جمعه, ۱۶ آذر, ۱۴۰۳ / 6 December, 2024
مجله ویستا

آشپزخانه من


آشپزخانه من
آشپزخانه‌ در میان‌ فضاهای‌ خانه‌ بیشترین‌ استفاده‌ را پس‌ از اتاق نشیمن‌ دارد و عمدتاً توسط‌ خانم‌ خانه‌ مورد استفاده‌ قرار می‌گیرد.
آشپزخانه‌ به‌ عبارتی‌ قلب‌ خانه‌ است، بنابراین‌ لازم‌ است‌ علاوه‌ بر رفع‌ نیازهای‌ فیزیکی‌ و فضایی‌ به‌ لحاظ‌ روان ‌شناختی‌ نیز محیطی‌ مطبوع‌ و دلنشین‌ باشد.
از آنجا که‌ این‌ فضا به‌ عنوان‌ محل‌ کار و فعالیت، و نه‌ استراحت ، مطرح‌ است ، ضمن‌ آرامش‌ بخش ‌بودن‌ نباید یکنواخت‌ باشد. با ایجاد تنوع‌ مطلوب‌ در رنگ، بافت‌ و جنس‌ اجزای‌ آن‌ به‌ صورتی‌ هدفمند می ‌توان‌ به‌ میزان‌ قابل‌ توجهی‌ از خستگی‌ چشم‌ در آن‌ کم‌ کرد و آشپزخانه‌ را به‌ محیطی‌ مشوق‌ برای‌ فعالیت‌ تبدیل‌ نمود. وجود ارتباط‌ بین‌ اجزا و وسایل‌ موجود در آشپزخانه‌ از نظر محل‌ قرار گیری ، رنگ ، جنس ، بافت‌ و... است‌ که‌ به‌ محیط‌ آن‌ وحدت‌ می ‌بخشد و مجموعه‌ کاملی‌ را برای‌ ما به‌ نمایش‌ می‌ گذارد.
در آشپزخانه‌ بهتر است‌ از یک‌ یا دو رنگ‌ هماهنگ‌ و نزدیک‌ به‌ عنوان‌ زمینه‌ استفاده‌ کرد و یک‌ یا دو رنگ‌ دیگر را که‌ دارای‌ تضاد بیشتری‌ هستند برای‌ ایجاد تنوع‌ مورد استفاده‌ قرار داد. استفاده‌ از رنگ های‌ روشن‌ و گرم‌ به‌ عنوان‌ زمینه‌ فضای‌ آشپزخانه‌ را بزرگتر نشان‌ می ‌دهد. رنگ های‌ درخشان‌ با تضاد بالا توجه‌ را بیشتر به‌ خود جلب‌ می‌ کنند و رنگ های‌ سرد و عمیق‌ جمع‌ و جور به‌ نظر می ‌رسند. رنگ های‌ تیره‌ غم‌ انگیز ، و رنگ های‌ روشن‌ شادی بخش‌ هستند. تنوع‌ رنگی‌ می ‌تواند در فضا پراکنده‌ باشد که‌ به‌ این‌ ترتیب‌ محیط‌ را یکپارچه‌ نشان‌ می ‌دهد؛ در صورت‌ تمرکز رنگی‌ که‌ برای‌ تنوع‌ انتخاب‌ شده‌ است‌ آن‌ نقطه‌ یا محل‌ چشمگیر و با اهمیت‌ می ‌شود و بلافاصله‌ توجه‌ دیگران‌ را به‌ خود جلب‌ می‌ کند.
در آشپزخانه‌ های‌ کوچک‌ بهتر است‌ امتداد رنگ‌ سقف ، بخشی‌ از دیوارها مثلاً تا بالای‌ کابینت ها را نیز فرا گیرد. به‌ این‌ ترتیب‌ فضا بزرگتر به‌ نظر می ‌رسد.
خانم‌ خانه‌ پیوسته‌ در آشپزخانه‌ حرکت‌ می ‌کند و به‌ این‌ ترتیب‌ ابعاد آشپزخانه‌ و نحوه‌ استقرار و ارتباط‌ مراکز کاری‌ (مثلث‌ کار: ظرفشویی، یخچال، اجاق‌ گاز) نقش‌ مهمی‌ در مسافتی‌ که‌ شخص‌ طی‌ می‌ کند دارد. تحقیقات‌ نشان‌ داده‌ است‌ که‌ مساحت‌ هفت‌ متر مربع‌ حداکثر سطح‌ قابل‌ قبولی‌ است‌ که‌ فرد را کمتر خسته‌ می ‌کند. به‌ این‌ ترتیب‌ فضایی‌ با چهارده‌ تا پانزده‌ متر مربع‌ بزرگترین‌ فضایی‌ است‌ که‌ شخص‌ در آن‌ بدون‌ خستگی‌ زیاد فعالیت های‌ مربوط‌ به‌ آشپزی‌ را انجام‌ می‌ دهد.
بیشترین‌ استفاده‌ در آشپزخانه‌ از مرکز ظرفشویی‌ است. بنابراین‌ بهتر است‌ از اتاق ‌نشیمن‌ یا غذاخوری‌ به‌ این‌ فضا دید وجود نداشته‌ باشد. در آشپزخانه‌ های‌ اوپن‌(OPEN) بزرگ‌ یا متوسط‌ بهتر است‌ پیشخوان‌ آشپزخانه‌ مقابل‌ ظرفشویی‌ قرار نگیرد و آن‌ بخش‌ از آشپزخانه‌ باز نباشد ، تا سایر قسمت های‌ مرتب‌ در معرض‌ دید قرار گیرد. در صورتی‌ که‌ یک‌ یا دو سمت‌ آشپزخانه‌ (چه‌ کوچک‌ و چه‌ بزرگ) به‌ اتاق‌ نشیمن‌ یا هال‌ باز باشد، می‌ توان‌ با استفاده‌ از وسایل‌ تزیینی‌ روی‌ بخشی‌ از پیشخوان‌ و ایجاد تضاد بین‌ آن‌ عناصر و زمینه‌ آشپزخانه ، به‌ ترتیبی‌ پیشخوان‌ آشپزخانه‌ را چشمگیر نمود و توجه‌ افراد را از داخل‌ آشپزخانه‌ به‌ آن‌ منعطف‌ کرد. با ایجاد نقطه‌ یا سطح‌ کانونی‌ زیبا فضای‌ داخل‌ کمتر به‌ چشم‌ می ‌آید.
● آشپزخانه‌ شما با توجه‌ به‌ وسعت‌ آن‌ معمولاً به‌ سه‌ نوع‌ روشنایی‌ نیاز دارد:
- روشنایی‌ عمومی‌ برای‌ فضا که‌ از طریق‌ لامپ‌ سقفی‌ تأمین‌ می ‌شود.
- روشنایی‌ در زیر کابینت های‌ فوقانی‌ برای‌ سطح‌ کار مورد استفاده، که‌ معمولاً از لامپ های‌ مهتابی‌ ضعیف‌ استفاده‌ می‌ شود. این‌ روشنایی‌ به ویژه‌ در آشپزخانه‌ های‌ بزرگ‌ ضروری‌ است.
- نور موضعی‌ بر روی‌ ظرفشویی‌ یا پیشخوان‌ آشپزخانه‌ که‌ از طریق‌ لامپ های‌ سقفی‌ یا دیواری‌ تأمین‌ می ‌شود.
این‌ فضا به‌ عنوان‌ محل‌ کار و فعالیت، و نه‌ استراحت ، مطرح‌ است ، ضمن‌ آرامش‌ بخش ‌بودن‌ نباید یکنواخت‌ باشد. با ایجاد تنوع‌ مطلوب‌ در رنگ، بافت‌ و جنس‌ اجزای‌ آن‌ به‌ صورتی‌ هدفمند می ‌توان‌ به‌ میزان‌ قابل‌ توجهی‌ از خستگی‌ چشم‌ در آن‌ کم‌ کرد و آشپزخانه‌ را به‌ محیطی‌ مشوق‌ برای‌ فعالیت‌ تبدیل‌ نمود.
● نکاتی‌ برای‌ بهترین‌ استفاده‌ از آشپزخانه:
کابینت های‌ فوقانی‌ را تا سقف‌ ادامه‌ دهید ، طبقه‌ آخر کمدهای‌ فوقانی‌ برای‌ نگهداری‌ انواع‌ اشیاء و لوازم‌ کم‌ مصرف‌ مناسب هستند.
▪ در فکر ظرف‌ زباله‌ چند محفظه‌ ای‌ باشید؛
▪ در آینده‌ مراحل‌ اولیه‌ تفکیک‌ زباله‌ باید در منزل‌ انجام‌ شود.
▪ از چهار پایه‌ هایی‌ در اندازه‌ های‌ مختلف‌ می‌ توان‌ برای‌ زیرپایی‌ یا قرار دادن‌ برخی‌ چیزها استفاده‌ کرد. کابینت های‌ پایین‌ معمولاً ۶۰ سانتیمتر عمق‌ دارند و کابینت های‌ فوقانی‌ ۴۰ تا ۴۵ سانتیمتر. در آشپزخانه‌ های‌ کوچک‌ بهتر است‌ یک‌ یا دو کابینت‌ با عمق‌ ۶۰ سانتیمتر تا بالا امتداد یابد تا بیشترین‌ استفاده‌ از فضا به‌ عمل‌ آید. اگر انتخاب‌ کابینت ها برای‌ این‌ کار هدفمند صورت‌ گیرد ، در زیبایی‌ فضا هم‌ تأثیر مناسب‌ می ‌گذارد.
▪ کابینت های‌ فوقانی‌ نیز دو ردیف‌ دارند و به‌ سقف‌ می ‌رسند، استفاده‌ از شیشه‌ در آنها باعث می شود ظروف ، ادویه ‌جات‌ و... را آسانتر پیدا کنید . قاب‌ پهن‌ دور این‌ شیشه ‌ها و تقسیم ‌بندی‌ آنها مسلط‌ به‌ سایر شکل های‌ آشپزخانه‌ است‌ و باعث‌ جلب‌ توجه‌ می ‌شود.
▪ استفاده‌ از چراغ های‌ آویزان‌ روی‌ پیشخوان‌ علاوه‌ بر آنکه‌ توجه‌ را از داخل‌ آشپزخانه‌ به‌ این‌ سطح‌ معطوف‌ می ‌کند از ارتفاع‌ فضا نیز به‌ طور حسی‌ می‌ کاهد. این‌ امر با قرار دادن‌ رنگ های‌ زنده‌ و متضاد در زمینه‌ رنگ‌ سفید آشپزخانه‌ تشدید می ‌شود.
▪ بهتر است‌ کانال های‌ کولر به‌ رنگ‌ دیوار رنگ ‌آمیزی‌ شوند تا کمترین‌ تأثیر را بگذارند.
▪ استفاده‌ از روشن ‌ترین‌ رنگ‌ برای‌ آشپزخانه‌ کوچک‌ آن‌ را بزرگتر می ‌نمایاند.
▪ امتداد یافتن‌ کابینت های‌ فوقانی‌ بالای‌ یخچال ، گاز و... تعداد قفسه‌ بیشتری‌ در اختیار ما قرار می‌ دهد.
▪ تعبیه‌ یک‌ آهنربای‌ قوی‌ در کناره‌ کابینت‌ می ‌تواند آسودگی‌ خیال‌ را برای‌ محل‌ کاردها به‌ همراه‌ داشته‌ باشد.
منبع : P۳۰world