چه کسی خطا نکرده است؟

اول: در حکایات آمده است که روزی مسیح از بادیه ای می گذشت که دید گروهی از مردم بدکاره ای را در میدان گاهی قرار داده اند و می خواهند بروی سنگ ببارانند . مسیح به میان جمع می رود و شرطی را با اهالی آن شهر در میان می گذارد و می گوید که اولین سنگ را کسی پرتاب کند که گناهی نکرده باشد .
احدی از حاضران پا پیش نمی گذارد تا آنکه پس از لحظاتی پیر مردی سپید موی با محاسنی بلند به میان جمع می آید و از زمین سنگی بر می دارد تا به طرف دختر پرتاب کند. مسیح از وی می پرسد تو با چنین داراز سنی هیچ گناهی مرتکب نشده ای؟ پیر مرد پاسخ می دهد: " نه . من سالها است که زاهد و معتکف دیرم و به عبادت خدا مشغول" . اینجاست که مسیح از قدرت پیامبری خویش بهره می جوید و به یاد پیر مرد می آورد که در دوران جوانی و میانسالی چه کارها و خطاها کرده است . دست پیرمرد در انداختن سنگ سست می شود و سر پایین می افکند و الخ.
دوم : پس از انتشار بیانیه انتخاباتی هاشمی رفسنجانی، اظهار نظر های مختلفی درباره محتوا و ظرافتهای نهفته در این بیانیه ، ابراز شد . از جمله کسانی که درباره این بیانیه به ابراز نظر پرداختند ، حجت الاسلام مهدی کروبی بود که در فردای همان روزی که بیانیه انتشار یافت ، وعده داد در پاسخی مطول و ۱۰ صفحه ای خطاهای آقای رفسنجانی را برشمارد و البته به وعده خویش وفا كرد و در نامه ای مطول برخی نكات و خطاهای رفسنجانی را برشمرد و از وی خواست تا در این باره توضییح دهد. جناب كروبی علت و انگیزه اصلی نگارش این نامه را به زعم خود چگونگی ورود هاشمی رفسنجانی دانست كه به گفته آقای كروبی نوعی ورود كرده است كه هیچ كدام از كاندیداها نه مقبولیت دارند و نه اقتدار انجام این كار را .
سوم: به نظر می رسد كه جناب كروبی در فهم منطق نامزدی ریاست جمهوری و یا اصولا هر انتخاباتی ، به خصوص انتخابات ریاست جمهوری كه یك تن انتخاب می شود ، دچار یك سوء تفسیر شده اند . چرا كه در هر انتخاباتی هر فردی كه كاندیدا می شود و بازی رقابتی را می پذیرد ، در یك تصمیم اعلام نشده به افكار عمومی و دیگر كاندیداها می گوید كه: "من از بقیه برترم و یه من رای بدهید تا خواسته های شما را پاسخ دهم "‌بر همین بنیاد است كه می توان این پرسش را با آقای كروبی در میان نهاد كه چرا شما خود را نامزد ریاست جمهوری كردید ؟‌مگر جز این است كه این تصور ( همان تصوری كه در ذهن آقای رفسنجانی و یا دیگر كاندیداهایی كه در چند جناح موجود وجود دارد) در ذهن شما به وجود آمده و تابه امروز هم به قوت و شدت وجود دارد كه شما از سایر كاندیداها برترید؟ شاید اگر این حس برتری جویی نسبت به دیگران نبود اصولا شما خود را كاندیدا نمی كردید و پا پیش نمی نهادید .
چهارم : از این جمله معروف که ، دیکته نانوشته غلط ندارد ، می توان این نکته را استنتاج کرد که آن کسی که بیش از دیگران دیکته می نویسد ، امکان دارد غلط های افزونتری هم داشته باشد . دلیل آن هم به تجربیات و پیروزیها و شکستهایی بازمی گردد که در جمع بست نصیب بیشترین دیکته نویسان می شود . این دیکته ها هنگامی که در وادی سیاست رخ می دهد، می تواند تبعات افزونتری (جدای از خوبی و بدی رفتارها) داشته باشد . بر همین اساس هیچ فرد عاقل و سرد و گرم چشیده روزگار نیز در پاسخ به این گونه سوالات از گذشته خویش داوری مطلقا خوب با بد به پرسشگر ارائه نمی کند و نوعی رفتارش را صورت بندی می کند که در کل بتواند مسولیت کارش را بر عهده بگیرد . برهمین بنیاد است که در تحلیل کلی از دستاوردهای یک سیاستمدار، به نتایج آن تمسک می جویند و نه به تک نقطه ها . به قول آقای مهاجرانی ( در جلسه استیضاح) از رفتار آدمها نباید عکس گرفت و سپس بر اساس همان عکس به تحلیل کل رفتارهای وی نشست . تحلیل کل رفتارها نیاز به دیدن فیلم دارد و نه تک عکس . بر همین اساس است که بسترهای اجتماعی عملکرد هاشمی رفسنجانی را در مجموع به نفع جامعه می داند و اقبال دوباره به وی، پس از آن همه هجمه ای که در انتخابات مجلس ششم بر علیه وی صورت گرفت، نتیجه آن است که پس از فروکش کردن آن گرد و غبارهای ناشی از تعصبات، وی هنوز هم در میان کاندیداهای موجود با بیشترین اقبال روبرو است . حتی همین نامه ای كه شما طرح كردید نشان می دهد كه درمیان كاندیداها هاشمی وزنه ای برتر دارد ، وگرنه چرا شما این نامه را به كاندیداهای دیگر ننوشتید . در همین جا می توان به شبهه ریس ستاد انتخاباتی شما (‌جناب محتشمی )‌پاسخ داد كه یكی از مصرفهای تاریخی! تاكید می كنم یكی! آقای رفسنجانی همین ایجاد فضا برای نامزدی است كه جنابعالی مسولیت ستاد آن را بر عهده دارید . اگر آقای رفسنجانی نامزد انتخابات ریاست جمهوری نمی شد، آقای كروبی دركجا و با چه كسی این مسائل را بیان و در نهایت یك پروپاگاند تبلیغاتی هم برای خود ایجاد می كرد . باز گردیم به حكایتی كه در ابتدای این نوشته آوردم واز آن این نتیجه را بگیرم كه این داوری را می توان در باره آقای کروبی هم روا داشت . وی چه در دوران قبل از دوم خرداد و چه بعدها رفتارهایی را بروز داد که اگر چه در مجموع به نفع اصلاحات بود، اما در تك نقطه ها آسیب های جدی هم به آن وارد كرد. و یا اگر بخواهیم به گذشته تر برگردیم، جامعه درباره آقای كروبی پرسش مهمی دارد كه وی كه مسولیت حجاج را در یكی از سالهای دهه شصت بر عهده داشت چرا فضا را به سمتی برد كه آن فاجعه رخ دهد ؟ یا رفتار ایشان در هنگام انتخابات مجلس هفتم نقطه ضعفی بزرگ در کارنامه کاری وی به شمار می آید. به نظر میرسد كه جامعه و شهروندان ایرانی پس تجربه های فراوانی كه پشت سر گذاشته اند به این نقطه رسیده باشند كه فیلم آدمها را ببینند و از داوری مقطعی شتابزده درباره افراد تن زنند . شهروندان ایرانی می دانند كه سیاستمداران شان خطا كرده اند و شاید هم خطاهای بزرگ ، اما این را هم می دانند كه چه كسی است كه خطا نكرده است؟

منبع : مجله گسترش صنعت