پنجشنبه, ۱۴ تیر, ۱۴۰۳ / 4 July, 2024
مجله ویستا
در محضر لقمان حکیم
در قرآن سوره ای بنام لقمان وجود دارد. این نام گذاری بدان جهت انجام گرفته که نام لقمان دوبار در آن سوره آمده است. یکبار در آیه ۱۱ آنجا که خداوند می فرماید ما به لقمان حکمت عطا کردیم و بار دیگر در آیه ۱۲ سوره مذکور آمده است: «و آن هنگام که لقمان به پسرش موعظه می کرد که مبادا به خدا شرک بورزی، چراکه شرک به خدا ظلمی عظیم است». در آیات بعدی بدون اشاره مستقیم به نام لقمان به نصیحت های دیگر آنجناب به فرزندش از جمله لزوم اطاعت از والدین و رفتار نیکو با آنان، اقامه نماز، امر به معروف و نهی از منکر و دوری از فخرفروشی اشاره شده است.
در تفسیر المیزان علامه طباطبایی بنقل از پیامبرگرامی اسلام (ص) آمده است: «لقمان پیامبر نبود ولی بنده ای بود که زیاد فکر می کرد و به خداوند ایمان واقعی داشت. خدا را دوست داشته و خداوند نیز او را دوست می داشت و به او حکمت عطا فرمود.»
لقمان اگر چه کتاب آسمانی نداشت ولی در عوض خداوند حکمت را به او ارزانی نمود. او درعصر حضرت داوود زندگی می کرد و از اقوام ایوب پیامبر بود و خدای متعال عمر طولانی به او اعطا کرده بود.
لقمان حکیم در پاسخ به سوالی که چگونه به این مقام رسیده است، فرمود: به خاطر امانت داری، صداقت و سکوت درباره آنچه به من مربوط نمی شد. (۱) در روایات آمده است، حکمت همچون نوری است که در جان آدمی قرار می گیرد و آثار آن در گفتار و رفتار انسان ظاهر می شود. بنابر احادیث فراوان هر کس چهل شبانه روز کارهایش خالصانه باشد، خداوند چشمه های حکمت را از دل او به زبانش جاری می کند. می توان گفت حکمت پاداش و هدیه الهی است به بندگان مخلص او.
نقل است لقمان در مدتی که برده بود، یکبار مولایش از او می خواهد تا بهترین عضو گوسفند را برایش بیاورد، لقمان زبان و دل گوسفند را تقدیم می کند. روز بعد از او می خواهد تا بدترین عضو آنرا بیاورد. او دوباره دل و زبان گوسفند را می آورد. وقتی دلیل آنرا از او سوال می کند، می فرماید: قلب و زبان اگر پاک باشند از هر چیز بهترند و اگر ناپاک باشند از همه چیز بدترند. در بیان مقام و شان حضرت لقمان حکیم همین کافی است که پروردگار متعال و پیامبرش و ائمه اطهار پندها و نصایح حکیمانه او را برای مردم نقل می کردند. با هم بخشی از پندهای آن حکیم فرزانه رامی خوانیم:
▪ هرگز خدا را فراموش نکن، اما احسانی که به مردم می کنی یابدی که دیگران به تو می کنند را فراموش کن.
▪ فقط از خدا بترس وبه او امیدوار باش. ترس و امیدت نسبت به خدا یکسان باشد.
▪ بر دنیا تکیه نکن و به او دل مبند و او را به منزله پلی در نظر بگیر.
▪ به آنچه در دست مردم است چشم ندوز و باهمه مردم با حسن خلق برخورد کن.
▪ اگر درکودکی خود را ادب کنی، در بزرگ سالی از آن بهره مند خواهی شد.
▪ به سخن کسی که سن او بیشتر از توست، گوش فرا ده.
▪ اگر در نماز بودی، قلبت را و اگر در حال غذا خوردن بودی حلقت راو اگر در میان مردم بودی، زبانت راحفظ کن.
▪ با افراد لجوج، گفتگو و جدال نکن.
▪ با فاسق رفیق نشو و اورا به برادری نگیر و با افراد متهم همنشین نشو.
▪ در قیامت از تو درباره چهار چیز می پرسند، از جوانی ات که آنرا چگونه گذراندی، ازعمرت که درچه فنا کردی و از مالت که از چه راهی بدست آورده ای وآنرا در چه راهی خرج کردی.
ناصر سعد
پی نوشت ها
۱) تفسیر مجمع البیان
۲) تفسیر روح البیان
منبع : روزنامه کیهان
انتخابات ریاست جمهوری سعید جلیلی مسعود پزشکیان انتخابات انتخابات ریاست جمهوری 1403 ایران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم جلیلی مناظره مناظره انتخاباتی سیاست دولت
هواشناسی قتل محیط زیست پلیس شهرداری تهران سلامت تب دنگی وزارت بهداشت سازمان هواشناسی قوه قضاییه آموزش و پرورش خانواده
قیمت دلار خودرو واردات خودرو مسکن قیمت طلا قیمت خودرو بازار خودرو تورم قیمت سکه دولت سیزدهم بازار سرمایه بورس
فیلم سینمایی تلویزیون سینما محرم سینمای ایران بازیگر تئاتر ماه محرم علیرضا قربانی تخت جمشید
دانش بنیان ماهواره کنکور ۱۴۰۳ کهکشان
رژیم صهیونیستی غزه آمریکا روسیه فلسطین جو بایدن جنگ غزه اسرائیل ترکیه دونالد ترامپ فرانسه اوکراین
فوتبال پرسپولیس یورو 2024 استقلال سپاهان علیرضا بیرانوند کریستیانو رونالدو باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال جام ملت های اروپا لیگ برتر لیگ برتر ایران
هوش مصنوعی گوگل نمایشگاه الکامپ الکامپ اینستاگرام سامسونگ اپل ایرانسل وزیر ارتباطات
کاهش وزن خواب دیابت قهوه مغز فشار خون مو گلابی اضطراب