن" و "لارا" متوجه حضور او می‌شوند، "آردن" را می‌کشد و فرار می‌کند. سرانجام در فاضلاب شهر، به دست "پرستن" و "لارا" در آتش می‌سوزد و نابود می‌شود. اما در انتها این سؤال می‌ماند که آیا کلیه سلول‌های او از بین رفته‌اند.
٭ در ترکیبی از افسانه ـ علمی و حادثه و هیجان و ترس، این فیلم بیشتر در سنت سینمای بیگانه (ریدلی اسکات، ۱۹۷۹) و توده چسبنده (چاک راسل، ۱۹۸۲) است، اما تبدیل شدن این DNA فرازمینی به شکل زن ملیح زمینی، ساده کردن و تماشاگر پسند کردن فکر نابودگرهای جیمز کامرون است. در هر حال، هر سه "نوع" خوب در هم تنیده و ترکیب شده‌اند و جابه‌جا، از این به آن می‌رویم، بسیار فشرده و سریع و بدون هیچ اتلاف وقتی. فیلم همه چیز دارد. مجموعه‌ای از تمهیدات همه این "نوع"ها را در خود جمع و فشرده کرده است، حتی در این فرصت کوتاه فشرده به یاد آوردن روابط انسانی شخصیت‌ها هم هست. اما این‌ەا هیچ‌کدام برای هالیوود نه چندان دشوار است و نه چندان عجیب و تازه. در نهایت، چیزی است معمولی و البته سرگرم‌کننده. این نوع ترکیب کردن "نوع"ها، اکنون به رسم و ذایقه جدید هالیوود بدل شده است.