چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
مجله ویستا
انتقام‌جویان - THE ABENGERS
سال تولید : ۱۹۹۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جری وینتراب
کارگردان : جرمیا چچیک
فیلمنامه‌نویس : دان مک‌فرسن، برمبنای یک مجموعهٔ تلویزیونی به همین نام، نوشتهٔ سیدنی نیومن
فیلمبردار : راجر پرات
آهنگساز(موسیقی متن) : جوئل مک‌نیلی
هنرپیشگان : رالف فاینز، اوما تورمن، شان کانری، جیم برودبنت، فیونا شا، پاتریک مکنی و ادی ایزارد
نوع فیلم : رنگی، ۸۹ دقیقه
̎جان استید̎ (فاینز)، مأمور مخفی ̎سوپر̎ باوقار و وردست دانشمند جذابش، ̎اما پیل̎ (تورمن) با ̎سر آگوست د وینتر̎ خودبزرگ‌بین (کانری) که به کمک ̎پروسپرو̎ ـ ماشین کنترل کنندهٔ آب و هوای جوی‌اش ـ خیال دارد از دنیا حق‌السکوت بگیرد، درگیر می‌شوند. ̎استید̎ و ̎پیل̎ یک جفتِ ناجور تمام عیار هستند: ̎استید̎ به پیرویِ بی‌چون و چرا از قواعد و قوانین اعتقاد دارد و ̎پیل̎، برعکس، معتقد است که آنها را برای زیر پا گذاشتن، تدوین کرده‌اند؛ ولی به هر حال این باعث نمی‌شود هم‌کاری خوبی نداشته باشند و حتی از لحاظ عاطفی، اندکی به یکدیگر پای‌بند نشوند. تنها متحدان آنان در این مبارزه، رئیس‌شان، مرد مفلوجی است با نام رمز ̎مادر̎ (برودبنت) و، مردی نامرئی (مکنی) که در زیرزمین آرشیو ̎سازمان̎ زندگی می‌کند...
● زمینهٔ اصلی در این فیلم شبه ̎جیمز باند̎ی وسوسه‌انگیز است: ماجرا، معما و توطئه در انگلستانی تیپیک با صحنه‌پردازی التقاطی (طراحی‌ها، کار استوارت کریگ، انگلستانی خلق می‌کنند که عناصر معرف زمان‌های مختلف را یک‌جا دارد) و با گرایش‌های پُست‌مدرن. اما جذابیت بالقوهٔ فیلم که باید حاصل ترکیب طنز سنتی انگلیسی با داستان پیچ در پیچ، صحنه‌های پُرهیجان و جلوه‌های ویژهٔ چشم‌گیر باشد، از کار در نیامده است و در حد مثلاً علاقهٔ شخصیت‌ها به چای نوشیدن در هر فرصتی، باقی می‌ماند. یعنی ساده‌ترین و دم دست‌ترین شوخی‌ای که در ارتباط با آداب و عادت انگلیسی به ذهن متبادر می‌شود. نقشهٔ کنترل آب و هوا، یکی از آن رویاهای لجام‌گسیختهٔ دانشمندان دیوانه و جاه‌طبی است که در این‌جا ابعاد آن با هدفش (باج گرفتن از دولت‌مردان) تناسبی ندارد و شوخی بالقوهٔ قابل طرح در این‌جا، اشارهٔ به توجه خاص انگلیسی به اهمیت وضع هوا، هم فراموش شده است. موضوع در تورمن ـ یکی خوب و یکی بد ـ حرام شده و اصلاً بی‌دلیل به نظر می‌رسد، مگر این‌که بنا بر استفادهٔ مضاعف از مقبولیت ستاره باشد (ضمناً این پس از بتمن و رابین، جوئل شوماکر، ۱۹۹۷، دومین شکست تورمن در یک پروژهٔ پُرخرج تخیلی بود). کانری در یکی از بی‌فروغ‌ترین نقش‌های متأخرش ظاهر می‌شود. تنها فاینزِ خون‌سرد و مطمئن در نقش ̎جان استید̎ است که به نظر می‌رسد قدری به این فضا و محیط تفریح می‌کند. در صحنهٔ حملهٔ زنبورهای ماشینی به اتومبیل قهرمانان فیلم، جلوه‌های تصویری خیی خوب‌اند ولی اوج پایانی فیلم، به شدت بی‌رمق و ناامیدکننده است.
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جری وینتراب
کارگردان : جرمیا چچیک
فیلمنامه‌نویس : دان مک‌فرسن، برمبنای یک مجموعهٔ تلویزیونی به همین نام، نوشتهٔ سیدنی نیومن
فیلمبردار : راجر پرات
آهنگساز(موسیقی متن) : جوئل مک‌نیلی
هنرپیشگان : رالف فاینز، اوما تورمن، شان کانری، جیم برودبنت، فیونا شا، پاتریک مکنی و ادی ایزارد
نوع فیلم : رنگی، ۸۹ دقیقه
̎جان استید̎ (فاینز)، مأمور مخفی ̎سوپر̎ باوقار و وردست دانشمند جذابش، ̎اما پیل̎ (تورمن) با ̎سر آگوست د وینتر̎ خودبزرگ‌بین (کانری) که به کمک ̎پروسپرو̎ ـ ماشین کنترل کنندهٔ آب و هوای جوی‌اش ـ خیال دارد از دنیا حق‌السکوت بگیرد، درگیر می‌شوند. ̎استید̎ و ̎پیل̎ یک جفتِ ناجور تمام عیار هستند: ̎استید̎ به پیرویِ بی‌چون و چرا از قواعد و قوانین اعتقاد دارد و ̎پیل̎، برعکس، معتقد است که آنها را برای زیر پا گذاشتن، تدوین کرده‌اند؛ ولی به هر حال این باعث نمی‌شود هم‌کاری خوبی نداشته باشند و حتی از لحاظ عاطفی، اندکی به یکدیگر پای‌بند نشوند. تنها متحدان آنان در این مبارزه، رئیس‌شان، مرد مفلوجی است با نام رمز ̎مادر̎ (برودبنت) و، مردی نامرئی (مکنی) که در زیرزمین آرشیو ̎سازمان̎ زندگی می‌کند...
● زمینهٔ اصلی در این فیلم شبه ̎جیمز باند̎ی وسوسه‌انگیز است: ماجرا، معما و توطئه در انگلستانی تیپیک با صحنه‌پردازی التقاطی (طراحی‌ها، کار استوارت کریگ، انگلستانی خلق می‌کنند که عناصر معرف زمان‌های مختلف را یک‌جا دارد) و با گرایش‌های پُست‌مدرن. اما جذابیت بالقوهٔ فیلم که باید حاصل ترکیب طنز سنتی انگلیسی با داستان پیچ در پیچ، صحنه‌های پُرهیجان و جلوه‌های ویژهٔ چشم‌گیر باشد، از کار در نیامده است و در حد مثلاً علاقهٔ شخصیت‌ها به چای نوشیدن در هر فرصتی، باقی می‌ماند. یعنی ساده‌ترین و دم دست‌ترین شوخی‌ای که در ارتباط با آداب و عادت انگلیسی به ذهن متبادر می‌شود. نقشهٔ کنترل آب و هوا، یکی از آن رویاهای لجام‌گسیختهٔ دانشمندان دیوانه و جاه‌طبی است که در این‌جا ابعاد آن با هدفش (باج گرفتن از دولت‌مردان) تناسبی ندارد و شوخی بالقوهٔ قابل طرح در این‌جا، اشارهٔ به توجه خاص انگلیسی به اهمیت وضع هوا، هم فراموش شده است. موضوع در تورمن ـ یکی خوب و یکی بد ـ حرام شده و اصلاً بی‌دلیل به نظر می‌رسد، مگر این‌که بنا بر استفادهٔ مضاعف از مقبولیت ستاره باشد (ضمناً این پس از بتمن و رابین، جوئل شوماکر، ۱۹۹۷، دومین شکست تورمن در یک پروژهٔ پُرخرج تخیلی بود). کانری در یکی از بی‌فروغ‌ترین نقش‌های متأخرش ظاهر می‌شود. تنها فاینزِ خون‌سرد و مطمئن در نقش ̎جان استید̎ است که به نظر می‌رسد قدری به این فضا و محیط تفریح می‌کند. در صحنهٔ حملهٔ زنبورهای ماشینی به اتومبیل قهرمانان فیلم، جلوه‌های تصویری خیی خوب‌اند ولی اوج پایانی فیلم، به شدت بی‌رمق و ناامیدکننده است.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست