سوپر من 3 - Superman lll

سال تولید : ۱۹۸۲
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : پی‌یر اسپنگلر
کارگردان : ریچارد لستر
فیلمنامه‌نویس : دیوید نیومن و لزلی نیومن، برمبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط جری سیگل و جو شوستر.
فیلمبردار : رابرت پینتر.
آهنگساز(موسیقی متن) : کن تورن (تم‌های اریژینال سوپرمن: جان ویلیامز).
هنرپیشگان : کریستوفر ریو، ریچارد پرایر، جکی کوپر، مارک مکلور، آنت اوتول، آنی راس، پاملا استیونسن، رابرت وان، مارگوت کیدر، نانسی رابرتس و گراهام استارک.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۵ دقیقه.


وقتی «کلارک کنت» (ریو)، خبرنگار «دیلی پلانت»، برای دیدار با همکلاسی‌های دوران دبیرستانش به اسمال‌ویل می‌رود، متوجه یک آتش‌سوزی عظیم می‌شد و به هیئت «سوپرمن» در می‌آید تا خطر را دفع کند. در گردهمائی هم‌کلاسی‌ها، پس از دیدن «لانا لانگ» (اوتول)، چهره محبوب دبیرستان، در می‌یابد که او حالا تنها مطلقه شهر است. همزمان در متروپولیس، «راس‌وبستر» (وان)، غول تجارت قهوه، «گاس گورمن» (پرایر)، نابغه کامپیوتر را وارد می‌کند برای کنترل بازار قهوه، از طریق اختلاف در ماهواره‌های هواشناسی، مزارع قهوه کلمبیا را ویران کند. اما «سوپرمن» به موقع سر می‌رسد و جلوی این نابودی اقتصادی را می‌گیرد. «وبستر» با استفاده از تکه‌ای کریپتونیک سعی می‌کند «سوپرمن» را نابود کند، اما فقط موفق می‌شود شخصیت مثبت او را از بین ببرد. «حالا» «سوپرمن» که شخصیتی خبیث پیدا کرده و تبهکاران کمک می‌کند. اما پسر «لانا» او را به خود می‌آورد و شخصیت «کلارک کنت»، «سوپرمنِ» شرور را شکست می‌دهد. «سوپرمن» تا گراند کن‌ین به تعقیب تبهکاران می‌پردازد. در اینجا اَبَر کامپیوتر «گاس» به ماشینی ویرانگر تبدیل می‌شود. با این همه، «سوپرمن» موفق می‌شود اَبَر کامپیوتر را نیز از بین ببرد...
* سوپر من3 برخلاف دو قسمت قبلی (قسمت اول: ریچارد دانر، 1978 و قسمت دوم: لستر 1981)، که آمیزه‌هائی از عناصر افسانه - علمی، حماسی و رمانس افسانه‌ای بودند، داستانی باورذیر دارد و ایجاز و ظرافت هم راه با دقت به خوبی در آن رعایت شده است. لستر این بار نیز با بهره‌گیری از تکنیک‌ها و جلوه‌های ویژه برتر (به‌سرپرستی کالین چیلورز)، نبرد میان نیروهای خیر و شر را در بستری متفاوت روایت می‌کند، اما در عین حال، از دکورهائی پُرزرق و برق (طراحی صحنه، کار پیتر مورتن) و رنگی برگرفته از کتاب‌های داستان مصور استفاده می‌کند تا درون‌مایه ساده غالب شدن «خودِ» که در دو قسمت قبلی حضور نداشت - نتوانسته با ارائه یک بازی خوب قهرمان اصلی داستان را یاری دهد.