نخل بادبزنی یا (واشنگتونیا)

درختی است زینتی از خانواده خرما، یا (پالماسه) PALMACEA، به دلیل برگ‏های بادبزنی شکلی که دارد به نخل بادبزنی شهرت یافته، این درخت در شهرهای شمال کشور فراوان است. در مناطق گرمسیر مانند سیستان و بلوچستان به طور طبیعی به صورت وحشی و خودرو در میان رودخانه‏ها سبز می‏شود.
واشنگتونیا در شرایط مساعد و مرطوب اگر از آب کافی برخوردار شود (مانند مناطق شمالی) بیش از پانزده متر رشد می‏کند.
نگهداری این گیاه زیبا در تهران و مناطقی که زمستان‏های سرد دارند قدری مشکل است زیرا سرمای بیش از منهای ده درجه سانتی‏گراد این درخت را به کام مرگ می‏کشاند.
در چنین نقاطی باید درخت را در کنار دیوار یا پناهگاه کاشت تا از سرمای زمستان محفوظ بماند ضمناً همه ساله باید نهال‏های جوان در زمستان به وسیله گونی پوشانده شود.
● کاشت نهال‏
در فصول خنک مانند پاییز و زمستان می‏توانیم نهال واشنگتونیا را از گلدان به زمین اصلی منتقل کنیم.
● خاک‏
خاک باید حاصلخیز باشد، با استفاده از کودهای آلی و کودهای شیمیایی زمین را تقویت کنید. استفاده از کودهای دارای پتاسیم موجب افزایش مقاومت این گیاه در مقابل سرمای زمستان می‏گردد، ضمناً از عطش زیاد در تابستان جلوگیری می‏کند. مخلوطی از دو قسمت خاک باغچه یک قسمت خاک باغچه و یک قسمت خاکبرگ یا تورب بستر ایده‏آلی است.
● آبیاری‏
در تابستان و بهار به آب زیادی احتیاج دارد. در فصول گرم هر هفته دو بار به آن آب بدهید. از پاشیدن آب روی برگ‏ها و خیس نمودن تنه درخت خودداری کنید.
● هرس برگ‏
همه ساله در اولین روزهای بهار برگ‏های پیر و سرمازده را هرس کنید.
هرس برگ‏ها باید از پایین‏ترین ناحیه دمبرگ انجام شود.
● محافظت از سرما
پوشش درخت در زمستان به منظور حفظ جوانه انتهایی درخت که در قسمت میانی برگ‏ها قرار دارد ضروری است. نوع پوشش اهمیت زیادی دارد. پوشش پلاستیکی موجب تراکم رطوبت و پوسیدگی جوانه انتهایی می‏شود به همین دلیل بهتر است به جای نایلون از گونی یا برگ‏های خشک استفاده شود. اگر از پوشش نایلونی استفاده می‏کنید حتماً آن را سوراخ کنید تا هوا به اندازه کافی وارد شود.

مهندس مجتبی ولی شریعت‏پناهی‏

منبع : مجله پیام زن