سانسور درمان نیست

شاید اگر یك روز پای كانال‌های خبری تلویزیونی خارجی بنشینیم یا اگر فیلترینگ اینترنت به ما اجازه بدهد كه بتوانیم همه سایت‌های مربوطبه سلامت جنسی را بررسی كنیم، تقریبا هر ساعت‌با ‌یك‌ خبر‌تازه‌در ‌مورد‌ایدز‌‌رو برو ‌خواهیم ‌شد . درست است، اوضاع خیلی وحشتناك‌تر از این‌حرف‌ها ست كه در رسانه‌های روز به آن‌توجه می‌شود. ایدز با كسی شوخی ندارد. اگر هم كسی ایدز گرفت باید لحظه شماری كند تا روز مرگش فرا برسد و این تمام آن چیزی است كه مردم از رسانه ها در مورد ایدز یاد گرفته اند. اما اینكه چطور مردم یاد بگیرند كه به ایدز مبتلا نشوند هم، خود یك داستانی است كه باید خیلی بیشتر از این‌ها مورد توجه قرار گیرد. پدیده‌ای كه در رسانه‌های دنیای غرب تا این اندازه به آن توجه می‌شود، در كشور ما حتی در مورد ارقام آن هم بحث و جدل بسیار زیاد است.آخرین نكته جالب اظهار نظر وزیر بهداشت است: <ایدزدر اولویت كار وزارتخانه قرار ندارد>!
آمار مخفی و اطلاع رسانی ضعیف
باور‌های غلطی وجود دارد و مردم فكر می‌كنند كه راه‌های انتقال ایدز بسیار محدود است و فقط به رفتارهای پر خطر جنسی و اعتیاد منتهی می‌شود، در حالی‌كه محل‌هایی وجود ‌دارند كه ‌به ‌آن ‌توجه نمی‌شود‌؛ مثل مراكز خالكوبی و دندانپزشكی‌ها یا حتی سلمانی ها. این روند پنهانی و رو به گسترش ایدز، تنها با آموزش قابل حل است چیزی كه به آن بی‌عنایتی یا اگر اجحاف نكنیم كم‌توجهی شده است. باید قبول كنیم كه ایدز در میان جوامعی كه پیشتر دچار این مشكل و خطر همه گیری آن بودند، كمتر دیده می‌شود و این معضل در كشور‌های آسیایی و به‌خصوص آفریقایی و خلاصه جهان سوم است كه رو به رشد است. دكتر عبدالرضا معادی، عضو شورای عالی نظام پزشكی در این مورد می‌گوید:‌<اگر رعایت اصول بهداشتی در شروع درمان و همچنین اقدامات پایانی بهداشتی بعد از درمان از سوی پزشك رعایت شود، امكان ابتلای بیماران به ایدز و هپاتیت به صفر می‌رسد. جلوگیری از ابتلای افراد به بیماری‌های خطرناك همچون ایدز در مطب دندانپزشكی، نیاز به فرهنگ سازی دارد.> باید بپذیریم كه ایدز در كشور رو به افزایش بوده و روند افزایشی آمارهای ارائه شده از سوی وزارت بهداشت از یك سو نشان‌دهنده افزایش بیماران كشف شده و از سوی دیگر نشان ‌دهنده این است كه ما درباره آموزش ایدز هنوز كارچندانی نكرده ایم.
تلویزیون، مهم‌ترین مدرسه
به نظر می‌رسد كه اطلاع‌رسانی از طریق رسانه‌هایی همچون تلویزیون بیشترین انعكاس را در بین مردم دارد. چرا كه به قول دكتر مینومحرز، عضو كمیته كشوری مبارزه با ایدز، تحقیقات نشان می‌دهد كه حدود ۸۰ درصد جمعیت ِبعضی از شهرستان‌های دور افتاده، نام ایدز را از تلویزیون شنیده اند كه این خود نشان‌دهنده وسعت این رسانه و همه‌گیر بودن آن است. دكتر مینو محرز، در این مورد می‌گوید: <‌كشورهایی كه موفق به كنترل این بیماری شده‌اند، این موفقیت را از طریق ارائه آموزش‌های مداوم به وسیله رسانه‌های مختلف به ویژه رسانه‌های صوتی و تصویری با شیوه ارائه تیزرهای آموزشی هنگام برنامه‌های پر‌بیننده كسب كرده‌اند، اما این نوع آموزش‌های موثر در ایران وجود ندارد یا بسیار كم است.> واقعیت این است كه خیلی طول كشید تا پای آموزش در مورد ایدز به تلویزیون باز شود و بالا‌خره پس از سال‌ها سكوت و بستن چشم‌ها، صدا و سیما به همراه وزارت بهداشت تهیه برنامه‌هایی آموزشی درباره ایدزرا آغاز كند. این برنامه ها تنها جوانان را به پرهیزكاری تشویق می‌كنند، در حالی كه آموزش كامل منحصر به آموزش اصول اخلا‌قی نیست. یك نظر سنجی كه ایسنا درباره اطلاعات دانش‌آموزان سال‌های اول و دوم دبیرستان درباره ایدز منتشر كرد، نشان داد آگاهی پسران كمی بالاتر از دختران و هردو چیزی در حدود ۲۵ از ۴۰ است. به عبارت دیگر دانش‌آموزان مقطع متوسطه از دانستن بیش از یك سوم اطلاعات درباره این بیماری محرومند. اگر درست خاطرمان باشد، سعید ابوطالب كارگردان موفق مجموعه‌های تلویزیونی و نماینده مردم تهران در مجلس هفتم اولین كسی بود كه مبحث ایدز را وارد تلویزیون كرد. او میزان آگاهی مردم از ایدز حتی قشر روشن فكر جامعه را بسیار پایین می‌داند و در گفتگویی به ایسنا می‌گوید:‌<اطلاع از این مسئله خیلی كم است، حتی كسانی كه برای من در مجموعه ایدز كار می‌كردند. مثلا چندین بار فیلمبردارمان عوض شد برای آنكه آنها حتی می‌ترسیدند ایدزی‌ها با‌سرنگ‌به آنها حمله كنند و به ایدز مبتلا شوند.>
اینترنت
انگار قرار است بعضی چیزها در بعضی جاها آدم را دیوانه كند. مثلا یكی از آنها همین اینترنت و پدیده نه چندان نوظهور فیلتر كردن در آن است. هر كدام از افرادی كه به این شبكه دسترسی دارند هم حد اقل یك بار با آن مواجه شده اند. یك فیلترینگ بسیار قوی كه همه آنچه را كه می‌خواهید از آن اطلا‌ع پیدا كنید، با یك كلمه access denied در برابر چشمان شما به یك سراب تبدیل می كند. همین چند وقت پیش اگر خاطرتان باشد در صفحه آخر روز نامه‌مان آدرسی را به شما معرفی كردیم كه در آن این سایت وزارت بهداشت هم فیلتر شده بود. از این نمونه‌ها تا دلتان بخواهد وجود دارد. نمونه بارز دیگر آن هم سایت تخصصی اطلاع رسانی و امداد در مورد ایدز است. سایت امداد ایدز بنابر محتویات صفحه‌ <درباره‌ ما> یك سایت خبری،‌آموزشی‌‌و ‌مشاوره‌ای درباره ‌بیماری ایدز است. صفحات ابتدایی این سایت باز هستند. اما تعدادی از صفحات آن با اینكه چندان تفاوتی در محتویات ندارند، اغلب به دلیل كلماتی كه در URL آنها آمده است فیلتر شده‌اند و متاسفانه این سایت های آموزشی به دلایلی كه اینجا ذكر شد، دیگر فعالیت نمی‌كنند.به سراغ كلمات عادی‌تر برویم؛ كلماتی مثل women یا teen كه گاهی در سایت های مستهجن دیده می شوند‌. اما به نظر، فیلتر آن‌ها در سایت‌های دیگر علمی و آموزشی خنده دار به نظر می‌رسد. كافی است تا چند كلمه دیگر مثل كاندوم یا بیماری جنسی را هم به این فهرست اضافه كنیم تا موضوع خنده‌دار تر شود. دكتر معتمدی رئیس سابق اداره كنترل ایدز مركز مدیریت بیماری‌ها در وزارت بهداشت و درمان می‌گوید:‌‌‌‌<متاسفانه این نگرانی ها وجود دارد كه ارائه آموزش‌های صریح در مورد ابزار پیشگیری از ایدز نظیر كاندوم ممكن است باعث ترویج روابط جنسی در میان جوانان شود، اما مطالعات و تجربیات نشان داده كه ارائه این اطلاعات سبب ترویج نمی‌شود چرا كه بسیاری از جوانان كشور در معرض این خطرات هستند.> باید گفت كه كسی منكر این قضیه نیست كه چرا از ورود به بعضی صفحات مستهجن باید جلوگیری شود اما این قضیه باید درست اعمال شود؛ نه اینكه مثلا فلان كلمه در آدرس هر كجا وجود داشت به‌طور كامل فیلتر شود. دیگر همه می دانند كه پیشرفت اطلاع‌رسانی در این رسانه به‌صورت روز به روز است. پس چرا تا این اندازه با بی دقتی در سانسور آن مانع از یك چنین آموزش فراگیری بشویم؟

منبع : روزنامه سلامت