هنوز جایگاه و اهمیت واقعی بخش صنعت مشخص نیست

دکتر شیبانی این‌گونه خود را معرفی می‌کند ”عضو بسیار کوچکی از خیل بزرگ صنعتگران کشور که از سال ۱۳۵۹ تاکنون در صنعت نساجی کار کرده است“ وی علاوه‌بر مسئولیت مستقیم خود در شرکت صنایع موکت همدان عضو هیئت‌مدیره انجمن صنایع نساجی و عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران هم می‌باشد.
دکتر شیبانی، مدیریت شرکتی را برعهده دارد که علاوه بر تولید انواع مختلف موکت‌های خانگی و صنعتی از بدو امر تولید لایه‌های ژئوتکستایل را نیز در خط تولید خود قرار داده است و توانسته است محصولات خود را علاوه‌بر بازار داخل به کشورهائی مانند آفریقا، افغانستان، عراق، کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق صادر نماید اگرچه با مشکلاتی مانند تأمین مواد اولیه، تأمین سرمایه در گردش و ... مسائلی که اکثر صنعتگران و تولیدکنندگان با آن مواجه است اما ”خدا را شاکریم که در این شرایط دشوار حاکم بر تولید و صنعت هنوز هستیم و امیدواریم باقی بمانیم.“ آن‌چه از نظرتان می‌گذرد؛ ماحصل گفت‌وگوی ما با مدیرعامل شرکت صنایع موکت همدان است:
▪ در ابتدا به تولیدات شرکت صنایع موکت همدان اشاره نمائید.
ـ شرکت صنایع موکت همدان، با استفاده از هیئت‌مدیره‌ای توانمند با بیش از مجموع ۱۵۰ سال تجربه صنعتی و همکارانی صادق و متعهد در سال ۱۳۶۲ موفق به دریافت موافقت اصولی جهت تولید سالیانه ۱،۲۵۰،۰۰۰ متر مربع انواع مختلف موکت شد و از سال ۱۳۶۷ در شهر همدان شهرک صنعتی بوعلی کار خود را آغاز کرد. ماشین‌آلات مورد استفاده از بهترین ماشین‌آلات موجود در نوع خود انتخاب و خریداری گردید. ابتدا یک خط تولید با عرض دو متر در اختیار داشتیم اما به دلیل این‌که برای امکان حضور در عرصه این صنعت می‌بایستی سبد کالای خود را کامل‌تر می‌کردیم دیری نپائید که یک خط تولید عریض هم به ماشین‌آلات موجود اضافه کردیم که با همین خط امروزه به تولید انواع لایه‌های صنعتی و ژئوتکستایل نیز می‌پردازیم. علاوه‌بر آن برای تأمین مواد اولیه با کیفیت مورد نیاز کارخانه، یک واحد الیاف‌سازی با ظرفیت سالیانه حدود ۵ هزار تن الیاف پلی‌پروپیلن، و یک واحد شیمیائی با ظرفیت سالیانه ۳۰۰۰ تن انواع رزین‌های صنعتی جهت تأمین رزین مورد نیاز خود و دیگر همکاران صنایع موکت، لووردراپه، صنایع رنگرزی هم به کارخانه اضافه شده است.
و هم‌اکنون با سربلندی می‌گوئیم ظرفیت اندک تولید آن واحد کوچک سال ۱۳۶۷ به واحدی بزرگ‌ با ظرفیتی بالغ بر ۱۵ میلیون متر مربع انواع مختلف موکت و لایه‌های صنعتی و ژئوتکستایل تبدیل شده است امیدواریم با دورنمای روشنی که در صنعت منسوجات نبافته مشاهده می‌کنیم، شاهد توسعه صحیح و روزافزون این صنعت باشیم. محصولات شرکت صنایع موکت همدان در حال حاضر به کشورهای آفریقا، افغانستان، عراق، کشورهای استقلال یافته شوروی سابق صادر شده است و خریداران خارجی نیز مانند مصرف‌کنندگان داخل کشور از کیفیت بالای محصولاتمان رضایت دارند.
معتقدیم پرسنل شرکت جزو خانواده شرکت می‌باشند در نتیجه هزینه‌های تحصیل و درمان خود آنان و فرزندانشان را از مهدکودک تا هر مقطع تحصیلی که توانائی آنرا دارند با رغبت و اعتقاد به این امر تقبل کرده‌ایم. معتقدیم خانواده موکت همدان باید از نظر جسمی و روحی سالم باشد، به هر حال یک خانواده ۹۰ نفره هستیم (البته ۹۰ نفر به‌صورت تقسیم) و خدا را شاکریم که در این شرایط دشوار حاکم بر تولید و صنعت هنوز هستیم و امیدواریم باقی بمانیم.
▪ وضعیت تولید و عرصه منسوجات نبافته در کشور چگونه است؟
ـ متأسفانه در کشور پیرامون کاربرد مسائل علمی جدید چندین سال عقب هستیم. وقتی این‌گونه مسائل را با سرعت و حدت در کشور دنبال می‌کنیم که دیگران بهره‌گیری از آن مسئله را سال‌هاست آغاز کرده‌اند!! یکی از این موارد، منسوجات نبافته و خصوصاً ژئوتکستایل است. حدود ۱۵ ـ ۲۰ سال است که مصرف ژئوتکستایل جزو ضروریات صنایع راه‌سازی، کشاورزی، لایه‌های جداکننده، ساختمان‌سازی، سدسازی، راه‌آهن، پل‌سازی، تونل، لوله‌گدازی، معادن، فیتراسیون و ترمیم آسفالت‌ها محسوب می‌شود تولید ژئوتکستایل تا مدت‌ها در ایران ناشناخته بود و کاربردی نداشت تا این‌که در ۶ ـ ۵ سال پیش برحسب اتفاق در بزرگراه قم و ساوه از نزدیک مشاهده کردم که از لایه‌های ژئوتکستایل در زمینه ترمیم آسفالت استفاده می‌شود.
پس از انجام بررسی، متوجه شدم این لایه‌های ژئوتکستایل وارداتی است در حالی‌که در ایران تمام امکانات تولید ژئوتکستایل مانند الیاف، ماشین‌آلات، توانمندی‌های فنی و ... را در اختیار داریم. ظاهراً بحث در مورد این بود که لایه‌های ژئوتکستایل باید عریض باشد و از نظر مشخصات فنی ویژگی‌های خاصی را دارا باشد به همین دلیل ما اقدام به ورود یک خط تولید این‌گونه لایه‌ها با عرض ۶ متر و رعایت همه استانداردهای فنی را کردیم.
می‌دانید که در تولید ژئوتکستایل می‌توان از الیاف پلی‌پروپیلن، پلی‌استر و مخلوطی از این دو براساس کاربردی که دارد با دنیرهای مختلف استفاده شود. تولید ژئوتکستایل با تولید موکت تفاوت چندانی از نظر ماشین‌آلات مورد استفاده ندارد، یعنی همان سیستم حلاجی، کاردینگ و سوزن‌زنی در تولید ژئوتکستایل استفاده می‌شود. (البته براساس تراکم، وزن و نوع تولید، الیاف مورد نظر متفاوت است). خوشبختانه امروز پس از شرکت ما بسیاری از شرکت‌های دیگر نیز تولید ژئوتکستایل را آغاز کرده و موفق هم هستند.
به نظرم باید استفاده از ژئوتکستایل مانند سایر کشورها اجباری شود. باید زیر هر متر آسفالت مورد استفاده در جاده‌ها یک لایه ژئوتکستایل به دلیل جلوگیری از ترک‌خوردگی و مقاوم‌سازی آن قرار گیرد. کاربرد آن در مزارع کشاورزی باعث جلوگیری از هدر رفتن میلیاردها متر مکعب آب می‌گردد ژئوتکستایل از فشار ذرات خاک یا شن و سنگ به لوله‌ها، منابع یا جداره سدها و آسفالت جلوگیری می‌کند. هنوز این امر در کشور ما چندان باور نشده است زیرا تقاضائی را که باید در مورد این محصول با توجه به کاربردهای فراوان داشته باشیم هنوز دریافت نکرده‌ایم.
▪ هزینه‌های تولید ژئوتکستایل در کشور چه میزان است؟
ـ هزینه‌ها با مقایسه با سایر تولیدات مشابه چندان زیاد نیست. الیاف مورد استفاده در لایه‌های ژئوتکستایل پلی‌پروپیلن یا پلی‌استر است که اگر پتروشیمی‌ها قیمت گرانول و چیبس آن را مرتب افزایش ندهند قیمت مواد اولیه که عمده رقم تشکیل‌دهنده قیمت تمام شده را شامل می‌گردد طبعاً افزایش نخواهد یافت. متأسفانه طی یکی دو سال گذشته قیمت گرانول و وم (دو ماه اولیه اصلی تولید منسوج نبافته) به‌صورت بی‌رویه‌ای افزایش یافته است.
به‌طور مثال گرانولی که در اسفند ماه ۸۵ به قیمت هر کیلو ۱۱۴۰ تومان خریداری می‌کردیم امروز کیلوئی ۱۶۲۵ تومان شده است. و یا قیمت هر کیلو وم از حدود ۹۲۵ تومان در اسفند ماه ۸۵ به ۲۰۱۰ تومان در ماه جاری افزایش یافته است. البته این گرانی مواد دلایل خاص خود را دارد که وارد آن مقوله‌ها نمی‌شوم. تولید ژئوتکستایل چندان هزینه‌بر نیست به این دلیل که دو مرحله تولید آن کمتر از تولید موکت است. به عبارت بهتر، ژئوتکستایل مراحل طرح‌زنی و تکمیل ندارد. مورد دیگر این‌که ماشین‌آلات تولید ژئوتکستایل هم مانند ماشین‌آلات تولید موکت می‌باشد. صرفاً می‌توانید به دلایلی سوزن‌های دوضلعی را چهارضلعی کنید یا می‌توانید نوار خاردار کاردینگ را در یکسری از انواع خاص ژئوتکستایل عوض کنید.
▪ تولید صنعتی آن از چه زمانی آغاز شد؟
ـ اصولاً منسوج نبافته در ابتدا کاربرد ژئوتکستایل نداشت بلکه برای تولید نمد و کفپوش و لایه‌های صنعتی و کفپوش مورد استفاده در خودرو به وجود آمد. به‌تدریج، مهندسین ساختمان، راه‌سازی، متخصصین کشاورزی و سدسازی و ... به این نتیجه رسیدند که نیازمند استفاده از لایه‌هائی هستند که در عین استحکام و مقاوم بودن، مانع فشار، پارگی و ترک‌خوردگی باشد.
بهترین گزینه، استفاده از لایه‌های منسوجات نبافته بود، در نتیجه قدمت این صنعت به آغاز دهه ۱۹۵۰ بازمی‌گردد اما تولید ژئوتکستایل قدمتی ۲۰ ـ ۱۵ ساله در اروپا و آمریکا دارد و در حال حاضر استفاده از آن در مواردی که اشاره شد اجباری است. ظاهراً در کشور ما هم براساس دستورالعمل‌های صادرشده در جاده‌سازی، ایزولاسیون لوله‌ها، پالایشگاه‌ها، تونل‌سازی و ساخت پل‌ها اجباری شده است. به‌عنوان تولیدکننده این محصول از روند افزایش اخیر درخواست‌ها می‌توان امیدوار بود که توجه به ژئوتکستایل در ایران بیشتر شده است.
▪ در حال حاضر منسوجات نبافته چه بخشی از بازار نساجی دنیا را شامل می‌شود و آینده آن را چگونه می‌دانید؟
ـ شاید بازار مصرف منسوجات نبافته به دو بخش تقسیم می‌شود. یک بخش در داخل کشور و بخش دیگر در سایر کشورها. امروزه در خارج کشور منسوجات نبافته بیشتر روی مصارف صنعتی متمرکز شده است و کمتر می‌بینید که موکت نمدی در اروپا به‌عنوان کفپوش مورد استفاده قرار گیرد اما بیشتر لوازم مصرفی بیمارستانی و بهداشتی از منسوجات نبافته هستند و این امتیاز بسیار بزرگی می‌باشد.
اخیراً اقداماتی در مورد افزایش مقاومت منسوجات نبافته انجام گرفته به‌نحوی که مقاومت این لایه‌ها به‌تدریج از مقاومت پارچه‌های برزنتی که در آنها رشته‌های مقاوم‌سازی به کار رفته است، بیشتر شود. البته هنوز ما تکنولوژی مذکور را در اختیار نداریم اما به زودی به آن هم دست خواهیم یافت.
سال ۱۳۶۲ کمیته‌ای در وزارت صنایع و معادن تشکیل شد و میزان نیاز بازار ایران به موکت را مورد بررسی قرار دادند. در آن سال تصمیم گرفتند به حدود ۱۶ کارخانه با ظرفیت هر یک ۱،۲۵۰،۰۰۰ متر موافقت اصولی اعطا شود.
این ۱۶ کارخانه در نقاط مختلف کشور راه‌اندازی شد. اولاً این ظرفیت بسیار اندک بود زیرا کمترین عرض ماشین‌آلات تولید ۲ متر بود و با سرعت دقیقه‌ای حداقل ۳ متر طبعاً تولید سالیانه هر واحد بیشتر از ۱،۲۵۰،۰۰۰ متر می‌شد دیری نپائید که به دلیل آسان بودن نوع صنعت و سهولت دسترسی به آن افراد زیادی بدون بررسی و آگاهی از نیاز بازار و نداشتن تخصص علمی و فنی اقدام به ایجاد واحدهای تولید موکت کردند و با توجه به سیاست وزارت صنایع و معادن که بر آزادسازی صدور موافقت اصولی استوار بود یکباره بین سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۷ ظرفیت تولید ۲۰ میلیون متر مربع به ۸۰ میلیون متر رسید و امروز حدود ۱۸۰ میلیون متر مربع در سال ظرفیت ماشین‌آلات نصب شده در ایران است. طبعاً بازار داخلی به‌هیچ عنوان کشش چنین حجم تولیدی را ندارد. زیرا استفاده از کاشی، سرامیک، چوب و سنگ، بازار موکت را تا حدود زیادی تحت‌الشعاع قرار داده است، شاید یکی از دلایلی که تولیدکنندگان موکت به طرف تولیدات جدید و استفاده دیگری از ماشین‌آلات موجود رفتند، همین مسئله بود، به‌تدریج گرایش به امر صادرات موکت و توجه بیشتر به تولید لایه‌های صنعتی باعث شد واحدهای موجود حداقل تا امروز به ورشکستگی دچار نشوند. اگرچه متأسفانه هرسال شاهد توقف موقت یا دائمی تعدادی از این واحدها هستیم امروز ظرفیت ماشین‌آلات نصب شده موکت در کشور بیش از تقاضای داخلی می‌باشد اما تقاضای داخلی در مورد لایه‌های ژئوتکستایل‌، منسوجات نبافته با کاربردهای پزشکی و بهداشتی و صنایع خودروسازی افزایش یافته است.
اکثر تولیدکنندگان موکت روی تولید این محصولات متمرکز شده‌اند. به نظر می‌رسد با اجباری شدن مصرف ژئوتکستایل در کشور دوباره رونقی تازه هرچند دیر را در این صنعت شاهد باشیم.
▪ در دانشگاه‌ها منسوجات نبافته تا چه میزان مورد توجه قرار دارد؟
ـ به‌طور قطع فکر می‌کنم یکی از مباحثی که در دانشکده‌های نساجی ما تدریس خواهد شد و باید تدریس شود منسوجات نبافته از جمله ژئوتکستایل خواهد بود. ژئوتکستایل از گرماژ بسیار پائین تا گرماژ بیش از یک کیلوگرم در متر مربع را شامل می‌شود. اخیراً برای ایزوگام پشت‌بام‌ها هم از لایه‌های منسوج نبافته استفاده می‌شود و یکی از تولیدات صنعتگرانی است که ماشین‌آلات تولید منسوج نبافته را در اختیار دارند.
▪ ممکن است روند توسعه و پیشرفت منسوجات نبافته به اندازه‌ای پیش رود که در مصارف روزمره مانند البسه و پوشاک مورد استفاده قرار گیرد؟
ـ بله، در ایتمای مونیخ این مسئله را از نزدیک مشاهده کردم. لباس‌های بسیار زیبا و مد روز با طرح‌ و رنگ‌های جالب تماماً از منسوجات نبافته تولید و عرضه شده بود. این لباس‌ها بسیار مقاوم و مستحکم به نظر می‌رسید. برای نمایش استحکام و مقاومت این البسه، شرکت تولیدکننده این تکنولوژی، نزاع ساختگی راه انداخته بود که آستین و یقه لباس با قدرت و فشار کشیده می‌شد اما لباس پاره نمی‌شد. مطمئن باشید این قضیه پیشرفت خواهد کرد و پوشاک از جنس منسوجات نبافته به بازار دنیا عرضه خواهد شد منتها در ایران هنوز این تکنولوژی را مشاهده نکرده‌ایم.
▪ ممکن است در کنار مزایای منسوجات نبافته که اشاره کردید، نکات ضعفی هم وجود داشته باشد؟
ـ ظاهراً الیافت به کار رفته در منسوجات نبافته بی‌ضرر به‌ نظر می‌رسند. اگر منسوجات نبافته دارای نقاط ضعف و معایبی بود حداقل در آمریکا و اروپا تولید آن روز به روز گسترش پیدا نمی‌کرد و مانع تولید آن می‌شدند و حتی در ایتما، دموتکس، هایم‌تکس و نمایشگاه‌های مشابه؛ تنوع، میزان و حجم تولید و مصارف منسوجات نبافته افزایش پیدا نمی‌کرد. ضمن ا ین‌که منسوجات نبافته به‌طور کلی در مقایسه با سایر تولیدات مشابه محصولی ارزان و پرمصرف است.
▪ پیشنهادات شما برای بهبود وضعیت صنعت منسوجات نبافته در ایران چیست؟
ـ متأسفانه در مملکت توجه لازم و کافی به صنعت و به‌خصوص صنعت نساجی صورت نمی‌گیرد. هر تهدید و فشاری که در کشور وجود دارد اول از همه روی صنعت خودنمائی می‌کند. در صورتی‌که فکر می‌کنم اگر قرار باشد عاملی خیل عظیم جوانان تحصیل‌کرده و توانمند این کشور را از بیکاری نجات دهد، فقط واحدهای صنعتی هستند. اگر قرار باشد اقدامی تولید ناخالص داخلی کشور را افزایش دهد، تولیدات صنعتی توسط همین جوانان مستعد خواهد بود. به این مطالب در ساختارهای دولتی کمتر توجه می‌شود.
ببینید، من اگر یکایک موانع صنعت را بازگو کنم شما بارها و بارها آنرا از زبان بیشتر صنعتگران شنیده‌اید، در کجای دنیا دیده‌اید بهره بانکی برای بخش صنعت چنین بالا باشد؟ در کجای دنیا قوانین کار بر ضد کارگر و کارفرما می‌باشد. من بارها گفته‌ام کارگر و کارفرما لازم و ملزوم همدیگر هستند اگر کارفرما نباشد؛ کارگری وجود نخواهد داشت و اگر کارگر نباشد طبعاً کارفرمائی قدرت بهره‌برداری از سرمایه‌گذاری صنعتی خود را نخواهد داشت. قانون کار فعلی با مواد فراوان دست و پاگیرش عملاً باعث شده کارفرما جرأت نکند کارگری را استخدام کند در نتیجه کارگر دچار ضرر می‌شود؛ کارگری که می‌توانست با خیال آسوده در کارخانه‌ای برای همه عمر مفید کاریش استخدام شود. امروزه نگران استخدام قراردادی و کوتاه مدت است اما چرا باید چنین باشد؟ مسلماً داشتن کارگر خوب و متعهد جزو سرمایه‌های اصلی هر واحد تولیدی است. چرا قوانین باید به‌نحوی باشند که این‌طور نشود؟ در کجای دنیا تولیدکننده مجبور است ۳۰ درصد حقوق پرسنل خود را به سازمانی پرداخت کند که اگر احیاناً کارگرش بیمار یا بیکار شد مسئول معالجه و رفع بیکاری‌اش هم تولیدکننده باشد و آن سازمان کمترین کمکی نکند؟ آیا در کشورهای صنعتی مشاهده کرده‌اید که صنعتگر را مسئول وصول عوارض دولتی آن‌هم با اخذ جریمه تأخیر کنند؟ اگر بانک‌ها به تأمین مواد اولیه و سرمانه در گردش و خرید ماشین‌آلات کارخانه‌ها کمک نکنند آیا واحدهای تولیدی می‌توانند از منابع دیگر نیاز خود را تأمین کنند؟ فشار دیگری که الان به روی واحدهای تولیدی است داستان مابه‌التفاوت نرخ ارز است. زمانی به ما اعلام شد که می‌توانیم با یوروی حدود ۷۷۰ تومانی اقدام به واردات ماشین‌آلات کنیم اما امروز به دلیل سیاست‌هائی که تولیدکننده هیچ نقشی در آن ندارد، ۱۳۷۵ تومان همان پول را باز پس می‌دهد.
یعنی بیش از ۹۰ درصد بهره پرداخت می‌کند. من هر اندازه اقساط پرداخت می‌کنم باز هم بدهی‌ام تمام نمی‌شود!! به صنعت باید رسیدگی شود و در تمام دنیا این‌گونه است، صنعت باید مواد اولیه را به آسانی تهیه و تأمین کند. توجه مدیر صنعت می‌بایستی فقط به اداره صحیح واحد تحت مدیریتش، بالا بردن راندمان کیفی و کمی، پائین بردن قیمت تمام شده، توسعه لازم و مطالعه شده واحد تولیدی و رفاه و آسایش خیال همکارانش باشد و نه چیز دیگری.
یکی از شانس‌های بزرگ ما در منسوجات نبافته این است که مواد اولیه مورد استفاده تماماً داخلی است از کارکنان توانای پتروشیمی‌ها متشکریم. اما در کجای دنیا ظرف ۸ ماه قیمت یک کیلو مواد اولیه مورد نیاز مثلاً گرانول از حدود ۱۳۰۰ تومان به حدود ۱۷۰۰ تومان و وم از کیلوئی حدود ۹۰۰ تومان به حدود ۲۰۰۰ تومان می‌رسد تحت این شرایط چگونه می‌توان صادرات داشت؟ چگونه می‌توان قرارداد صادراتی منعقد کرد؟ متأسفانه مزید بر تمام علت‌ها وجود تحریف‌های اخیر است، گشایش اعتبار بسیار دشوار شده است.
▪ ما خود از طریق یکی از بانک‌ها گشایش اعتباری کردیم و ماشین‌ را سازنده فرستاد. اما وقتی می‌خواستیم اسناد آن را دریافت کنیم با مشکلات ناشی از تحریف مواجه شدیم حدود سه ماه ماشین ما در گمرک به دلیل عدم امکان دریافت اسناد از بانک باقی ماند و ما روزانه مبلغی زیاد پول انبارداری پرداخت می‌کردیم، آیا مسئول این‌گونه موارد و هزینه‌های ناخواسته آن صنعتگر است؟
ـ به نظرم دولت باید به‌صورت جدی‌تر و واقعی‌تر صنعت را حمایت کند زیرا صنعت جواب خود را خواهد داد.صادرات باید رونق پیدا کند. اما اگر از قیمت مواد اولیه تولید داخل کشور حداقل برای یک دوره سه‌ماهه اطلاع نداشته باشیم چگونه می‌توان به تولید ادامه دهیم و یک قرارداد صادراتی را براساس قیمت روز منعقد کنیم.
تعرفه‌ها یکی دیگر از مواردی است که باید به‌طور جدی در حمایت صنعت مورد بازنگری قرار گیرد. این یک واقعیت است و باید دولتمردان با کمی توجه و نگاه تولیدگرا و صنعت‌گرا این موانع را از سر راه صنعت بردارند به‌علاوه با قیمت تمام شده بالا چه کالائی را در بازار رقابت‌پذیر جهانی عرضه کنند قول می‌دهم اگر به صنعت کمک شود صنعت هم قطعاً جواب خواهد داد؛ چه جوابی بهتر از این‌که هر ریالی که در این صنعت سرمایه‌گذاری شود ایجاد اشتغال جوانان این مرز و بوم کهن را به همراه دارد این مسئله را هیچ‌گاه نباید فراموش کنیم. جوانان ما گوهرهای گرانبها هستند اگر صنعت برایشان ایجاد اشتغال نکند چگونه و کجا کار کنند؟ ادارات دولتی که از نظر پرسنل اشباع شده‌اند پس باید وارد صنعت شوند و برای ورود به صنعت باید صنعت مورد حمایت واقعی دولت قرار گیرد. باید یارانه‌های صحیح و معقول برای صنعت در نظر گرفته شود و قوانین کار، مالیات و ... مورد بازنگری قرار گیرد.
به نظرم باید جایگاه صنعت در کشور مشخص شود. هنوز جایگاه ما مشخص نیست و هر فشاری به روی صنعت است. کسی که با یک تلفن موبایل میلیاردها تومان تجارت کند و سود کسب کند نه مالیاتی می‌پردازد و نه هزار مشکل دیگر دارد، ولی صنعتگر چون جواز جایگاه آدرس و دفتر قانونی دارد بایستی راجع‌به همه‌چیز جواب‌گو باشد شاید بیان این نکته جالب باشد که من به‌عنوان عضو هیئت‌ نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران به آقای دکتر نهاوندیان ـ ریاست اتاق ـ گفته‌ام که اگر امروز به دادگاه بروید و برایتان قرار بازداشت صادر کنند یک کاسب ساده محل با یک پروانه کسب می‌تواند ضامن شما شود و آزاد شوید اما کسی که میلیاردها تومان سرمایه‌گذاری کرده و برای صدها نفر ایجاد اشتغال نموده، پروانه بهره‌برداری و کارت بازرگانی دارد آنرا در همین دادگاه مورد قبول قرار نمی‌دهند، البته شنیدم مسئولین محترم قوه قضائیه نویدهائی داده‌اند که امیدواریم مدنظر قرار گرفته شود تا اگر روزی خدای نخواسته برای صنعتگری قرار صادر شد حداقل بتواند با ارائه پروانه بهره‌برداری واحد خود تا روز محاکمه آزاد شود!!! انشااله.

منبع : ماهنامه نساجی امروز