سوال های دردسرساز

پایان هفته گذشته، برای فرهنگیان و معلمان آموزش و پرورش روزهای پردغدغه ای بود و هفته پرتنشی را برای آنان رقم زد. افشای سوال های چهارجوابی آزمون ضمن خدمت فرهنگیان علاوه بر اینکه اعتراض های صنفی معلمان را تحت الشعاع قرار داد، موجب شد نسبت به سوال های موهنی که درخصوص پیامبر اکرم (ص) طرح شده بود، اعتراض های بسیاری انجام شود.
اعتراض هایی که اگرچه طلایه دار آن، نمایندگان مجلس بودند، اما انجام آن از سوی آنها سوال برانگیز بود، و این در حالی بود که تذکرات آنها به مذاق بسیاری خوش نیامد و آن را اقدامی به نفع نظام ندانستند و گفتند «از مجلس انتظار نبود که به این موضوع به صورت علنی بپردازد.» اما نمایندگان که شاید یک هفته و یا بیشتر در مجلس شورای اسلامی، به اعتراض علیه کاریکاتوریست دانمارکی برمی خاستند و در تذکرها و نطق های پیش از دستور خود ندای «وا اسلاما» سر می دادند، تنها با عذرخواهی وزیری از سر تقصیرات وزیر عالیه آموزش و پرورش و زیردستانش به سادگی گذشتند و به این نیندیشیدند که آن کاریکاتوریست دانمارکی مسیحی بود و در کشوری با دین مسیح و این سوالات در کشوری مطرح می شود که اسلامی است و رهبران آن شیعه.
نمایندگان مجلس اگر بنای اعتراض در این زمینه را داشتند باید خیلی پیشتر داد سخن سرمی دادند؛ آن زمان که مسئله هاله نور مطرح شده و یا رئیس سازمان حسابرسی آن طور درخصوص رئیس جمهور اظهارنظر کرد و او را شبیه پیامبر دانست و... از طرف دیگر اگرچه اصل وجود چنین منابعی در کتاب های شیعه و همچنین صدور مجوز برای چاپ چنین کتاب هایی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که قریب به یک سال و نیم است بسیاری از کتاب های ارزشمند را از فیلتر مجوز خود عبور نداده است، تامل برانگیز است؛ و بازهم اگرچه اعضای دولت نهم بارها و بارها و به عناوین مختلف از مفاهیم بلند دینی در مراتب پایین و مسائل سطحی سیاسی استفاده های فراوان برده اند و برخی وقوع مسائلی از این دست را پیش بینی می کردند، اما هنوز علت سکوت اصولگرایان مشخص نیست!
آنان که در سالیان گذشته به انتظار خطایی هرچند سهوی از سوی اصلاح طلبان بودند، اکنون چگونه به راحتی چشم بر چنین خطایی می بندند و با بیان اینکه وزیر مسوول عذرخواهی کرد مهر مختومه بر پرونده ای اینگونه سخیف می کوبند.
در این میان هرچند که نباید نادیده گرفت افشاگری نمایندگان مجلس هفتم را در این زمینه، ولی باید گوشزد کرد که نمایندگان محترم شاید کمی دیر به یاد اعتراض به مسائلی از این دست افتاده اند! آن روزها که استفاده های نابجای سیاسی از مفاهیم مقدس دینی عادت تعدادی از اصولگرایان شد، اگر بنابر وظیفه نمایندگی، هرکدام از آنان صدایی به نشانه اعتراض بلند کرده بودند، امروز دیگر اصولگرایی از میانه خودشان برنمی خاست و نمی گفت؛ «از ماست که برماست».

نفیسه زارع کهن

منبع : روزنامه کارگزاران