درسهای کاملا غلط‌

پس از جنگ ۲۰۰۶ لبنان، سوال‌های بسیاری برای مقامات اسرائیل وجود داشت: چه اشتباهاتی صورت گرفت، و چه کسی مرتکب آن اشتباهات شد؟ پس از آن شکست برای بازگرداندن قدرت «بازدارندگی» ارتش اسرائیل چه باید کرد؟ به طور کلی، از جنگ با حزب‌الله چه درس‌هایی می‌توان گرفت تا دفعه بعد، شکستی در کار نباشد.
متاسفانه به نظر می‌رسد نتیجه‌گیری‌ها، حداقل در سلسله مراتب ارتش و سازمان‌های شکل‌دهنده سیاست ‌های اسرائیل کاملا غلط است.
روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارونوت روز جمعه سخنان ژنرال گادی آیزنکوت، رئیس فرماندهی شمالی ارتش اسرائیل را منتشر کرد. این ژنرال از فرصت برای شرح برنامه‌های جنگ آینده استفاده کرد.
وی وعده داد از زور بیش از حد برای نابود کردن کامل روستاهایی استفاده شود که منبع آتش موشک حزب‌الله باشند. دلیل او برای چنین تهدیدی این است که چنین روستاهایی روستای غیرنظامی نیستند بلکه پایگاه‌های نظامی هستند. این از آن نوع توجیه است که می‌تواند پای شخصی مدعی را برای محاکمه به دادگاه جنایات جنگی بکشاند.
آیزنکوت به محله داهیا در بیروت اشاره کرد که اسرائیل چگونه در جنگ ۲۰۰۶ آن را با خاک یکسان کرد. وی تاکید کرد که این سرنوشت هر روستایی خواهد بود که از آنجا به اسرائیل شلیک شود.
وی برای از بین بردن هر تردیدی افزود: «این یک توصیه نیست یک برنامه است که تصویب شده است.»
وعده صریح و آشکار استفاده از زور بیش از حد و نامناسب برای لبنانی‌ها لرزاننده خواهد بود لبنانی‌هایی که در جنگ گذشته حتی بدون این تهدیدها در معرض نابودی زیربناهای غیرنظامی و هدف بمب‌های خوشه‌ای قرار گرفتند.
اما «دکترین داهیا» با حمایت شدید بعضی از محافل و افراد مانند «یارون لندن» نویسنده روزنامه‌ها و تلویزیون اسرائیل مواجه شد. به نظر می‌رسد وی از اراده آیزنکوت برای «نابود کردن لبنان»، بدون توجه به اعتراضات مردم جهان، بسیار خوشحال است.
لندن در حالی که منتظر است حدود ۱۶۰ روستای شیعه لبنان نابود شود، به تشریح تفکر آیزنکوت پرداخت و گفت: در عمل همه فلسطینیان ساکن غزه، خالد مشعل، همه لبنانی‌ها سید حسن نصرالله و همه ایرانی‌ها احمدی‌نژاد هستند.
گزارش هاآرتص همچنین شرح می‌دهد که نهادهای آکادمیک ارتش نیز در گزارش‌های خود به نتایج مشابه رسیده‌اند. یک چنین سندی که به وسیله انستیتوی مطالعات امنیت ملی در دانشگاه تل‌آویو با عنوان زور بیش از حد منتشر شده جزییات درک نویسنده آن (سرهنگ احتیاط گابریل سیبونی) را از درس‌های جنگ سال ۲۰۰۶ نشان می‌دهد: با شروع جنگ لازم است نیروهای اسرائیلی بلافاصله، با قاطعیت و با زور بیش از حد در برابر اقدامات دشمن و تهدیدی که نشان می‌دهد، وارد عمل شوند، هدف از چنین واکنشی وارد آوردن خسارات و تحمیل مجازات تا حدی است که فرآیند بازسازی طولانی و پرخرجی را ایجاب کند.
سیبونی می‌گوید ارتش اسرائیل باید ابتدا با زور بیش از حد به «نقاط ضعف دشمن» حمله کند و سپس سر وقت سراغ شلیک‌کنندگان موشک برود. نابود کردن «منافع اقتصادی» ، مراکز قدرت‌های غیرنظامی و «زیرساخت‌های کشور» مدت‌ها در ذهن تصمیم‌گیرندگان سوری و لبنانی خواهد ماند و به این ترتیب «قدرت بازدارندگی اسرائیل» را بیشتر و دشواری «دشمن» را در بازسازی منابع تشدید خواهد کرد.
سند دیگری از طرف رئیس سابق شورای امنیت ملی اسرائیل از تل‌آویو می‌خواهد تضمین کند که در جنگ بعد زیربنای ارتش و غیرنظامی لبنان «نابود خواهد شد» یا به گفته نویسنده این سند: در شرایطی که ساکنان حیفا در پناهگاه‌ها هستند، مردم بیروت نتوانند به کنار دریا بروند. این اراده و خواست برای ایجاد خاطره ماندگار در اذهان سوری‌ها و لبنانی‌ها یادآور اعلامیه‌های مشابه قبلی اسرائیل است. در سال ۲۰۰۳ ژنرال موشه یالون رئیس ستاد نیروهای اسرائیل گفت جنگ در اراضی اشغالی این موضوع را در اذهان مردم فلسطین حک خواهد کرد که آنان مردمی شکست خورده هستند. در سال ۲۰۰۶ نیز شخصی مانند دکتر «ریوون ارلیچ» رئیس مرکز اطلاعات تروریسم و جاسوسی در مرکز مطالعات ویژه در تل‌آویو توصیه کرد که «بهای سنگینی که مردم لبنان برای تحریک کردن و رنجاندن ما باید بپردازند، باید در ذهن آنان حک شود.»
استفاده از زور وحشیانه برای حک کردن بعضی واقعیات در اذهان اعراب در میراث اندیشه اسرائیل و صهیونیسم به نظریه «دیوار آهنین» ژابوتینسکی بازمی‌گردد. او در دهه ۱۹۲۰ با صراحت نوشت که همه مردم بومی تا وقتی که کوچکترین امیدی برای خلاص کردن خود از خطر شهرک‌نشین‌های خارجی داشته باشند در مقابل آنها مقاومت خواهند کرد. پس «دیواری آهنین» از زور لازم است تا مردم فلسطین را به مرحله‌ای برسانیم که به کلی ناامید شوند.
در حالی که منطق وحشیانه سلطه شهرک‌سازی استعمارگری طی دهه‌ها از اصول راهنمای طراحان نظامی اسرائیل بوده، با این برداشت کلیشه‌ای و نژادپرستانه که اعراب فقط زبان زور را می‌فهمند تکمیل شده است. جالب است که در شرایطی که ارتش آمریکا به طور مستقیم یک کشور را در خاورمیانه اشغال کرده و با مقاومت مردم آن مواجه است، چنین شعارهایی در گفتمان ارتش آمریکا نیز رایج است.
به این ترتیب به نظر می‌رسد اسرائیل درس‌هایی کاملا غلط از جنگ ۲۰۰۶ آموخته است. این درس‌ها از نظر اخلاقی نادرست است، همچنان که از نظر نوع واکنشی که ممکن است، برانگیزد غلط است. اگرچه اساسا این وعده‌ها درباره استفاده از زور و نابود کردن نامتناسب نشان می‌دهد که رهبری ارتش اسرائیل از کوته‌نظری شدید در سیاستگذاری رنج می‌برد و همچنان بر این اعتقاد است که اسرائیل با کمک زور سلاح‌ها در خاورمیانه مقبولیت خواهد یافت.

نویسنده: بن وایت
ترجمه: علی ایثاری کسمایی‌
منبع: گاردین‌

منبع : روزنامه جام‌جم