کتابخانه تخصصی در پردیس

برنامه جامع آشنایی با كتابخانه و مركز رسانه ‏ای به منظور تحت پوشش قرار دادن آن بخشهایی از جامعه دانشگاهی كه اغلب توسط برنامه های آموزشی سنتی كتابخانه‌ای نادیده گرفته می‌شوند، گسترش یافت. تمركز بر روی نیاز درك شده و مزایای سیاسی تحت پوشش قرار دادن مدیران و كادر اداری ، همچنین اعضای هیئت علمی پنهان در آموزش كتابخانه‌ای، كاركنان كتابخانه را به بررسی رفتارهای اطلاع یابی، جمعیت‏شناسی و تحقیقات پیشین انجام شده روی این گروه وا داشت. نمونه منتج به طور موفقیت ‏آمیز اجرا و ارزیابی شد. شرایط آینده و نیازهای تحقیقی مورد بحث قرار خواهند گرفت.
بسیاری از اقدامات كتابخانه های دانشگاهی كه شامل یكی از اهداف اصلی آنهاست، ارائه خدمات به اعضای هیئت علمی دانشجویان و كاركنان مؤسسات وابسته‌‏شان است. هر چند اغلب، نیازهای مدیریت و كاركنان [دانشگاه] به عنوان كاربران كتابخانه یا كاوشگران اطلاعات ممكن است مورد غفلت قرار گرفته یا سهواً نادیده گرفته شود.
كاركنان مدیریتی و كاركنان اداری می‌‏توانند ۶۴% نیروهای استخدامی یك مؤسسه دانشگاهی را تشكیل دهند. با در نظر گرفتن [درصد] آنها به صورت میانگین، مدیریت و كاركنان اداری بزرگترین جامعه سازمانهای دانشگاهی را می‌سازند. اكنون زمان آن فرا رسیده است كه كتابخانه های دانشگاهی همانند كتابخانه های تخصصی برای مدیریت و كادر اداری مؤسساتشان به مرور و بررسی خودشان بپردازند. این گروه بخش بزرگی از جامعه مؤسسه دانشگاهی است، بطوریكه نقشهای جدایی ناپذیری را در دایر نگهداشتن مؤسسه ایفا می‌كنند، و می‌توانند بطور وسیعی از خدماتی كه كتابخانه های دانشگاهی باید ارائه دهند، سود ببرند. برنامه های آشنایی با كتابخانه برای مدیریت و كادر اداری دانشگاه، فضایی مفید برای شناسایی و نشان دادن نیازهای اطلاعاتی و رفتارهای اطلاع یابی این گروه استفاده كنندگان و همچنین بالا بردن آگاهی این گروه از منابع و خدمات كتابخانه‌‏شان هستند.
نه تحقیقات زیاد و نمونه های چاپ شده مربوط به استفاده مدیریت و كادر اداری از كتابخانه های دانشگاهی وجود دارد، و نه نیازهای اطلاعاتی و رفتارهای اطلاع یابی آنها به صورت وسیع كشف شده است. در پژوهش دقیق مجلات تخصصی در حوزه آموزش و علم كتابداری و اطلاع رسانی، برخی منابع تحقیقی و روش شناختی یافت شدند. با این وجود، آن منابع مربوط به ۵ تا ۲۰ سال پیش بودند، و نیاز به تحقیقات جاری بیشتر در این حوزه با در نظر گرفتن افزایش وسیع منابع پیوسته را نشان می‌دادند.
باربارا كلون، رییس آموزش كتابشناختی كمیته مدرسان بخش علوم رفتاری و آموزشی (EBSS) انجمن كتابخانه های تحقیقی و دانشكده‌ای (ACRL) مقاله‌ای در سال ۱۹۸۸ منتشر ساخت كه به طور گسترده نكاتی را كه باید هنگام طراحی [و برنامه ریزی] یك جلسه آشنایی یا آموزشی برای كاركنان اداری و مدیریت در محیطهای دانشگاهی در نظر گرفته شود، توصیف می‏نمود.
كلون اظهار می‌دارد این مقاله یك «طیفی از اندیشه های به دقت انتخاب شده » است كه ایده هایی را در مورد این كه در یك جلسه آشنایی با كتابخانه برای مدیریت، اعضای هیئت علمی، و كاركنان، چه چیزهایی باید ارائه شود، پیشنهاد می‌كند. كمیته برنامه‌ریزی ارائه [جلسه] را به چهار بخش تقسیم می‌كند: راهبردهای آموزشی، خدمات و بخشهای كتابخانه‌ای، بازیابی و دسترسی به اطلاعات، و ابزار مرجع. هر بخش رئوس مطالب مفصلی از این كه چه چیزی ممكن است یا ممكن نیست محتوای بالقوه یك جلسه آشنایی برای این گروه باشد، ارائه می‌دهد. بعلاوه، كلون كتابشناسیهایی را با موضوع منابع مرجع ارائه داد كه می‌توانست برای دفاتر مدیریتی ویژه، نظیر: بورسهای تحصیلی و اساسها، یا اعتبارگذاری آموزش عالی.
كلون در توصیف نیازهای اطلاعاتی و رفتارهای اطلاع‏ یابی این گروه دقت به خرج داد، اما روش كیفی یا كمی انجام نداد، بلكه بعضی شواهد داستان گونه (روایتی) از نیازهای اطلاعاتی كادر اداری و مدیریتی را فراهم نمود. این مقاله یك منبع عالی در مورد مبنا قرار دادن یك جلسه آشنایی است، اما یك منبع قدیمی است برای این كه استفاده وسیع از رایانه و منابع الكترونیكی را در كتابخانه های امروز به حساب نیاورده است. این عامل مهم است، زیرا افزایش فن‏آوری در كتابخانه ها ممكن است برای برخی كاربران بالقوه در این گروه ترسناك باشد، و می تواند سرانجام، آنها را طوری بترساند كه ابدا از منابع كتابخانه استفاده نكنند. به دلیل افزایش منابع و اطلاعات قابل دسترس به شكل الكترونیكی برای كاركنان كتابخانه ها، معرفی این منابع در برنامه های آشنایی با كتابخانه برای همه گروههای كاربری، مهم می‌باشد. تا كنون از روش شناختی برنامه های آشنایی با كتابخانه برای معرفی این فناوریها و منابع، برای گروههای كاربری غیر سنتی كه در متون علم كتابداری و اطلاع رسانی مشخص نیستند، استفاده شد.
پژوهش جین ال هسارد ویلكینز و گلوریا جی لكی بر روی نیازهای اطلاعاتی و رفتارهای اطلاع‏ یابی حرفه‏مندان و كادر مدیریتی دانشگاه است. نتایج [این تحقیق] نشان می‌دهد، بیشتر اطلاعات مورد نیاز [این گروه] بخشی از متون حرفه‌ای یا توسعه های جاری در این حوزه ها و به دنبال آن نیاز به آیین‏نامه ها و اطلاعات داخلی دانشگاه، و نیاز به دستنامه های متون فنی است. بعلاوه، ویلكنیز و لكی دریافتند كه حرفه‏مندان و كادر مدیریتی دانشگاه احساس می‌كنند كه همكاری، ارتباطات حرفه‌ای و منابع بخشی [ دپارتمانی] در بدست آوردن اطلاعات مورد نیاز خیلی مهم هستند، در حالیكه ظاهراً كتابخانه را بعنوان منبع اطلاعات برای این گروه به حساب نمی‏آورند.
همچنین رو یلكنیز و لكی گزارش كردند كه بررسی ۳۰% پاسخ دهندگان نشان می‌دهد آنها هرگز از نظام كتابخانه پردیزه دانشگاهشان استفاده نمی‌كنند. در حالیكه فقط ۷% خودشان را مراجعان دائمی درنظر می‏گیرند. كشف جالب دیگر ویلكینز و لكی نشان می‌دهد چگونه كارمندانی كه به طور مستقیم به دانشجویان خدمات ارائه می‌كنند خود را كاربران آشنا با كتابخانه در نظر می‏گیرند در مقابل آنهایی كه به طور مستقیم به دانشجویان خدمات ارائه نمی‌كنند. این ممكن است به این دلیل باشد كه آنها به نوبه خودشان بیشتر با خدمات و منابع جاری كتابخانه هستند، مانند كسانی كه دانشجویان را در مورد این كه چه منابع و چه خدماتی را مؤسسه باید ارائه دهد، آموزش می دهند. یافته های ویلكنیز و لكی كه انصافا جدید هستند (منتشر شده در ۱۹۹۷)، برای فراگیری این كه چگونه رفتارهای اطلاع یابی این گروه با پیدایش مداوم منابع الكترونیكی و دسترسی به آنها تغییر یافته است، می‌تواند مفید باشد.
همچنین، فراگیری این كه چگونه یك برنامه آشنایی با كتابخانه خوب طراحی شده، رفتارهای اطلاع یابی این گروه را تحت تأثیر قرار داده، و دیدن این كه اگر چنین برنامه‌ای از میان این گروه، كاربران كتابخانه‌ای بیشتری تولید می‌كند، می‌تواند مفید باشد.
پژوهش دروثی سی. استمپس با عنوان «خارج از چارچوب: توجیه نمودن [ آشنا ساختن] هیئت علمی پنهان»، مسئله هیئت علمی پنهان را نشان می‌دهد و نیز روش شناختی ارائه فرصتهای آشنایی با كتابخانه برای هیئت علمی پنهان را عرضه می‌كند.
اعضای هیئت علمی پنهان نوعاً مدیرانی نظیر مدیر گروهها و رؤسای دانشكده ها؛ معاوناتی كه برای مؤسسه جدید هستند؛ یا دیگر مدرسان یا هیئت علمی كه با خدمات و منابع كتابخانه آشنا نیستند، می‏باشند. استمپس ملاحظه كرد كه در مؤسسه‌اش تعداد زیادی اعضای هیئت علمی پنهان كه نمی‌دانند چگونه از كتابخانه استفاده كنند، وجود دارد، و اظهار كرد كه مشكل اساسی در روابط بین هیئت علمی و كتابخانه آن است كه عضو هیئت علمی پنهان نمی‌داند چگونه بطور موثر از كتابخانه استفاده كند و اساساً مقاوم برای اعتراف و روبرو شدن با نادانی‏اش است.
استمپس احساس كرد این مسئله میتواند برای دانشجویان مانعی شود، اگر هیئت علمی كه از كتابخانه استفاده نمی‌كنند به طراحی و اختصاص دوره هایی بدون مراجعه به مجموعه كتابخانه‏شان، ادامه دهند، طوری كه ممكن است دانشجویان از دسترسی نداشتن به منابع ضروری برای اتمام دوره یا پروژه آگاه گردند. روش‏شناسی استمپس، بررسی كاركنان كتابخانه برای یافتن این كه چه مشكلات خاصی را در هنگام پرداختن با هیئت علمی در كتابخانه تجربه می‌كنند را شامل می‏شود. او سپس، اقدامات مناسب برای شروع به طراحی برنامه آشنایی با كتابخانه‌اش را به منظور این كه كتابداران به ذهن بسپارند، ارائه می‌دهد.
اثر استمپس اهمیت توسعه كتابخانه را برای هیئت علمی و كاركنانی را كه در محیطهای دانشگاهی سرویس می دهند، نشان می‌دهد. با وجود این كه اثر استمپس كمی قدیمی است (منتشر شده در ۱۹۸۴) اما هنوز ایده های روش شناختانه‌ای را كه می‌تواند برای [متناسب با] منابع و فن‏آوری امروز تغییر كند، ارائه می‌دهد، برای این كه ما به خاطر بسپاریم كه امروز ممكن است هنوز هیئت علمی پنهان در مؤسسات دانشگاهی وجود داشته باشند، و برای آن كه آنها حامیان و كاربران كتابخانه ای ارزشمندی هستند كه نیاز دارند منابع و خدمات كتابخانه، به صورت ویژه به آنها معرفی شود تا هم آنها بهره‌مند گردند و هم دانشجویانشان.
در زیر روش‏شناسی و ملاحظات بعد از توسعه یك برنامه آشنایی با كتابخانه برای هیئت علمی، مدیریت، و كادر اداری‏ تشریح می‌گردد.
● محیط و بافت
قبل از این كه كسی در مورد توسعه برنامه های آشنایی با كتابخانه برای مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری تحقیق كند، نیاز دارد به بررسی این كه به طور كلی این گروه استفاده كننده چه كسانی هستند؟، جزو چه محیطهای دانشگاهی هستند؟، و نیازهای اطلاعاتی و رفتارهای اطلاع یا بی آنها چیست؟
جمعیت مدیران و كادر اداری دانشگاهی در یك مؤسسه دانشگاهی عمومی چهارساله، تقریباً ۶۰% مرد و ۴۰% زن می‌باشد و از ۲۰ هزار دلار تا بیش از ۱۰۰ هزار دلار درآمد دارند این گروه متشكل است از حرفه‌ایها و غیر حرفه‌‏ایها. مقامهای حرفه‌ای، مدرسان غیر هیئت علمی [مدعو]، كارمندان بخش اجرایی، مدیریان، و مدیران ارشد را در بر می‏گیرد.
مقام های غیر حرفه‌ای، شامل كادر فنی و نیمه حرفه‌ای، كارمندان دفتری یا منشی‏ها [ دفترداران]، كارگران ماهر، یا كارگران خدماتی و تأسیسات را شامل می شود. جمعیت اعضای هیئت علمی در یك دوره چهار ساله مؤسسات دانشگاهی عمومی در تاریخ پاییز ۱۹۹۷ ۳۶% زن و ۶۴% مرد بود، و به طور متوسط ۴۸۳۵۵ دلار در سال تحصیلی ۱۹۹۸ - ۱۹۹۹ درآمد داشتند. اعضای هیئت علمی شامل استادان، دانشیاران، استادیاران، مدرسان و مربیان بود.
نیازها و رفتارهای كاربری مدیریت و كادر اداری دانشگاه كاملاً با نیازهای پژوهش مدار دانشجویان و اعضای هیئت علمی متفاوت هستند. این گروه كاربری اغلب پاره های اطلاعاتی خاص را جستجو می‌كنند و اغلب تواناییهای عملی را برای بدست آوردن اطلاعات مورد نیاز نشان می‌دهند. برای مثال، دفترداران اعضای هیئت علمی، دستیاران مدیریتی، و همقطارانشان [ همكارانشان] مكرراً خواستار تعیین محل یا یافتن مواد در كتابخانه هستند، گردآوری فهرستهای مواد رزرو شده، تهیه فتوكپی، درخواست خرید عناوینی كه در مجموعه محلی یافت نشدند، یا یافتن جوابهایی برای انواع وسیعی از سئوالات و درخواستها. یك مطالعه نشان میدهد مدیریت و كارمندان دانشگاه رفتارهای اطلاع‏ یابی و كتابخانه‌ای خاصی نظیر موارد زیر دارند:
□ آنها كاربران نامنظم یا "غیر كاربران" كتابخانه هستند.
□ نیازهایشان همیشه سودگرا و عملگرا است. آنها اطلاعاتی را نیاز دارند كه بطور ویژه سئوالهایشان را جواب می‌دهد، و سریعاً نیاز به جواب دارند.
□ آنها مكرراً یك اثر خاص یا پاره اطلاعاتی خاص را بیش از یك ایده یا مفهوم وسیع جستجو می‌كنند.
□ آنها اغلب برای برآورده شدن [ نیازهایشان] عجله دارند.
□ آنها معمولاً منابع یا اطلاعات را برای سرپرستانی نظیر هیئت علمی یا مدیران سطح بالاتر بازیابی می‌كنند. و
□ آنها اغلب مطمئن نیستند چه چیزی را قصد دارند بیابند و برای یافتن آن كجا بروند.
از طرف دیگر اعضای هیئت علمی، اغلب دیدار شخصی از كتابخانه ندارند. چنانچه اغلب دستیاران پژوهش برای آنها قابل دسترسند یا منابع كتابخانه را از محلهای دور استفاده می‌كنند. منابع اطلاعاتی كه اعضای هیئت علمی تمایل دارند به آن تكیه كنند، بیشتر ارتباط با همكاران، مراجع پیش از انتشار [منتشر نشده]، و ابزارهای كتابشناختی، نظیر فهرست است. منابعی نظیر گروههای خبری یا لیست سروهای الكترونیكی، و همچنین مجموعه های شخصی اعضای هیئت علمی كه به هنگام نیاز اطلاعاتی مراجعه می‏شود. در بررسی بهار ۲۰۰۱ از ۱۳۴۵ عضو هیئت علمی در دانشگاه واشنگتن دریافت شد كه بیش از ۸۶% پاسخ دهندگان اعضای هیئت علمی احساس می‌كردند كتابخانه دانشگاه واشنگتن یك منبع خیلی مهم بود، در حالیكه بیش از ۵۰% پاسخ دهندگان احساس می‌كردند بایگانیهای شخصی شان خیلی مهم بودند. نزدیك ۴۰% پاسخ دهندگان احساس می‌كردند شبكه جهانی ی وب یك منبع مهم بود.
و نزدیك ۳۱% پاسخ دادند كه همكاران یك منبع خیلی مهم بودند. بعلاوه بیش از ۳۲% از پاسخ دهندگان هیئت علمی بیان كردند آنها شخصاً بطور ماهانه كتابخانه را دیدار می‌كنند، نوعاً برای یافتن یك كتاب یا مجله تخصصی؛ و بیش از ۴۸% فقط بطور فصلی كتابخانه را به منظور مشاوره با كاركنان كتابخانه دیدار می‌كنند.رفتارهای اطلاع یابی شناخته شده مدیریت، كادر اداری، و اعضای هیئت علمی نیاز به آشنا كردن آنها با كتابخانه فیزیكی و منابع آن را نشان می‌دهد. با آن كه اعضای هیئت علمی تجربه كتابخانه‌ای بیشتری از مدیران یا كادر اداری دارند، روشن است هر دو گروه می‌توانند از شركت در یك جلسه آشنایی با كتابخانه، نظیر آنچه در این مقاله توصیف شد، بهره‌مند گردند.
تجربه مدیریت و كادر اداری محیط دانشگاه در مورد این پردیزه جالب و منحصر به فرد است، زیرا كتابخانه به دو مؤسسه مجزا كه هر دو روی همان پردیزه غیر مسكونی قرار گرفته‌اند، ارائه خدمات می‌كنند. در پاییز ۲۰۰۰، دانشگاه واشنگتن، بوئل به ساختما نها پردیزه جدید منتقل شد، حال آن كه دانشكده جامعه كاسكادیا درهایش را برای اولین بار روی همان پردیزه باز كرد. كتابخانه پردیزه به دانشجویان، كارمندان، و اعضای هیئت علمی هر دو مؤسسه به عنوان بخش باقیمانده نظام كتابخانه های دانشگاه واشنگتن خدمات ارائه می‌كند.
كتابخانه پردیزه در مركز پردیزه قرار گرفته است و یك جمعیت دانشجویی تمام وقت (FTE) بیش از ۲۷۰۰ نفری را میان دو مؤسسه، كه بسیاری از آنها جوان یا به سن قانونی رسیده هستند، را پشتیبانی می‌كند.
كتابخانه پردیزه برنامه های آموزشی بسیاری را برای دانشجویان و اعضای هیئت علمی دو مؤسسه ارائه می‌دهد، شامل تورهای كتابخانه‌ای، كارگاههایی در مورد یافتن چیزهایی در كتابخانه (مجازی و فیزیكی)، و آموزش مشترك مهارتهای سواد اطلاعاتی و كتابخانه‌ای با همكاری اعضای هیئت علمی. با این وجود، برنامه های آشنایی با كتابخانه یا آموزشی برای نشان دادن نیازهای اطلاعاتی تقریباً ۱۸۰ مدیر پردیزه و كادر اداری، و ۱۴۰ عضو هیئت علمی هر دو مؤسسه وجود نداشت. در ذیل، نمونه‌ای از برنامه های آشنایی با كتابخانه است كه برای مدیریت، اعضای هیئت علمی، و كادر اداری ایجاد شد.
● طراحی برنامه
این برنامه آشنایی قصد داشت منابع و خدمات مركز رسانه‌ای و كتابخانه را به این گروه كاربری به منظور تشویق آنها با استفاده از منابع و خدماتشان نشان دهد، و برخی مهارتهای اساسی را برای هدایت نیازهای اطلاعاتی شان به طور مستقل، ارائه دهد. بعلاوه، كاركنان كتابخانه می‏خواستند مدیریت، اعضای هیئت علمی، و كادر اداری دانشگاه قادر باشند به :
□ مكان یابی پایگاههای خدماتی كتابخانه‏
□ آشنا شدن با جنبه های مجازی و فیزیكی كتابخانه‏
□ قادر به جستجوی پایگاههای اطلاعاتی و فهرست پیوسته باشند
□ سفارش منابع از كتابخانه های دیگر رشته ها
□ آنها هنگام نزدیك شدن به كاركنان كتابخانه به منظور درخواست كمك احساس راحتی كنند، و
□ آگاه شدن از طرقی كه كتابخانه می‌تواند آنها را با نیازهای اطلاعاتی‏شان كمك كند.
● ملاحظاتی چند برای طراحی یك برنامه آشنایی با كتابخانه وجود دارد. نخست، اقداماتی برای در نظر گرفتن، نظیر:
□ جلسه آشنایی با كتابخانه چه وقت باشد؟
□ چه زمانی از روز باید برگزار شود؟
□ چه مطالبی باید پوشش داده شود و چه مطالبی را می‌توان صرفنظر كرد؟
□ چه مطالب برای بردن به خانه باید تهیه شود؟
□ كتابخانه سودمندی (تأثیر) جلسه را چگونه می‌خواهد ارزیابی كند؟
كاركنان كتابخانه تصمیم گرفتند زمان جلسه را یك ساعت نگه دارند همراه با یك تور اختیاری و جلسه پرسش و پاسخ بعد از آن، زیرا برای شركت كنندگان مشكل است كه بخش زیادی از روزشان را با ما صرف كنند، و كاركنان كتابخانه نمی‏خواستند با ارائه حجم زیادی از اطلاعات در یك جلسه برای آنها اسباب سختی فراهم آورند. پس از ارجاع طرحهای دوره هر دو مؤسسه، كتابخانه تصمیم گرفت برنامه آشنایی را در بعد از ظهر بعد برگزار نماید، زیرا در آن زمان تعداد كلاسها كم بودند و بیشتر كارمندان و اعضای هیئت علمی علاقه‌مند برای شركت [ در جلسه] قابل دسترس بودند.
● مطالبی كه پوشش داده شد شامل:
□ صفحات وب مركز رسانه‌ای كتابخانه و چگونگی یافتن آنها
□ روشها و مزایای امانت گرفتن
□ توضیح خدمات مرجع
□ مقدمه‌‏ای بر خدمات مركز رسانه‌ای
□ جستجوی فهرست‏ [ كتابخانه]
□ درخواست كتابها و مقالات‏
□ چگونگی رزرو مواد،
□ جستجوی پایگاههای اطلاعاتی
پوشش دادن این مطالب این گروه را بهتر با كتابخانه پردیزه آشنا می‏سازد، نیز نگهداشتن با محدودیت زمانی یك جلسه یك ساعته. هدف ارائه [ آموزشهای] پایه به این گروه بود، برای این كه آنها نیاز پیدا می‌كردند به توانایی برآوردن نیازهای اطلاعاتی آینده‏‌شان به طور مستقل، و به آگاه ساختن آنها درباره این كه چه انواعی از كمكها را كتابخانه می‌تواند ارائه كند، اگر آنها چیزی را كه در مورد خودشان نیاز دارند، نمی یابند.
كاركنان كتابخانه، همچنین نیاز داشتند تصمیم بگیرند چگونه برنامه آشنایی با كتابخانه را تبلیغ و ترویج كنند، و اگر آنها [ گروه كاربری] علاقه‌مند بودند، آنها را پیش ثبت نام كنند یا نه. كتابخانه توزیع آگهی‌ها را برای همه بخشها [ دپارتمانها] در هر مؤسسه انتخاب نمود، با هدف ارسال دعوتنامه های اضافی بصورت پست الكترونیكی، و یادآوری كنند [ كاربران] را كه تاریخ جلسه آشنایی نزدیك است. آگهی‌ها، اینكه چه چیزی در جلسه پوشش داده می‏شد، زمان و مكان، پیش نویس ثبت نام در دوره را كه آنها می‌توانستند آنرا به ما برای ثبت نام باز ارسال كنند، و یك آدرس پست الكترونیكی و شماره تلفنی كه آنها می‌توانستند برای ثبت نام جلسه استفاده كنند، را در بر می‌گرفت.
با وجود افزایش ارتباط وسیع پردیزه از طریق پست الكترونیكی، كاركنان كتابخانه می‏خواستند آگهی‌هایی كاغذی را توزیع كنند برای اطمینان از این كه آن كارمندانی كه شغلشان نیاز ضروری به استفاده مكرر از پست الكترونیكی ندارد، نظیر كاركنان تأسیسات و نگهبانی، مطلع شوند. بعلاوه، بعضی از افراد به طرق متفاوتی به انواع مختلف تبلیغات پاسخ دادند. در توزیع دعوتنامه ها هم به صورت فیزیكی و هم الكترونیكی كتابخانه امیدوار بود تعداد زیادی افراد علاقه‌مند به [ شركت در] جلسه را به دست آورد. كاركنان كتابخانه تصمیم گرفتند فرم پیش ثبت نام را درخواست كنند، بنا بر این، آنها می‌دانستند با چه نوع گروهی كار می‌كنند و چگونه بسیاری از افراد می‏خواستند در برنامه آشنایی شركت كنند. این اطلاعات كتابخانه را كمك می‌كردند برای اطمینان از این كه آنها مطالب كافی برای همه شركت كنندگان دارند، و نیز اجازه می‌داد بدانند اگر آنها به طرح یا جلسه اضافی نیاز دارند.
در ثبت نام به روش بالا، كتابخانه از افراد علاقه‌مند در مورد مؤسسه‌ای كه آنها برای آن كار می‌كردند، جایگاه شغلی و بخش [ دپارتمان]، و اطلاعات مرتبط با آنها برای گردآوری برخی آمارها در مورد این كه به طور كلی چه كسی در جلسه شركت كرد و به جلسه علاقه نشان داد، سئوال می‌كردند.
بخش برنامه‌ریزی [ طراحی] برنامه آشنایی، تصمیم‏گیری در مورد این كه چه اسناد یا دیگر مطالبی را كتابخانه می‏خواست شركت كنندگان با خود ببرند را، در بر می‌گرفت. كاركنان كتابخانه تصمیم گرفتند پوشه هایی شامل اسناد و اطلاعاتی در مورد همه محتوای پوشش داده شده در جلسه، نیز اطلاعاتی در مورد برخی چیزهایی كه زمانی برای به بحث گذاشتن آنها در جلسه یك ساعته ا وجود نداشت را برای هر شركت كننده تهیه نمایند، در میان دیگر چیزها، مواردی شامل: یك سیاهه وارسی هنگام شروع جلسه؛ اسناد سئوالات متداوّل؛ اطلاعاتی در مورد اصطلاح‏ شناسی كتابخانه؛ نقشه های كتابخانه؛ اطلاعات تماس با كتابداران و كارمندان كتابخانه. تهیه مطالبی برای بیرون بردن [ از جلسه] برای شركت كنندگانی توانا برای اینكه اطلاعات قابل دسترس یا ساده ارائه شده برای همه اوقات داشته باشند، و اجازه بده به آنها تا در مورد منابع و خدمات با جزئیات، بعد از این كه جلسه آشنایی را ترك كردند، بیشتر بخوانند.
به منظور ارزیابی برنامه آشنایی، كتابخانه ابتدا تصمیم گرفت پرسشنامه خیلی خلاصه ارزیابی را در انتهای نشست توزیع كند، جایی كه شركت كنندگان می‌‏توانستند آن را كامل كرده و به كتابخانه باز گردانند، یا این كه آن را با خودشان ببرند و از طریق پست پردیزه برگردانند. پس از جوابگویی تعداد كمی از پرسشنامه های كاغذی، كاركنان كتابخانه تصمیم گرفتند یك پرسشنامه پیوسته با همان محتوا تهیه كرده و برای افرادیكه در جلسه آشنایی شركت كردند پست الكترونیكی كنند. طراحان برنامه آشنایی احساس كردند شانس بهتری برای دریافت بازخوردهای بیشتر دارند اگر پرسشنامه را در روشی مناسب‏تر تهیه می‌كردند.
● ارائه برنامه‏
برخی از كاركنان كتابخانه درگیر ارائه جلسه آشنایی برای مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری بودند. این كار نه تنها به هر متخصص در حوزه‌اش اجازه ارائه می‌داد بلكه این شانس را به مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری می‌داد كه با كاركنان مختلف كتابخانه آشنا شوند و آنها را ملاقات كنند. برنامه آشنایی در كلاس كتابخانه همراه با رایانه برگزار شد. بنا بر این، شركت كنندگان می‌توانستند منابع الكترونیكی آموزش داد شده را دنبال كنند. به شركت كنندگان به محض این كه می‏رسیدند پوشه‌ای همراه با همه مطالب داده می‏شد و از آنها درباره پیدا كردن صندلی و ورود به رایانه هایشان سئوال می‏شد.
كاركنان كتابخانه نخست خوش آمد گویی مختصری را شامل معرفی افرادیكه سهم زیادی در ارائه جلسه آشنایی داشتند، ارائه كردند، [ سپس] جلسه با مقدمه‌ای بر صفحه وب كتابخانه پردیزه شروع شد، و به مدیران، هیئت علمی، و كادر اداری پیوندهای مهم، جنبه ها، و منابعی از صفحه خانگی كتابخانه نظیر: محل فهرست یا پایگاههای اطلاعاتی، چگونگی مرور [ یافتن] پیشینه های كتابخانه‏شان، و دیگر منابع مفید قابل دسترس از طریق صفحه خانگی نمایش داده شد. تور مجازی پیوسته كتابخانه نیزارائه شد. این تور نقشه های ساختمان [ كتابخانه] را شامل می‏شد و نشان می‌داد چه منابع و پایگاههای خدماتی بر روی هر طبقه قرار گرفته است. بعلاوه، مزایا و خط مشیهای امانت گرفتن [ منابع] روشن شده و به گروه توضیح داده شد، مجموعه و خدمات مرجع نیز به همین صورت بودند.
سپس كارمندی از مركز رسانه‌ای پردیزه بطور خلاصه درباره خدماتی كه به مدیران، كارمندان، و هیئت علمی ارائه می‌كردند، صبحت كرده، خط مشیها و روندهای امانت گرفتن شامل رزو كردن تجهیزات رسانه‌ای و زمان استودیو، و انواع تجهیزات و نرم‏افزارهای قابل دسترس در مركز رسانه‌ای مشمول این بحث بودند. كتابخانه احساس كرد این امر مهم است كه گروه كاربری علاوه بر كتابخانه با مركز رسانه‌ای آشنا شوند، زیرا بسیاری از كاربران كتابخانه در مورد این كه مركز رسانه چه چیزی ارائه می‌دهد و چگونگی بدست آوردن منابع و خدماتشان، ناآشنا به نظر می‏رسیدند.
در این لحظه، كارمند كتابخانه، گروه را با جستجوی فهرست و پایگاههای اطلاعاتی آشنا كرد. این بحث یك آشنایی كلی را با آرایش و كاركردهای فهرست پیوسته كتابخانه ، شامل جستجو بوسیله كلید واژه و عنوان، و درخواست منابع از فهرست در بر می گرفت. نمونه هایی برای شناسایی و جستجوی پایگاههای اطلاعاتی نمایش داده شدند، آموزش دسترس پذیری تمام متن مقالات بطور مستقیم از پایگاههای اطلاعاتی، تحویل مدرك، و خدمات امانت بین كتابخانه‌ای معرفی شدند، به عنوان مثال، جایی كه كتابخانه برای انتشارات جستجو شده مشترك نشده بود. در پایان، كاركنان كتابخانه در مورد فرایندهای مورد بحث در ارتباط با خدمات و مجموعه های چند رسانه‌ای اتصال، یا سرویس دهنده پروكسی كاربرد از راه دور منابع محدود، صحبت نمود. جلسه با تور اختیاری كتابخانه و دوره پرسش و پاسخ به پایان رسید. بعلاوه، در این موقع پرسشنامه ارزیابی برای كسب باز خورد درباره جلسه آشنایی توزیع شد.
● ارزیابی برنامه‏
برای ارزیابی سودمندی برنامه آشنایی، از شركت كنندگان خواسته شد تا پرسشنامه خلاصه ده سئوالی را بعد از جلسه پر كنند. چیزهایی را كه كتابخانه می‏خواست در مورد شركت كنندگان بداند، [ موارد ذیل] بودند:
□ آیا آنها قبل از جلسه از كتابخانه و مركز رسانه‌ای دیداری داشته‌اند؟
□ آیا قبل از جلسه هرگز از وب سایت كتابخانه یا مركز رسانه‌ای دیداری داشته‌اند، اگر جواب مثبت است، برای چه منظوری؟
□ آیا هرگز از فهرست (كتابخانه) استفاده نموده‌اند؟
□ چه چیزی را در جلسه به طور ویژه مفید یافتند؟
□ آیا هیچ چیزی وجود داشت كه آنها دوست داشتند یاد بگیرند، اما در جلسه پوشش داده نشد؟
□ آیا آنها اكنون برای استفاده از كتابخانه و مركز رسانه‌ای احساس راحتی می‌كردند؟
□ جلسه خیلی طولانی بود یا خیلی كوتاه؟
□ آیا جلسه در زمان مناسبی از روز برگزار شد، اگر نه چرا؟● توضیحات و پیشنهادات اضافی
‏ پس از دریافت فقط تعداد كمی از فرمهای ارزیابی، كاركنان كتابخانه تصمیم گرفتند یك نسخه پیوسته از همان پرسشنامه را عرضه كردند. كاركنان كتابخانه احساس كردند توضیحات و بازخوردهای بیشتر درباره جلسه از طریق پرسشنامه پیوسته گردآوری شده است. زیرا كامل كردن این فرمها برای شركت كنندگان آسانتر و مناسب‏تر بود.
پرسشنامه پیوسته عبارت بود از پنج سؤال چند گزینه‌ای و پنج سئوال جواب كوتاه، برای یك مجموعه ۱۰ (سئوالی). داده ها [ اطلاعات] پیش از یك دوره یكساله جمع آوری شدند و گردآوری جوابها از چهار جلسه آشنایی جداگانه اما همسان است. ۲۷% از آنهایی كه سئوال شده بودند به بررسی پیوسته پاسخ دادند و ۱۰۰% از انها یك بار یا بیش از یك بار به صورت فیزیكی یا مجازی از كتابخانه و مركز رسانه‌ای دیدار داشتند. همه پاسخ دهندگان بعد از شركت در جلسه آشنایی احساس راحتی و آشنایی بیشتری در تواناییشان برای استفاده از منابع و خدمات می‌كردند. پاسخ دهندگان، بهره گیری برخی از افراد را كه همه از طریق آنها، منابع را در جلسه مرور می‌كنند، مفید نیافتند، فعالیتی به عنوان مرتب كردن راهنمایی برای خدمات و منابع مركز رسانه‌ای و كتابخانه.
یك پاسخ دهنده احساس كرد كه آنها دانش بیشتر و بینشی [ جدید] در چگونه استفاده كردن ابزارهای مختلفی كه كتابخانه ارائه می‌دهد، كسب كردند؛ دیگری احساس كرد یادگیری نكاتی دیگر در مورد بدست آوردن مواد مرجع مهم برای تحقیق و آموزش مهم بود. به علاوه، ۷۸% احساس كردند جلسه در یك زمان مناسبی برای آنها برگزار شد و ۶۳% احساس كردند طول [ مدت زمان] جلسه مناسب بود؛ در حالیكه ۲۵% فكر كردند خیلی طولانی بود، و ۱۲% احساس كردند مدت زمان جلسه خیلی كوتاه بود. پنجاه درصد گفتند كه به جلسات پیشرفته برای یادگیری عمیق‏تر در مورد مهارتهایی مشخص نظیر جستجوی فهرست و پایگاههای اطلاعاتی علاقه هستند، حال آن كه ۳۸% گفتند فقط ممكن است علاقه‌مند باشند.
روشهای دیگری كه كتابخانه برنامه آشنایی را ارزیابی كرد [ حضور] و اشارت‏های فیزیكی یا شفاهی [ لفظی] بودند. با یك حضور ۱۶ نفره، بعلاوه افراد دیگری كه علاقه خود را [ به جلسه] بیان كردند اما نتوانستند شركت كنند، كتابخانه احساس كرد دعوتنامه ها خوب دریافت شده‌اند، بعلاوه آنهایی كه پیش ثبت نام كردند، تعداد كمی هم شركت كننده وجود داشت كه بدون ثبت نام قبلی وارد جلسه شدند. مدیران، كارمندان و اعضای هیئت علمی ۱۲ دپارتمان متفاوت بین دو مؤسسه در جلسه شركت كردند.
۳۱% از شركت كنندگان، هماهنگ كنندگان برنامه های مختلف بودند؛ ۲۵% معاونان اداری؛ ۲۵% هیئت علمی؛ ۶% مشاوران؛ ۶% مدیران، و ۶% مدیران عالیرتبه بودند. افرادی كه علاقه‌مند بودند اما نمی‌توانستند [ در جلسه] شركت كنند، شامل یك عضو هیئت علمی، یك هماهنگ كننده، و یك مدیر بودند. كاركنان كتابخانه انتظار نداشتند به چنین نتیجه موفقی نائل شوند، زیرا هیچ بررسی كمی یا كیفی برای سنجش علاقه بالقوه به برنامه [ آشنایی] قبل از طراحی آن، صورت نگرفته بود.
در عوض، كتابخانه بیشتر ناآگاهانه، با فقط تجربه شخصی و داستانگونه با این گروه كاربری برای استفاده بعنوان ابزار بررسی علاقه مدیریت هیئت علمی، و كارمندان وارد شد. با این وجود كتابخانه نیاز به آشنا نمودن این گروه با منابع و خدماتشان را درك كرد، و در طراحی برنامه برای دیدن این كه چه چیزی اتفاق می‏افتد و چگونه خوب دریافت شود، پیش رفت. همچنین كاركنان كتابخانه، موفق بودن جلسه آشنایی به دلیل اشارتهای فیزیكی و شفاهی از سوی شركت كنندگان احساس كردند. بسیاری از شركت كنندگان در جلسه دائما حواس جمع بودند، هنگامیكه آموزش را روی رایانه هایشان دنبال می كردند. برخی شركت كنندگان در سراسر جلسه، فعالانه داخل پاكتهای مطالبشان را نگاه می‌كردند، و تعداد كمی بعد از جدایی گروه از جلسه برای بخش پرسش و پاسخ و تور اختیاری مركز رسانه‌ای و كتابخانه ماندند. ستایشهای شفاهی زیادی از جلسه وجود داشت.
پیشنهادات مثبت بسیاری به كسانی كه مستقیما برنامه را ارائه می‌كردند، داده شد نظیر: "خیلی مفید بود خیلی متشكریم" یا "عالی بود من بدجوری نیاز داشتم" و "داشتن یك مربی كه سراسر جلسه همراه من مطالب جلسه را مرور میكرد، عالی بود، من از داشتن یك راهنما خوشنود بودم".
پیشنهاداتی نظیر آنها، موفقیت كتابخانه را در رسیدن به این گروه محدود كاربران نهایی نشان دادند و آنها را برای استفاده از منابع و خدمات كتابخانه تشویق كرده‌اند.
● ملاحظات و بحث‏های آینده‏، ملاحظات آینده برای برنامه آشنایی با كتابخانه پردیزه شامل:
□ تعقیب اتفاقی مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری هنگام‏ استفاده از كتابخانه
□ فراهم كردن كتابشناسی‏های منابعی كه شركت كنندگان ممكن است در بخشهای [ دپارتمانهای] ویژه خوشان‏ پیدا كنند
□ ارائه جلسات پیشرفته و عمیق برای شركت كنندگان همراه با مهارتهای كتابخانه‌ای برتر از سطح پایه‏
□ ارائه جلسات خاص موضوعی، برای مثال توسط بخش (دپارتمان)
□ ارائه جلسات فصلی؛
كاركردن با بخشهای منابع انسانی هر دو مؤسسه به منظور این كه این جلسه را بخش استانداردی از برنامه های آشنایی كارمندان جدید بسازند.
كتابخانه می‏خواست "استفاده از كتابخانه" توسط این گروه را تشویق كند و برنامه آشنایی با كتابخانه برای مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری دانشگاه فضایی مناسبی برای شناخت و نشان دادن رفتارهای اطلاع یابی و نیازهای اطلاعاتی این گروه اند، زیرا آنها بخش جدایی‏ناپذیر تداوم حیات محیط دانشگاه هستند، همانطوریكه هیئت علمی و دانشجویان می‏باشند و نباید از آنها چشم پوشی شود.
سوای از مساعدت و آموزش این گروه كاربری در مورد خدمات و منابع مركز رسانه‌ای و كتابخانه، یك برنامه آشنایی با هدف مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری، روابط عمومی مثبتی را برای كتابخانه فراهم می‌كند. همچنین مراجعان جدیدی را به جمعیت كاربران می‏افزاید. بادیل اچ گیلیام می‏پرسد: آیا [ یك كتابخانه] می‌تواند از دفتر داران [ منشیها] در كوششهای مربوط به روابط عمومی، انتظار كمك داشته باشد؟ احتمالا نه، اما چه كتابخانه هایی می‌توانند این گروه را از طریق برنامه های آموزشی با هدف نیازهای منحصر بفردشان كمك كنند، و از چنین برنامه هایی بعنوان ابزاری به منظور وارد عمل شدن در شرایطی دیگر، در كوشش برای بدست آوردن حمایت وسیع پردیزه، بیش از یافتن فقط حمایت هیئت علمی و دانشجویان آنگونه كه به طور سنتی دیده می‏شود، استفاده كند . لاری سابول اثبات می‌كند: افرادی را كه شما كمك می‏كنید احتمالا دفترداران [ منشیهای] اعضای هیئت علمی می باشند كه شما نتوانسته‌اید جذبشان كنید یا احتمالا آنها دستیاران [ معاونان] مدیرانی هستند كه مسئول اختصاص پول [ بودجه] به كتابخانه می‏باشند.
ایده سابول آن است كه اگر كتابخانه ها بتوانند مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری را كه اهداف مشترك مؤسسه را پشتیبانی می كند، متقاعد نمایند، آنها احتمالا فرمانهایی را صادر می‌كنند و حمایتشان را ارائه می‏نمایند.
بعلاوه مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری از طریق تعامل با كاركنان كتابخانه در طول این جلسات [ آشنایی]، تحت تأثیر قرار خواهند گرفت، طوریكه احتمالا گرایشهایشان به كتاب‏خانه مشتاقانه تر و حامیانه ‏تر خواهد شد وقتیكه آنها می‌دانند كه كتابخانه برای كمك به آنها اینجاست، و برای كمك به نیازهای اطلاعاتی‏شان‏ مشتاق است.
پژوهش جین ال هزارد ویلكنیز و گلوریا جی. لكی كه قبلا بحث شد، درباره نیازهای اطلاعاتی و رفتارهای اطلاع یابی كاركنان مدیریتی و حرفه‏مندان دانشگاهی، با سؤال از چگونگی كمك به این گروه كاربری و آگاه ساختن آنها از منابع و خدمات كتابخانه شان به پایان می‏رسد. یافته های آنها بیشتر نیاز به یاری رساندن این گروه كاربری را از طریق برنامه های آشنایی با كتابخانه، نظیر این را نشان می‌دهد، زیرا ویلكینز و لكی این گروه را كاربران دائمی كتابخانه نیافتند. با آشنا كردن مدیران، هیئت علمی، و كادر اداری با كتابخانه و منابع آن، گروه می‌تواند از منابع و خدمات قابل دسترس از طریق كتابخانه مطلع گردند، با باز شدن منابع اطلاعاتی جدیدی كه آنها قبلا از مفید بود نشان برای خود آگاه نبودند.
آنها نه تنها برای استفاده از كتابخانه بیشتر آگاه می‌شوند، بلكه آن دانش را به دانشجویانشان منتقل می‌كنند و هنگام برنامه‌ریزی تكالیف كلاس در نظر می‏گیرند.
بعلاوه، دوروثی سی. استمپس كه به اثرش قبلا اشاره شد نیز اهمیت توسعه كتابخانه برای هیئت علمی و كارمندانی را كه آنها در محیط دانشگاهی سرویس می دهند، نشان می‌دهد. در حالیكه اثر استمپس كه كمی قدیمی است (در سال ۱۹۸۴ منتشر شده) هنوز ایده های روشناختانه‌ای را ارائه می‌دهد كه می‌تواند برای منابع و فن‏آوریهای امروزی تغییر كند. او ما را یادآوری می‌كند كه هیئت علمی پنهان ممكن است هنوز در مؤسسات دانشگاهی امروز به خوبی وجود داشته باشد، و تأكید می‌كند كه آنها كاربران كتابخانه‌ای ارزشمندی هستند و حامیانی هستند كه به طور ویژه نیاز دارند با منابع و خدمات كتابخانه برای سودبردن خود و دانشجویانشان آشنا شوند.
در نهایت آن كه، مقاله استوارت بسفسكی [ با عنوان] "مشتریان دیگر"، پیشنهاد می‌كند كه زمان آن است كه كتابخانه های دانشگاهی همانند كتابخانه های تخصصی، خودشان را برای مدیریت، هیئت علمی، و كادر اداری مؤسساتشان، مورد بررسی قرار دهند. این جایگاهها بخش بزرگی از جامعه مؤسسه هستند، چنانچه نقشهای ارزشمندی را در ادامه حیات مؤسسه دانشگاهی ایفا می‌كنند و می‌توانند بطور وسیع از خدمات و منابعی كه كتابخانه مؤسسه باید ارائه دهد، سود ببرند.

نویسنده: لسلی هارست
ترجمه: سید مهدی طاهری
دانشجوی كارشناسی ارشد علوم كتابداری و اطلاع رسانی
منابع
۱. U.S. Department of Education. National Center for Education Statistics. Digest of Education Statistics, ۲۰۰۰ (NCES ۲۰۰۱-۰۳۴, by Thomas D. Snyder. ProductionManager, Charlene M. Hoffman. Washington, D.C.: ۲۰۰۱): Table ۲۲۵.
۲. Stuart Basefsky, “The other client,” College& Research Libraries News ۶۱۲(۲۰۰۰): ۱۰۰–۱۰۱.
۳. Barbara Celone, “Teaching Library and Information Retrieval Skills to Academic Administrators and Support Staff,” College & Research Libraries News ۴۹۴(۱۹۸۸): ۲۱۷–۲۲۳.
۴. Celone, p. ۲۱۷.
۵. Janie Hessard Wilkins & Gloria J. Leckie, “University Professional and Managerial Staff: Information Needs and Seeking,”
College & Research Libraries ۵۸۶ (۱۹۹۷): ۵۶۱–۵۷۳.
۶. Dorothy Stamps, “Out of the Woodwork: Orienting the “Invisible” Faculty,” The Georgia Librarian ۲۱ (۱۹۸۴): ۹۰–۹۲.
۷. Stamps, pp. ۹۰–۹۲.
۸. National Education Association, NEA Almanac of Higher Education (Washington, D.C.: NEA Communications Services:۲۰۰۰).
۹. U.S. Department of Education. National Center for Education Statistics. Digest of Education Statistics, ۲۰۰۰ (NCES ۲۰۰۱-
۰۳۴, by Thomas D. Snyder. Production Manager, Charlene M. Hoffman. Washington, D.C.: ۲۰۰۱).
۱۰. U.S. Department of Education. National Center for Education Statistics. Digest of Education Statistics, ۲۰۰۰ (NCES ۲۰۰۱- ۰۳۴, by Thomas D. Snyder. Production Manager, Charlene M. Hoffman. Washington, D.C.: ۲۰۰۱): Tables ۲۳۰, ۲۳۸.
۱۱. Thomas H. Patterson, “Library Skills Workshops for Support Personnel,” RQ (Summer ۱۹۸۰): ۳۵۱–۳۵۳.
۱۲. Celone, pp. ۲۱۷–۲۲۳.
۱۳. Don Spanner, “Border Crossings: Understanding the Cultural and Informational Dilemmas of Interdisciplinary Scholars,”
The Journal of Academic Librarianship ۲۷۵ (۲۰۰۱): ۳۵۲–۳۶۰.
۱۴. Spanner, pp. ۳۵۲–۳۶۰.
۱۵. University of Washington Libraries, “Spring ۲۰۰۱ Faculty Library Use Survey,” [Online]. Available: http://www.lib.washington.edu/surveys/survey۲۰۰۱Web-Pages/facultyresultsfinal۲۰۰۱.htm (accessed August ۲۰۰۲).
۱۶. For the ۲۰۰۱/۲۰۰۲ academic year, Cascadia Community College (CCC) had ۱۴۳۵ FTE while University of Washington, Bothell had ۱۲۹۶ FTE. Additionally, CCC had a total head count of about ۴۰۰۰ students.
۱۷. Bodil H. Gilliam, “Beyond Bibliographic Instruction,” Southeastern Librarian ۳۱۱ (Spring ۱۹۸۱): ۸–۱۰.
۱۸. Laurie Sabol, “‘Discover Untold Treasures’: A Practical Approach Toward Independent Library Use by Support Staff,” in Reaching and Teaching Diverse Library User Groups, edited by Teresa B. Mensching (Ann Arbor, MI, Pierian Press, ۱۹۸۹), ۶۳–۷۶.
۱۹. Basefsky, pp. ۱۰۰–۱۰۱. ۲۳۶ The Journal of Academic Librarianship
[۱]این مقاله ترجمه‌ای است از:
Hurst, Leslie. The Special Library on Campus: A Model for Library Orientations Aimed at Academic Administration, Faculty, and Support Staff.The Journal of Academic Librarianship, Volume ۲۹, Number ۴, pages ۲۳۱–۲۳۶.

منبع : نما مجله الکترونیکی پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران