هفشجان ، استان چهارمحال وبختیاری

قدمت تاریخی اسكان جمعیت در محل فعلی هفشجان و دیگر مراكز جمعیتی چهارمحال (لار، كیار، گندمان و میزدج) بنابر متون تاریخی و شواهد موجود به سلسله‌های ساسانی و اشكانی می‌رسد. در ادوار بعدی چهارمحال به علل گوناگون مورد توجه ملوك، سلاطین و حكومت‌های مركزی قرار گرفت. در دوره‌هایی به علت واسطه قرار گرفتن میان مناطق مركزی ایران و دشت‌های حاصلخیز خوزستان و را‌های آبی آن سرزمین، و در دیگر ادوار به عنوان تیول و شكارگاه و یا به علل مهار عشایر ایلات بختیاری و غیره مورد توجه بوده است.
سنگ‌نبشته‌های قبور موجود در هفشجان حدود 300 سال سابقه استقرار جمعیت در این ناحیه را نشان می‌دهد. این آبادی در دوره قاجار تحت سلطه خوانین بختیاری بود، لیكن با تثبیت قدرت مركزی از اقتدار این ایل كاسته شد. در دوران معاصر، هفشجان به صورت یكی از چند مركز جمعیتی در حوزه نفوذ مستقیم شهر كرد و به عنوان شهر درجه چهارم استان، نقش شهری كوچك همراه با ارائه خدمات ناحیه‌ای به روستاهای اطراف ایفا می‌كند.