ارکستر سمفونیک با رهبر مهمان، ضعیف می‌شود

شاهین فرهت، بی‌شك طی دو دهه اخیر، پركار‌ترین و فعال‌ترین موسیقیدان ایرانی در عرصه ساخت سمفونی است.علاوه بر این، او با حضور در محافل موسیقایی و پذیرفتن مدیریت‌های مختلف این تلاش و حضور را مضاعف كرده است.
فرهت كه از منتقدین ساختار اركستر سمفونیك است، می‌گوید: اركستر سمفونیك با استفاده مكرر از رهبر مهمان رو به ضعف می‌گذارد. او در سال‌های اخیر دست به ساخت سمفونی‌هایی زده كه با پسوند سفارشی توصیف شده و همین سفارشی‌ساختن برای او به یك انتقاد تبدیل شده است. درباره فعالیت‌های اخیر وی و طرح این انتقادها گفت‌وگوی كوتاهی انجام داده‌ایم كه می‌خوانید:
ـ شما همیشه از منتقدان اركستر سمفونیك تهران بوده‌اید. با توجه به اینكه قرار است اركستر سمفونیك تهران با رهبرهای مهمان به فعالیتش ادامه دهد، نظرتان چیست؟
اگر اركستر سمفونیكی بخواهد فقط با رهبرهای مهمان به كارش ادامه دهد، به مرور ضعف پیدا می‌كند. به‌هرحال هر اركستر سمفونیكی به رهبر دائم احتیاج دارد تا بتواند شكل خاص خودش را پیدا كند. اگر اركستری بخواهد فقط با رهبری‌های مهمان كار كند، هر بار با شكل و اداره خاصی روبه‌رو می‌شود و این مساله باعث از هم گسیختگی ساختار یك اركستر سمفونیك می‌شود.
به غیر از سمفونی تهران، آیا فعالیت دیگری پیش‌روی شما وجود دارد؟
بله، از فردا عازم سوئد هستم. این سفر را هر سال انجام می‌دهم و در آن كشور با برپایی مستمر كلاس‌هایی به معرفی موسیقی ایرانی می‌پردازم. دلیل برگزاری این مستر كلاس‌ها وجود علاقه‌مندان بسیار و توجه آنها به موسیقی ردیف دستگاهی ایران است.
ـ پركاری شما این روزها تعبیرهای مختلفی پیدا كرده و به‌نوعی موجب انتقاداتی علیه شما شده است. نظرتان چیست؟
موسیقی،‌ عشق و زندگی من است و من این عشق را وارد كارم می‌كنم. سفارش می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد و فی‌نفسه امر ناپسندی نیست. من به این حرف‌هایی كه درباره من زده می‌شود، بهایی نمی‌دهم و با امید و انگیزه بیشتر كارم را پیگیری می كنم. تنها كاری كه من با سفارش از سوی نهادی پذیرفتم، سمفونی پیامبر اعظم(ص) است كه به این كار افتخار می‌كنم چون من یك مسلمانم و ساخت سمفونی پیامبر را با اعتقاد قلبی انجام داده‌ام.
ـ كارهای دیگرتان چطور؟ آنها سفارشی نبوده‌اند؟
باقی كارهای من از جمله سمفونی دماوند، سمفونی خلیج‌فارس، سمفونی شهدا و سمفونی ایران به هیچ وجه سفارشی نیستند. در واقع من این كارها را سفارشی نمی‌دانم. بلكه در ابتدای امر آنها را ساخته‌ام و بعدها برایشان اسپانسر
پیدا شده است. به عنوان مثال من سمفونی ایران را بعد از ساختن هدیه كردم به فرهنگستان هنر. یا سمفونی شهدا را برای كسانی ساخته‌ام كه جان عزیزشان را برای این مملكت از دست داده‌اند. من برای سمفونی شهدا هیچ دستمزدی دریافت نكردم.
ـ پس چرا از این فعالیت شما، به‌عنوان سمفونی‌زدگی تعبیر می‌شود؟
این جای تاسف است كه پركاری را به چنین مفهومی
تعبیر می‌كنند. ببینید در تاریخ موسیقی ما چند سمفونی ساخته شده كه ۱۲ تای آنها كار من است. بعضی از موزیسین‌ها به‌جای تشویق، مانع می‌شوند و پركاری را امری مذموم
به‌شمار می‌آورند.
ـ در خبرها آمده بود كه قصد دارید سمفونی دماوند را مجددا و با اركستر سمفونیك اوكراین ضبط كنید. چرا؟
در واقع تصمیم دارم این سمفونی را كه برای من سمبل ایران است، با كیفیت بهتری ضبط و دوباره ارائه كنم.
ـ سمفونی تهران به كجا رسید؟
تهران شهر من است. همه‌جایش برای من آشناست. از كودكی تا به امروز از این شهر خاطره دارم. هنوز كه هنوز است، وقتی از تهران خارج می‌شوم، دلم برایش تنگ می‌شود. پس طبیعی است كه علی‌رغم وجود‌داشتن معضلاتی در این شهر، دوست دارم كه یك سمفونی برای آن بسازم. در حال حاضر هم مشغول نوشتن سمفونی تهران هستم و تا شهریور‌ماه آن را به پایان خواهم رساند.

منبع : روزنامه تهران امروز