وداع محبوبم - FAREWELL MY CONCUBINE

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : هنگ‌کنگ و چین
محصول : شو فنگ
کارگردان : چن کایگه
فیلمنامه‌نویس : لو وئی، بر مبنای نوشتهٔ لی لیلیان
فیلمبردار : گو چانگ وئی
آهنگساز(موسیقی متن) : ژائو جیپینگ
هنرپیشگان : چئونگ لسلی، ژانگ فنگیی، گونگ لی، لو کی، یینگ دا، گه یو، فئی یانگ، ما مینگ وئی و لی چون
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۵ دقیقه


ـ پکن، سال ۱۹۲۵. ̎دوزی̎ (مینگ وئی)، پسر بچه‌ای ظریف، توسط مادرش، به ̎گوآن̎ (کی)، مدیر آکادمی اپرای پکن سپرده می‌شود. ̎ گوآن̎ به شرطی ̎دوزی̎ را می‌پذیرد که انگشت اضافی دستش بریده شود. بچه‌های دیگر ̎دوزی̎ را تحقیر می‌کنند ولی ̎شیتو̎ (یانگ)، پسر بچه‌ای ورزشکار و قوی، از او حمایت می‌کند. زندگی در آکادمی به سختی می‌گذرد، ̎دوزی̎ به اتفاق ̎لیزی̎، یکی از رفقایش، از آنجا فرار می‌کنند ولی ̎شیتو̎ (یانگ)، پسر بچه‌ای ورزشکار و قوی، از او حمایت می‌کند. زندگی در آکادمی به سختی می‌گذرد. ̎دوزی̎ به اتفاق ̎لیزی̎ یکی از رفقایش، از آنجا فرار می‌کنند ولی دیداری از اپرای پکن، چنان به وجدشان می‌‌آورد که تصمیم به بازگشت می‌گیرند. ۱۹۳۷. ارتش ژاپن به پکن نزدیک می‌شود. ̎شیتو̎ (فنگیی) و ̎دوزی̎ (لسلی) اینک ستارگان گروه نمایشی ̎نا کون̎ هستند و نام هنری ̎شیالوئو̎ و ̎چنگ̎ را برای خود برگزیدهاند. ̎شیالوئو̎ در نقش‌های جنگی و مردانه تخصص دارد و ̎چنگ̎ در نقش‌های زنانه و با بازی در اپرای ̎وداع مجبوبم̎ شهرتی کسب کرده‌اند. ̎شیالوئو̎ دلباختهٔ ̎ژوزیان̎ (لی)، زنی ساکن ̎خانهٔ شکوفه‌ها ̎ می‌شود. ̎چنگ̎ حسادت می‌کند و سرزده وارد مجلس نامزدی ̎شیالوئو̎ و ̎ژوزیان̎ می‌شود تا اعلام کند همکاریشان دیگر تمام شده است. ۱۹۴۵. در پایان جنگ و تسلیم ژاپنی‌ها، ̎چنگ̎ متهم به همکاری با دشمن می‌شود. ۱۹۴۸. در حالیکه ̎چنگ̎ در بخارات افیون غرق شده، ̎شیالوئو̎ به نکبت افتاده و دستفروشی می‌کند. ۱۹۴۹. کمونیست‌ها شهر را تصرف کرده‌اند. ۱۹۶۶. انقلاب فرهنگی چین سر می‌رسد. ̎شیالوئو̎ و ̎چنگ̎ را به خاطر ̎جنایات̎ سیاسی‌شان به محاکمه می‌کشانند. تحت فشار و تهدید و ارعاب، ̎شیالوئو̎ و ̎چنگ̎ به یکدیگر خیانت کرده و ̎شیالوئو̎ ضمناً وادار می‌شود اعتراف کند هرگز ̎ژوزیان̎ را دوست نداشته است. دیری نمی‌گذرد که ̎ژوزیان̎ خود را حلق‌آویز می‌کند. ۱۹۷۷. چین از چنبرهٔ انقلاب فرهنگی رهائی می‌یابد. ̎شیالوئو̎ و ̎چنگ̎ دوباره برای اجرائی از اپرای ̎وداع محبوبم̎ به هم می‌پیوندند. در اوج نمایش، ̎چنگ̎ که با شخصیت همسر صیغهٔ امپراتور در نمایش، یکی شده، با شمشیر خودکشی می‌کند.
ـ فیلمی که کایگه، فیلمساز ناراضی چینی را به چهره‌ای بین‌المللی تبدیل کرد؛ ترکیبی از دغدغه‌های فیلمسازان روشن‌فکر شرقی، آئین، نمایش، اسطوره که اینجا در قالب داستان ̎اپرای پکنی̎ تبلور یافته است با مخالف‌خوانی‌های همیشگی یک هنرمند نمونه‌ای شرقی، خشونت، قدرت، ایدئولوژی که در قالب داستان سال‌های پیرامون انقلاب نمایش داده می‌شود. با این حال اهمیت فیلم کایگه، غنای بصری و بازنمائی حرفه‌ای و متقاعد کننده از تاریخ است که فراتر از استانداردهای سینمای شرق به نظر می‌رسد و آن را از فیلم‌های حراف و ملال‌آور قبلی او متمایز می‌کند. فیلم برندهٔ جایزهٔ بزرگ جشنوارهٔ کن در همان سال شد و لی را به عنوان مشهورترین ستارهٔ زن سینمای شرق در دههٔ ۱۹۹۰ معرفی کرد. تسلط فنی و حرفه‌ای کایگه چنان مقبول افتاد، که او بودجهٔ لازم برای ساخت پروژهٔ به مراتب عظیم‌تر امپراتور و آدم‌کش (۱۹۹۹) را به راحتی به دست آورد. منتقدان فیلم آن را نسخهٔ شرقی دکتر ژیواگو (دیوید لین، ۱۹۶۵) نام نهادند.