چهار روز ناپل - Le Quattro Giornate Di Napoli

سال تولید : ۱۹۶۲
کشور تولیدکننده : ایتالیا
محصول : گوفردو لومباردو
کارگردان : نانی لوی.
فیلمنامه‌نویس : پاسکواله فستا کامپانیله، ماسیمو فرانچوزا، کارلو بناری، واسکو پراتولینی و لوی.
فیلمبردار : مارچلو گاتی.
آهنگساز(موسیقی متن) : کارلو روستیکلی.
هنرپیشگان : لئا ماساری، فرانک وولف، دومنیکو فورماتو، رافائله بارباتو، ژرژ ویلسون، ژان سورل، لوئیجی د فیلیپو و آلدو جوفره.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۹ دقیقه.


ناپل، سپتامبر سال ۱۹۴۳. ایتالیا در آستانه شکست است، و در حالی که متحدین در کشمکش هستند، قوای متفقین پیشروی می‌کنند. آلمانی‌ها برای ترساندن مردم ناپل، یک ملوان جوان ایتالیائی را اعدام می‌کنند و ناظران را وا می‌دارند که جلوی دوربین‌های فیلم‌برداری، برای این صحنه هورا بکشند. ظلم آلمانی‌ها ادامه می‌یابد، اما مردم ناپل کماکان سکوت می‌کنند تا این‌که گروهی از پارتیزان‌ها به خیابان می‌ریزند و مردم را به مبارزه دعوت می‌کنند. مردم به نیروهای آلمانی حمله می‌کنند. گروگان‌ها آزاد، و خیابان‌ها سنگربندی می‌شوند. طی چهار روز نبرد، خسارات زیادی به هر دو طرف وارد می‌آید، تا این‌که سرانجام آلمانی‌ها عقب‌نشینی می‌کنند و مدتی بعد متفقین شهر را آزاد می‌کنند.
٭ فیلم لوی از لحاظ تصویر یک جنگ، اثر قابل قبولی است، اما از روایت درست و حسابی در آن خبری نست و هرجائی که لابه‌لای صحنه‌های نبرد فیلم به سراغ ژست‌های قهرمانانه / احساساتی و لحظه‌های خصوصی آدم‌ها می‌رود، تصنع غیر قابل تحمل می‌شود. قدر مسلم مثل بسیاری آثار لوی، این‌جا ادای دین به یک شهر ـ ناپل ـ و مردمش قابل توجه است.