جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

ژان دو فلورت - Jean De Florette


ژان دو فلورت - Jean De Florette
سال تولید : ۱۹۸۶
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : رن / فیلم آ. دو / د. د.
کارگردان : کلود بری.
فیلمنامه‌نویس : ژرار براش و بری، بر مبنای رمانی نوشته مارسل پانیول
فیلمبردار : برونو نویتن
آهنگساز(موسیقی متن) : ژان کلود پُتی
هنرپیشگان : ایو مونتان، ژرار دوپاردیو، دانیل اوتوی، مارسل شامپل، الیزابت دوپاردیو و ارنستین مازوروفنا.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۲ دقیقه.


پرووانس، دهه 1920. «اوگولن سوبیران» (اوتوی)، از خدمت نظام به روستای زادگاهش برمی‌گردد و با تنها قوم و خویشش، «عمو سزار» معروف به «لو پاپت» (مونتان) نقشه‌هائی برای کسب و کار پُر رونق پرورش گل می‌پرورانند. آنان برای تأمین آب به چشمه‌ای نیاز دارند که متعلق به «پیک - بوفیگ» (شامیل) است که خیال فروختنش را ندارد. با کشته شدن «پیک - بوفیگ» در نزاع با «سزار»، خواهرزاده او، «ژان» (ژرار دوپاردیو) - که مادرش «فلورت» نام دارد - با همسرش، «امه» (الیزابت دوپاردیو) و دختر کوچکش، «مانون» (مازوروفنا) به مزرعه نقل مکان می‌کنند. «ژان» که از شغل قبلی‌اش جمع‌آوری مالیات خسته شده و می‌خواهد به آغوش طبیعت برگردد، به کشت سبزیجات و پرورش خرگوش می‌پردازد، غافل از آنکه «سوبیران» و «سزار» در خفا برای پائین نگه داشتن ارزش ملک «پیک - بوفیگ»، مظهر چشمه را با سیمان پوشانده‌اند. با بروز خشک‌سالی، «ژان» و خانواده‌اش دچار بحران می‌شوند، «ژان» طی سانحه‌ای کشته می‌شود و «امه» چاره‌ای جز واگذاری ملک شوهرش به «سزار» نمی‌یابد...
* اقتباس رمانی از پانیول، وقایع نگار برجسته زندگی محلی در پرووانس چه به صورت فیلم و چه رمان. با بازی‌های خارق‌العاده مونتان، اوتوی و فراتر از همه ژرار دوپاردیو در اوجی در اوجی پُرتب و تاب. خود رمان زان دو فلورت الهام گرفته از فیلم مانون چشمه‌هاست که پانیول در سال 1952 ساخت. در زمان پانیول این دست مایه القاگر خاطرات دنیائی از دست رفته بود ولی نزد بری در دهه 1980، نه تنها گذر از اقتصاد روستائی به جامعه به شدت صنعتی شهری را نشان می‌دهد بلکه در تداوم بهترین سنت‌های پست مدرنیسم تکرار یک اسطوره پُرمایه سینما و ادبیات می‌شود (که دلیل موفقیت بزرگ فیلم در فرانسه هم بود). فیلم تصویری پُرشور از جامعه‌ای روبه فناست، باغ عدن زمینی که به دست بشر ویران می‌شود. ملودرامی شگفت‌انگیز که وجدان ملی فرانسوی را جلب می‌کند و فرانسه را آن‌چنان تصویر می‌کند که فرانسویان می‌خواهند به تصویر درآورند. در همین سال با فیلم مانون چشمه‌ها (بری) دنبال می‌شود.