فلا‌ش‌بکی به مجلس هفتم

هفته گذشته جلسه علنی مجلس که با تلا‌ش‌های بسیار اصولگرایان و وعده‌های فراوان برای کار مردم شکل گرفته بود، تشکیل نشده تعطیل شد و این تعطیلی شاید بهانه‌ای بود که همگان فلا‌ش‌بکی به گذشته داشته باشند و مسیر طی شده این مجلس که هفته‌های پایانی خود را سپری می‌کند مرور کنند.
مجلس هفتم که در یک رقابت یک‌طرفه و حذف گسترده اصلا‌ح‌طلبان از جمله بیش از ۸۰ نماینده مجلس ششم شکل گرفت و به تعبیر رئیس‌جمهور و رئیس مجلس وقت تکلیف ۱۹۰ کرسی آن قبل از انتخابات تعیین شده بود، پس از شکل‌گیری رویکرد معترضانه و نقادانه به هرچه در گذشته رخ داده بود، به ویژه کارکرد نمایندگان مجلس ششم داشت. در این میان دریافت حقوق میلیونی و تسهیلا‌ت مختلف از جمله ماشین و تلفن و فاصله گرفتن از موکلا‌ن و زندگی مرفه از جرائم نابخشودنی نمایندگان مجلس ششم عنوان و همواره بزرگنمایی می‌شد. پیش از آن نیز توسط رسانه‌های اصولگرایان و رسانه‌های گروهی و صدا و سیما بی‌نظمی مجلس و عدم برگزاری به موقع جلسات برجسته می‌گردید و ده‌ها عیب و نقص که به عنوان ذنب لا‌یغفر نمایندگان مجلس ششم عنوان و ترجیع‌بند تخریب آن مجلس شده بود اما دیری نپایید که راه‌یافتگان به مجلس هفتم همه وعده‌ها و شعارهای خود را فراموش کردند و پرشیای مجلس ششم به زانتیا تبدیل شد، حقوق و مزایا افزایش تصاعدی یافت و مهم‌تر نظم و نسق از مجلس هفتم رخت بربست و از جدیت و پشتکار و فعالیت شبانه‌روزی نمایندگان آن خبری نشد. بی‌نظمی و تعطیلی جلسه‌های مجلس هفتم به سال آخر فعالیت این مجلس محدود نگردیده و بسا در طول دوره ۴ ساله بارها جلسه‌های مجلس به دلیل عدم نصاب و عدد تشکیل نشد و یا غالبا با اکثریتی شکننده و به تعبیری روی مرز ۱۹۴ نفر اداره می‌گردید که اعتراض‌های دائمی نمایندگان مجلس را برمی‌انگیخت.
از نما و ظاهر مجلس که در جلسه‌های علنی آن بروز و نمود دارد بگذریم، وضعیت تشکیل کمیسیون‌ها و یا کمیته‌ها بسیار بدتر و بی‌ریخت‌تر بوده است. جلسات تعداد زیادی از کمیسیون‌های تخصصی برگزار نمی‌شد و یا با عدد کم و پایین‌تر از نصاب که رای‌گیری را مشکل و بعضا غیرقانونی می‌کرد، برگزار می‌شد. بسیار اتفاق می‌افتاد که روسای کمیسیون‌ها نسبت به عدم جدیت و حضور اعضا گلا‌یه می‌کردند. از شکل مجلس هفتم و عدم حضور عالمانه و مجدانه نمایندگان مجلس هفتم در صحن علنی و جلسات کمیسیون‌ها که بگذریم این مجلس را باید ضعیف‌ترین مجلس پس از انقلا‌ب اسلا‌می دانست. مجلسی که به دولت‌گرایی افراطی روی آورد و در برابر اقدامات غیرکارشناسی دولت نهم تسلیم و واداده کامل بود. از لوایح بودجه انبساطی و تورم‌زای دولت، در عین اقرار به تورم‌زا بودن آنها دفاع کرده و جرات استفاده از اختیارات قانونی خود را در برابر آنها نداشت.
بسیاری از تصمیم‌های دولتمردان نهم را شتاب‌زده و غیرکارشناسی و به زیان کشور می‌دانستند ولی در عین حال با سکوت از کنار آنها می‌گذشتند. دولت در موارد زیادی حقوق مجلس را نادیده می‌گرفت و پیشاپیش اعتبارات و بودجه‌های کشور را سلف‌فروشی می‌کرد و خود را بی‌نیاز از تایید مجلس می‌دانست و مجلسیان نیز ساکت بودند. در سفرهای استانی بسیاری از قوانین موضوعه کشور زیر پا گذاشته می‌شد و بعضا به حضور نمایندگان بی‌اعتنایی و یا بی‌حرمتی می‌شد ولی نمایندگان دولت از مجیزگویی دست برنمی‌داشتند. فرآیند سوال و حضور به موقع نمایندگان در کمیسیون‌ها و صحن برای پاسخگویی، به تقریب نیمه‌تعطیل شده بود. استیضاح‌ها که بعضا با حدت و شور طرح می‌گردید به سرعت با رایزنی‌های پشت پرده هیات‌رئیسه به سردی می‌گرایید و پس گرفته و رها می‌شد. نمایندگان مجلس هفتم با همه انتقاداتی که نسبت به عملکرد پرخطا و اشتباه رئیس‌جمهور داشته‌اند هرگز جسارت امضای سوال از رئیس‌جمهور را نداشتند و برخی اصولگرایانی که سوال از رئیس‌جمهور را امضا کرده بودند نیز امضای خود را پس گرفتند. البته عقب‌نشینی از دیدگاه نخستین و امضای اولیه به همین مورد محدود نمی‌شود. در بسیاری مواقع طرحی با بیش از ۲۰۰ امضا تهیه و تقدیم می‌گردید که فرجام آن عدم تصویب بود و از شور خارج می‌گردید.
در بیان ضعف عملکرد مجلس هفتم می‌توان به ده‌ها مورد دیگر اشاره کرد که بخش زیادی از آنها معلول ضعف مفرط هیات‌رئیسه یا دست‌کم برخی از اعضای هیات‌رئیسه بود که این امر اعتراض اصولگرایان درون مجلس را برانگیخت و سرانجام به انشعاب درونی فراکسیون اصولگرایان مجلس هفتم انجامید. مقصر اصلی این ناکامی که این مجلس در استفاده از حقوق خود از جمله سوال، استیضاح و... ناتوان بوده است کیست؟ اگر نمایندگان مجلس هفتم در برابر ضعف مدیریت مشهود دولت نهم و شرایط بحرانی امروز کشور و به ویژه وضعیت آشفته اقتصادی عکس‌العمل نشان نداده‌اند، به نگاه هیات‌رئیسه مجلس برمی‌گردد؟ و اگر و اگر... ‌
به هر حال هر صاحب‌نظر منصفی به دور از قضاوت خطی، تحلیل و کاوش عملکرد مجلس هفتم در مقایسه با مجالس دیگر این مجلس را ضعیف‌ترین مجالس پس از انقلا‌ب خواهد دانست.

ولی‌الله شجاع‌پوریان
نماینده بهبهان و عضو فراکسیون اقلیت مجلس هفتم

منبع : روزنامه اعتماد ملی