رمز ۴۶ - CODE 46

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : اندرو ایتن
کارگردان : مایکل وینترباتم
فیلمنامه‌نویس : فرانک کاترل بویس
فیلمبردار : مارسل زیسکایند و آلوین کوچلر
آهنگساز(موسیقی متن) : استیو هیلتن و دیوید هولمز
هنرپیشگان : تیم رابینز، توگو ایگاوا، نبیل الوئوهادی، سامانتا مورتن، سارا بکهاوس و اوم پوری
نوع فیلم : رنگی، ۱۹۲ دقیقه


در آینده‌ای نزدیک، ورود به شهرها به شدت کنترل می‌شود و این کار فقط از طریق عبور از ایستگاه‌های بازرسی، ممکن است. مردم به شرطی می‌توانند مسافرت کنند که یک ورقهٔ بیمهٔ ویژه داشته باشند. در خارج از این شهرها، بیابان‌ها و زمین‌هائی بی‌آب و علف و خالی از سکنه قرار دارند و حلبی‌آبادها پر از ̎نا ـ شهروندان̎ است ـ مردمانی که فاقد آن بیمهٔ ویژه‌اند و زندگی‌شان کاملاً محدود و محقر است. ̎ویلیام̎ (رابینز) مرد خانواده‌ای است که به‌عنوان بازرس بیمه مشغول به کار است. وقتی شرکتش، او را به شهر دیگری می‌فرستد تا قضیهٔ بیمه‌های جعلی را حل و فصل کند، ̎ویلیام̎ با ̎ماریا̎ (مورتن) آشنا می‌شود. اگرچه ̎ویلیام̎ حدس می‌زند که ̎ماریا̎ آن بیمه‌های جعلی را سرهم کرده، ولی دل‌باخته‌اش می‌شود. ̎ویلیام̎، جرم ̎ماریا̎ را پنهان می‌کند و طی همان اقامت کوتاه بیست و چهار ساعته ـ به اندازه‌ای که بیمه‌اش اجازه می‌دهد ـ در کنارش می‌ماند. وقتی ̎ویلیام̎ به خانه‌اش برمی‌گردد، فکر و خاطرهٔ ̎ماریا̎ رهایش نمی‌کند. سعی می‌کند دوباره ̎ماریا̎ را ببیند ولی ورقه‌های لازم سفر را در اختیارش قرار نمی‌دهند. مستأصل، یکی از همان ورقه‌های جعلی را که موقع بررسی و تحقیق به آن برخورده، مورد استفاده قرار می‌دهد. ̎ویلیام̎ سرانجام موفق می‌شود ̎ماریا̎ را پیدا کند ولی پی می‌برد که او را به نقضِ رمز ۴۶ متهم کرده‌اند...
● فیلم جالبی از وینترباتم در ادامهٔ در این دنیا (۲۰۰۲)، در قالبی افسانه ـ علمی با پس‌زمینهٔ ژنتیکی و فضائی استیلیزه و تصنعی (با طرحی صحنهٔ دقیق کار مارک تیلدسلی)، که مایه‌های اجتماعی و انسانی مورد علاقه‌اش را در داستان عاشقانهٔ رؤیائی و نافرجامی بر بستر تبعیض‌ها و سرکوب‌های تمثیلی جست‌وجو می‌کند. رابینز با چشم‌های پف‌کردهٔ غمگین در نقش مأمور خوش‌اخلاق یک شرکت امنیتی که می‌تواند فکر و احساس آدم‌ها را بخواند، میان عشق به ̎ماریا̎ی خیالباف و وظیفه‌اش که بازپرسی از او به‌عنوان مجرم است دختر را انتخاب می‌کند اما می‌فهمد که طبق قوانین کنترل تولید مثل رابطه‌اش با او شامل جرم رمز ۴۶ و محکوم به شکست است. فیلم با ساختار تصویری جذابی متکی بر نماهای نقطه‌نظر و جامپ کات، رفت و برگشت‌ بین رجعت به گذشته‌ها و رجعت به آینده‌ها، و درهم آمیزی صحنه‌های واقعیت و رؤیا سفر ̎ویلیام̎ را از کلان‌شهرهای فوق پیش‌رفتهٔ شانگهای و سیاتل تا شهرهای عقب‌افتاده و فقیر صحراهای بی‌انتها دنبال می‌کند و نکته‌های زیبائی از فیلم‌نامهٔ جذاب بویس بیرون می‌کشد: آژانس امنیتی برای سقط جنین ̎ماریا̎ از ̎ویلیام̎ علاوه بر خود حاملگی خاطرات و احساسات رابطه را هم در ذهن دختر نابود می‌کند بنابراین دیگر مرد و عشقشان را به یاد ندارد. نورپردازی خیال‌انگیز و فیلم‌برداری زیسکایند و کوچلر، هم‌راه با موسیقی پررنگ فری اسوسی‌یشن و ترانه‌هائی از کُلد پلی، فریک پاور، نصرت فاتح علی خان و جاوید اختر، داریو ماریانلی و دیوید هولمز در خلق حال و هوای احساسی آیندهٔ خوفناک فیلم مؤثر واقع شده‌اند. شاید ضعف بزرگ این رُمانس تیره و مالیخولیائی انتخاب بازیگر زن اصلی باشد؛ مورتن فاقد جذابیت فیزیکی لازم برای نقش ̎ماریا̎ست، و رابطهٔ او با رابینز اغلب بلاتکلیف و عاری از شور از کار درآمده. از صحنه‌های دیدنی فیلم این‌هاست: صحنهٔ نوشگاهِ چینی که در آن میک جونز اجرای تک‌نفره‌ای از ترانهٔ ̎باید بروم، یا باید بمانم؟̎ گروه کِلَش دارد، لحظه‌ای که ̎ویلیام̎ با استفاده از دستگاه حافظهٔ تصویری ̎ماریا̎ گذشته و آشنائی‌شان را به یاد او می‌آورد، و فصل تکان‌دهندهٔ اقامت آنان در مهمان‌خانه‌ای در شهر عربی جبل علی که در آن ̎ماریا̎ می‌‌فهمد که طی عمل سقط جنین با او کاری کرده‌اند که با این که قلب و ذهنش ̎ویلیام̎ را دوست دارد جسمش او را پس می‌زند.