شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا


رنزو پیانو


رنزو پیانو
دفتر فنی و کارگاه رنزو پیانو در سال ۱۹۸۰ در پاریس و جنوآ ایتالیا شکل گرفت و اکنون تعدادی برابر با ۱۰۰ مهندس ، معمار و متخصصین دیگر در قسمتهای مختلف شرکت مشغول به کار هستند که همگی معتقدند به ساخت ساختمانهای کارآمد و آزمودن ایده های طراحی که منعکس کننده ایده های رنزوپیانو است ، می باشد .
رنزو پیانو در سال ۱۹۳۷ در جنوآ ، ایتالیا در خانواده ای معمار به دنیا آمد ، پدر ، ۴ عمو و برادرش همه پیمانکار ساختمانی بودند . هنگامی که دانشجوی معماری در دانشگاه پلی تکنیک معماری میلان بود مرتبا از پروژه های ساختمانی پدرش بازدید می کرد که این بازدید ها تجربه های علمی و کارآمدی را برای او به ارمغان آورد .
مسئولین امر جایزه بهترین شیوه یکپارچگی طرح و بنا را که در پروژه های او خود نمایی می کرد به وی اهدا کردند زیرا کارهای وی قابل مقایسه با کارهای معماران چیره دست قدیمی ایتالیا همچون لئوناردو داوینچی ، میکل آنژ و بورنلسکی می باشد.
در حالی که کارهای او آمیخته با تکنولوژی روز معماری می باشد ولی ریشه و اصل کارها به طور واضح نمایانگر فلسفه و سنت ملی کلاسیک ایتالیا است ، مقامات رسمی "پریزکره" گفته اند : همانگونه که وی با شیوه های کهن هماننده فن آوری های نویین به سهولت کار میکند شدیدا به ایجاد معماری قابل سکونت و با دوام در دنیای رو به پیشرفت توجه دارد.
● افتخارات :
- عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا ، آمریکا ، ۱۹۸۱
- مدال طلا از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا ، انگلستان ، ۱۹۸۹
- جایزه Cavaliere di Gran Croce از هیئت دولت ایتالیا ، رم ، ایتالیا ، ۱۹۸۹
- جایزه کیوتو ، ایناموری فوندیشن ، کیوتو ، ژاپن ، ۱۹۹۰
- عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا ، آمریکا ، ۱۹۹۴
- از طرف یونسکو به عنوان سفیر معماری حسن نیت معرفی شد ، ۱۹۹۴
- جایزه میکل آنژ از رم ، ایتالیا ، ۱۹۹۴
- جایزه اریز موز ، آمستردام ، هلند ، ۱۹۹۵
- جایزه معماری پریتزکر ، کاخ سفید ، واشینگتن ، آمریکا ، ۱۹۹۸
- معمار دانشکده ملی سن لوکا ، رم ، ایتالیا ، ۱۹۹۹
- مدیر کل مرکز ملی de la Légion d’Honneur ، فرانسه ، ۲۰۰۰
- سلطان معماری ، ونیز ، ایتالیا ، ۲۰۰۰
- جایزه لئوناردو ، رم ، ایتالیا ، ۲۰۰۰
- جایزه وکسنر ، مرکز هنر وکسنر ، کلومباس ، اوهایو ، آمریکا ، ۲۰۰۱
منابع :
www.arcspace.com
www.renzopiano.it
ترجمه و گردآوری : محسن شجاعی فر
منبع : ماهنامه الکترونیکی هنر و معماری ایران


همچنین مشاهده کنید