چطور از تجسس موتورهای جست‌وجو در امان بمانیم؟

چرا موتورهای جست‌وجو تقاضاهای كاربران را ثبت می‌كنند؟
موتورها نرم‌افزار خود را با استفاده از این آمارها تنظیم می‌كنند تا تبلیغات هدفدار به كاربران نشان دهند و همچنین قابلیت‌های جدید اضافه كنند. به علاوه با این آمار می‌توان نتایج جست‌وجو را ذخیره كرد تا هر بار مجبور نباشید كلمات كلیدی را از نو وارد كنید.
چطور یك موتور جست‌وجو یك كاربر را «به‌جا» می‌آورد؟
اگر تا به حال در این موتورهای جست‌وجو ثبت نام نكرده باشید، احتمالاً شما را نخواهند شناخت. ولی جست‌وجوها از طریق كوكی‌ها ردیابی می‌شود كه یك شماره یكتا دارد. با استفاده از كوكی‌ها می‌توان آمار همه جست‌وجوهایی را كه انجام داده‌اید، به دست آورد. حتی برخی از آنها شماره IPتان را هم ذخیره می‌كنند!
اطلاعات یك كوكی تا چه زمانی معتبر است؟
بستگی دارد. كوكی‌های یاهو تا ژوئن سال ۲۰۰۶ در كامپیوتر می‌مانند ولی كوكی‌های گوگل تا سال ۲۰۳۶!
اگر در یكی از این موتورها ثبت نام كنیم، چه می‌شود؟
اگر در موتور گوگل یا یاهو ثبت نام كنید، آن‌وقت تاریخچه چیزهایی كه جست‌وجو كرده‌اید، با اطلاعاتی كه داده‌اید، مانند نام و آدرس ایمیل، «مرتبط» می‌شود.
چه كسی می‌خواهد كه تاریخچه جست‌وجویش مخفی بماند و از نظارت دولتی می‌ترسد؟
برخی از مردم دوست ندارند كه این اطلاعات وارد زندگی شخصی‌شان شود. برخی دلیل خاصی ندارند، ولی فكر می‌كنند كه در آینده چنین شركت‌هایی قطعاً مورد استفاده‌ای برای این اطلاعات خواهند یافت.
مثلاً اگر شما از سرویس ایمیل گوگل(جی‌میل) و نرم‌افزار بهینه‌سازی وب گوگل استفاده كنید، گوگل می‌تواند افرادی كه به آنها ایمیل فرستاده‌اید، وب‌سایت‌هایی كه دیده‌اید، یا حتی كلماتی را كه اشتباه تایپ كرده‌اید، ببیند.
افرادی كه از این بابت نگران هستند، باید چه كار كنند؟
مدیریت كوكی‌ها مفید است. اگر می‌خواهید این جعبه سیاه شما را لو ندهد، هر هفته یك‌بار كوكی‌ها را پاك كنید. دیگر این‌كه كوكی‌ها را به طور خودكار موقع بستن مرورگر پاك كنید، به سرویس‌های ایمیل رایگان به‌خصوص اگر یك موتور جست‌وجو آن را ارائه كرده، وارد نشوید.
این پاك‌سازی خودكار چه‌طور انجام می‌شود؟
در فایرفاكس، به بخش «privacy preference» می‌روید و كوكی‌ها را پاك كنید. بخشی در آن‌جا وجود دارد كه با انتخاب آن، این كار اتوماتیك می‌شود. در Internet Explorer كار به این سادگی نیست ولی می‌توان از منوی «Tools» كارهایی انجام داد.
آیا تا به حال تاریخچه موتورهای جست‌وجو برای محاكمه كسی استفاده شده است؟
شخصی به نام رابرت پتریك در نوامبر سال ۲۰۰۵ به جرم قتل همسرش محكوم شد و بخشی از مدارك جرم این بود كه او لغت‌های «گردن»، «سریع»، و «شكستن» را در گوگل وارد كرده بود. ولی این اطلاعات از كامپیوتر مجرم به دست آمد، نه از گوگل
هر كسی می‌تواند تاریخچه جست‌وجوی خودش را ببیند؟
معمولاً نه. ولی اگر می‌خواهید جست‌وجوهای قبلی خود را ببینید و جست‌وجوی بهتری انجام دهید و از شناسایی خود ناراحت نمی‌شود، در سرویس آزمایشی search history گوگل ثبت نام كنید.
آیا این اطلاعات قابل استناد در پرونده‌های كیفری هستند؟
مطمئناً. گوگل در ظاهر با تصمیم‌های دولت مخالفت می‌كند تا دیگران حتی فكر دسترسی به بانك اطلاعاتی گوگل را هم به خود راه ندهند. ولی اگر كاربران می‌دانستند كه اطلاعات‌شان مانند عمده‌فروشی به دولت داده می‌شود، محتاط‌تر جست‌وجو می‌كردند.
اگر كسی بخواهد بیشتر از اینها ناشناس بماند باید چه كار كند؟
اگر دنبال چیزی هستید كه نمی‌خواهید كسی بفهمد، از Tor استفاده كنید. یك سرویس رایگان كه با جابه‌جا كردن ترافیك شما بین چند سرور داوطلب ناشناس‌تان می‌كند. به این ترتیب مبدأ مخفی می‌ماند و می‌توان از فیلترها گذشت؛ همان فیلترهایی كه در مدارس و دانشگاه‌ها نصب می‌شود. این سرویس معایبی هم دارد. البته شاید از دید یك روزنامه‌نگار چینی خیلی مفید باشد، ولی سرویس‌های اطلاعاتی به دلیل مسیرهای طولانی كندتر می‌شوند و به سرورها فشار می‌آید.
آیا Tor صددرصد مطمئن است؟
نه، به هر حال می‌توان از كامپیوترها اطلاعات بیرون كشید. اگر این سرویس را با سرور پراكسی Privoxy مخلوط كنید، كمی از این ریسك كاسته می‌شود، ولی صددرصد نیست. اگر این‌ها را با فایرفاكس به كار ببرید، بهترین تجربه اینترنت‌گردی ناشناس را خواهید داشت.
آیا روش‌های دیگری هم وجود دارد؟
سایت Anonymizer سرویس ناشناس‌كننده دارند ولی شدیداً بر عملكرد كامپیوتر اثر منفی می‌گذارند. سرورهای پراكسی دیگری در اینترنت وجود دارند، ولی ریسك كار با آنها بر عهده خودتان است. در ضمن بعضی از سایت‌ها ترافیك‌های ناشناس را فیلتر می‌كنند.

دوشنبه، ۳ بهمنماه ۱۳۸۴

منبع : اخبار فن‌آوری اطلاعات ایتنا