شرایط بحرانی منطقه و منافع ملی ما

تحولات جدید پاکستان برای مسئولان ایرانی از نگاه امنیت ملی اهمیت و حساسیت فوق العاده ای دارد. حساسیت بیشتر را زمانی میتوان درک کرد که علاوه بر پاکستان وضعیت ویژه همسایه شرقی دیگر یعنی افغانستان را نیز در نظر بگیریم کشوری که حدود ۶ سال است تحت اشغال آمریکا قرار دارد و بهانه مبارزه با تروریسم موجب تبدیل شدن این سرزمین و کشور مجاورش پاکستان به لانه تروریسم شده است .
در پاکستان این ژنرال پرویز مشرف نیست که از ۸ سال قبل با یک دولت کودتائی حکومت کرده و اکنون حکومت نظامی اعلام کرده است . پاکستان نیم قرن است که با دخالت های آمریکا دچار بی ثباتی است و اکنون نیز این آمریکاست که برای برهم زدن معادلات سیاسی در این کشور به اهرم نظامی متوسل شده است .
جریان های سیاسی تاثیرگذار در پاکستان را درحال حاضر می توان با چهار مشخصه شناسائی کرد.
۱) جریان حزب مردم که بی نظیر بوتو در راس آن قرار دارد و قشر لائیک را نمایندگی می کند .
۲) جریان مسلم لیگ که نماد قشر سرمایه دار است و نواز شریف در راس آن قرار دارد .
۳) جریان طرفدار طالبان که برخاسته از قشریون است و بخش هائی از مردم عوام را نمایندگی می کند .
۴) جریان ژنرال پرویز مشرف که جریان حاکم است و حتی در میان نظامیان نیز مخالفان با نفوذی دارد .
غیر از جریان اول که بطور سنتی به انگلیس وابسته است و همواره از لندن حمایت می شود آمریکا در هر سه جریان دیگر نفوذ دارد و در مقاطع مختلف برحسب نیاز و به تناسب اقتضائات زمان و شرایط منطقه آنهارا بکار می گیرد.
ژنرال پرویز مشرف ۸ سال قبل در آستانه تحولات جدید مورد نظر آمریکا در افغانستان برای به دست گرفتن کنترل پاکستان و همراهی با آمریکا با هدف اشغال افغانستان به صحنه آمد و با کودتا علیه نواز شریف و تبعید وی به عربستان حاکمیت را دردست گرفت . او در آن مرحله توانست ماموریتی را که برعهده داشت به انجام برساند ولی از سال گذشته با قوت گرفتن جریان های سیاسی در پاکستان و رشد مجدد طالبان در افغانستان و تجدیدنظرهائی که آمریکا در سیاست های خود در این دو کشور بعمل آورده موقعیت ژنرال مشرف متزلزل شده و او با شرایط جدیدی مواجه گردیده است که شاید از نظر واشنگتن به معنای ناکامی در انجام ماموریت محوله و به منزله پایان تاریخ مصرف وی باشد.
در این مقوله به دلیل آنکه بیش از این به ما مربوط نمی شود درنگ بیشتر را جایز نمیدانیم و به آنچه در شرایط بحرانی منطقه به ما به عنوان جمهوری اسلامی ایران مربوط می شود می پردازیم .
این روزها علاوه بر اوضاع بحرانی پاکستان و بی ثباتی های افغانستان که همسایه های شرقی ما هستند اوضاع عراق هم ناامن است و مهمتر اینکه مسائل کردستان در مرزهای ترکیه و عراق نیز بار دیگر مطرح شده است . ورود ارتش ترکیه به داخل خاک عراق برای تعقیب گروه شورشی « پ . ک . ک » مزاحمت هائی که شورشیان پژاک در مرزهای غربی جمهوری اسلامی ایران ایجاد می کنند حمایت های آمریکا از این گروه های شورشی با در نظر گرفتن روابط خوب رهبران کرد عراقی با این گروه ها و دولتمردان آمریکائی و تنش هائی که بر سر همین مسائل میان آنکارا و واشنگتن پدید آمده شرایط را در سرزمین های همسایگان غربی ما نیز بحرانی کرده است .
با در نظر گرفتن آنچه اکنون در چهار کشور همسایه شرقی و غربی ما میگذرد و در همه این موارد آمریکا عامل اصلی تشنج زائی است و دخالت های واشنگتن موجب پدید آمدن این بحران ها شده است می توان به این جمع بندی رسید که شرایط منطقه بسیار حساس است . مهمتر آنکه شرایط به بحران این چهار کشور محدود نمی شود و اوضاع بحرانی لبنان و فلسطین را نیز باید به آنها اضافه کرد.
در لبنان دخالت های آمریکا موجب به تاخیر افتادن انتخاب رئیس جمهور آینده این کشور شده و در فلسطین نیز حمایت آشکار آمریکا از جنایات تازه صهیونیست ها آنها را گستاخ تر و شرایط را پیچیده تر کرده است . کاملا مشخص است که آمریکا درصدد ایجاد دگرگونی های عمیقی در منطقه به نفع اهداف مداخله جویانه خود می باشد. حتی این احتمال نیز بعید به نظر نمی رسد که در لبنان یا عراق آمریکائی ها جنگ جدیدی به راه بیاندازند و در پاکستان و افغانستان نیز مهره های جدیدی را بر سر کار بیاورند.
در این میان هدف دیگر و چه بسا مهمتر آمریکا از آشفته بازاری که در منطقه پدید آورده انتقام گرفتن از جمهوری اسلامی ایران نیز ممکن است باشد.
بنابر این بحران های منطقه بویژه آنچه اکنون در همسایگی ما میگذرد و بالاخص شرایط بحرانی همسایه های شرقی ما نباید ما را از توطئه مهمتر آمریکا غافل نماید. توجه داشتن به این توطئه و هوشیاری در برابر تحولاتی که آمریکا درصدد بوجود آوردن آنها در منطقه است همگی وظایفی هستند که برای پاسداری از منافع ملی کشورمان برعهده داریم .

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی