بیگانه - Alien

سال تولید : ۱۹۷۹
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : والتر هیل، گوردون کارول و دیوید گیلر.
کارگردان : ریدلی اسکات
فیلمنامه‌نویس : دان اوبانن برمبنای داستانی نوشته اوبانن و رانلد شوست.
فیلمبردار : درک وانلینت و دنیس ایلینگ.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت.
هنرپیشگان : تام اسکریت، سیگورنی ویور، جان هرت، ورونیکا کارترایت، هاری دین استنتن، ایان هولم و یافت کوتو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۷ دقیقه.


زمانی در آینده. زندگی انسان‌ها تحت کنترل «شرکت‌»ی است که تنها از طریق خرید سهام آن می‌توان عنوان «شهروند» را به دست آورد. سفینه «نوسترومو» برای انجام پژوهش‌های فضائی به کهکشان فرستاده می‌شود. یکی از سرنشینان آن، «کین» (هرت) ناخواسته باعث ورود موجودی ناشناخته به درون سفینه می‌شود. موجودی که خیلی سریع رشد می‌کند، به جای خون مایعی اسیدگونه در رگ‌هایش جاری است و به نظر می‌رسد هدفی جزء کشتار و نابودی نداشته باشد. آرام‌آرام تک‌تک اعضای سفینه توسط «بیگانه» از پا در می‌آیند. «ریپلی» (ویور)، یکی از فضانوردان، درمی‌یابد که ورود «بیگانه» به سفینه و عقیم گذاشتن هرگونه کوشش برای نابودی آن، بخشی از نقشه بخش تسلیحات‌سازی «شرکت» برای استفاده از ارگانیسم پیچیده آن در تولید سلاح‌های تازه است که توسط«اَش» (که قصد کشتن او را دارد) می‌شود و با فرستادن «بیگانه» به فضای لایتناهی از دست او رهائی می‌یابد.
* بیگانه در خطوط اصلیِ طرح داستانی و امدار فیلم مهجورِ رده «ب»، آن! وحشتی از ماورای فضا (ادوارد ل. کان، 1958) و در نحوه طرح این مضمون متأثر از چیز (هوارد هاکس و کریستیان نایبی، 1951) است. اوبانن یکی از فیلم‌نامه‌نویسان فیلم بعدها اعتراف کرد که بعضی از عناصر فیلم‌نامه مستقیماً از فیلم‌نامه ستاره تیره (جان کارپنتر، 1974) - کار دیگر خود او - برداشت شده است. بیگانه بیشتر در رده آثار ترسناک قرار می‌گیرد تا فیلم‌های افسانه - فیلم نشان دهنده یکی از معدود کوشش‌های موفق برای خلق یک «دنیای آینده» باورپذیر است. و این مهم تا حد زیادی مدیون ایده‌های موبیوس، طراح صاحب نام داستان‌های مصور در طراحی صحنه فیلم و کار نقاش سوررآلیست‌ هانس رودی گیگر (طراح لباس) و کارلو رامبالدی (جلوه‌های ویژه) در ساخت جلوه‌های ویژه آن و خلق بیگانه (که برای نماهای تمام قد آن از بازیگری نیجریائی با قامتی معادل دو متر و چهل سانتیمتر استفاده کردند)، است. از لحاظ مضمونی، کنایه‌های آشکار سیاسی در مورد استثمار افراد توسط «شرکت» به فیلم اسکات لحن انتقادی از سیستم سرمایه‌داری را می‌دهد. دنباله‌ها: بیگانه‌ها (جیمز کامرون، 1986)، بیگانه 3 (دیوید فینچر، 1992) و رستاخیز بیگانه (ژان پی‌یر ژونه، 1997).