مراحل تأثیر دارو در بدن

باین مبحث باید توجه کاملی مبذول داشت و دقیقاً بحث را مورد نظر قرار داد و توجه به آن لازمه معالجه طب گیاهی است.
در اینجا مرتباً اشاره می شود که فلان دارو مثلاً در درجه اول یا دوم و سوم و یا چهارم گرمی یا سردی یا خشکی و تری قرار دارد در این موضوع با کمی توجه مقصود شناخته می شود که چرا به داروئی گفته می شود که مثلاً در درجه دوم خشک است و یا در اول خشک و در سوم گرم است و قص علی هذا لذا نظر خوانندگان را به این مبحث مبذول می دارد که عمیقاً بخاطر بسپارند و با تعمق بیشتر مبحث مبذول می دارد که عمیقاً بخاطر بسپارند و با تعمق بیشتری مبحث را دنبال نمایند، با کمال توجه مطلب روشن می شود که مقصود چیست و از نظر علمی مورد توجه نیز می باشد.
● مثلاً اگر :
پس از ورود دارو به بدن، تغییر محسوسی در بدن بوجود نیاید و لازم شود که با ورود داروی بیشتری از آن نوع و نیز با تکرار آن، تغییراتی در بدن پیدا شود آن دارو را معتدل گویند، اگر داروئی در بدن تغییرات کوچک و مخفی انجام دهد و آشکار شدن اثر ظاهری آن دارو، با تکرار در زیادی مقدار دارو لازم شود آن دارو را در درجه اول گویند.
اگر تغییرات ظاهری دارو در بدن غیرخفی باشد و اثر آن در ظاهر محسوس شود آن دارو را در درجه دوم نامند.
اگر اثر دارو به نهای تغییر خود برسد یعنی اثر داروئی آن کاملاً نشان داده شود اما بدرجه فساد طبیعت نرسد آن دارو را در درجه سوم گویند.
اگر اثر داروئی باعث فساد طبیعت شود و به درجه هلاکت برسد آن را درجه چهارم گویند، هر یک از درجات فوق دارای عرضی است که وسط و اول و آخر گویند، مثلاً اگر به دارویی گفته شود که در اول گرم است این دارو در همان وهله اثر یک درجه گرم است و اگر داروئی درجه دوم یا سوم گرم بحساب آمده باشد، درجه گرمی آن دو یا سه درجه است و اگر گیاهی در وسط دوم خشک یا تر و یا سرد باشد معنی آن چنین است که درجه خشکی سردی و یا تری آن حد وسط درجه دوم است، یا اگر به داروئی در اول دوم خشک و در آخر سوم گرم گفته شود مفهوم آن است چنین است که اثر این دارو در اوایل دومین درجه خشکی و در آخر سومین درجه گرمی است.
تظاهرات داروئی گیاهان چنین است که گفته شد، در باره اثرات گرمی، سردی خشکی و یا تری گیاهان باز متذکر می شود که گیاهان روزانه به وسیله انرژی و حرارت خورشید و گاز کربنیک هوا و ترکیب آن با آب مواد قندی و ازخاک ترکیبات معدنی را بدست می آورند، فعل و انفعالات فوق به کمک چهار عنصر اصلی (آتش که حرارت و نور خورشید است و آب و خاک و هوا) بوجود می آید. در گیاه درمانی آتش را گرم و خشک آب را سرد و تر و هوا را گرم و تر و خاک را سرد و خشک گویند، ازدیاد هر یک از عناصر فوق در گیاهان طبع یا مزاج آن گیاه را بسوی خود می کشد. از اینرو اگر در گیاهی املاح زیاد باشد آنرا سرد و خشک و اگر آب زیادتر باشد آنرا سرد و تر و اگر حرارت و انرژی بیشتر باشدآنرا گرم و خشک گویند.
با این تفسیر هر گیاه یا انسانی می تواند طبعی گرم، سرد، خشک و تر و همچنین گرم خشک، گرم و تر، سرد و خشک، سرد و تر و یا معتدل داشته باشد.
چنانچه قبلاً گفته شد با این تفسیر نه مزاج برای انسان و گیاهان قائل شده اند. (ناگفته نماند این موضوع چون اهمیتی بس بسزا دارد مکرر درباره آن بحث و تفسیر شده است.)

منبع : موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار