سلوک باران

هر درختی را به هر درختی پیوند نمی زنند، بزنند هم نمی گیرد.
کدام باغبان درخت گیلاس را به درخت نخل پیوند زده است!
جان من! درختانی به یکدیگر پیوند می خورند که برگ ها و میوه هایشان با همدیگر شباهتی داشته باشد و پیامبر که درود خدا بر او باد فرمود:
انا الشجره
من درختم
و درست مثل یک درخت با او رفتار می شد، کودکان درخت را سنگ می زنند و کودک صفتان نیز او را!
درخت را که سنگ می زنند میوه می دهد، همچنانکه حافظ می گفت:
کم مباش از درخت سایه فکن
هر که سنگت زند ثمر بخشش
و پیامبر را نیز سنگ می زدند و او دست به دعا می شد و برای ایشان آمرزش تمنا می کرد. آری! پیامبر درخت بود و هر جا که درخت باشد آب است و هر جا که آب باشد آبادانی است.
و منظورم از آب همان آب حیات یا آب طربناک یعنی خداست که حافظ می گفت:
خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیشتر زآنکه شود کاسه سر خاک انداز
حافظ، کاسه سر را کاسه زر- طلایی- می داند و می گوید: در کاسه طلایی ته سیگار و زباله نمی ریزند بلکه آب طربناک که خداوند است جای می دهند.
بگذریم! پیامبر درخت بود و ما نیز هم.
و ما وقتی به آن وجود نازنین پیوند می خوریم که شباهت هایی در میان باشد.

منبع : روزنامه ایران