آغاز راه همسران جوان‏

به عقیده بسیاری از فلاسفه و دانشمندان، انسان موجودی مدنی است. به همین دلیل محتاج به پناه و یاور و نیز یاری دلداری است تا با او معاشرت داشته و در مسیر پرپیچ و خم زندگی، غمخوارش باشد. ازدواج با رعایت اصول و شرایط لازم، استفاده از كمك مشترك را برای دختر و پسر جوان تسهیل می‏نماید و به آنها كمك می‏كند تا در زندگی فردی و اجتماعی موفقیت‏های بیشتری به دست بیاورند. حال آنكه دختران و پسران جوان مجرد از كمك‏های همسر خود بی‏نصیب مانده و از بسیاری موقعیت‏ها و فرصت‏های مناسب كه در زندگی به وجود می‏آیند بی‏بهره می‏مانند. بنابراین امر ازدواج برای زوج‏های جوان امری ممدوح و پذیرفتنی است به گونه‏ای كه دختران و پسران جوان به محض رسیدن به شرایط و سن ازدواج باید مبادرت به آن كنند. با این وجود آمارهای نگران‏كننده‏ای كه از اختلافات و جدایی‏ها در میان زوج‏های جوان حكایت دارند نشان‏دهنده این نكته است كه بسیاری از دختران و پسران جوان راه و رسم همسرداری و همسرگزینی را نیافته و ندانسته‏اند و این بر بزرگ‏ترهای خانواده است كه الگوها و نمونه‏های موفق را برای زوج‏های جوان نمونه آورده و راه و رسم زندگی آنها را بازگو دارند. علاوه بر این، همسران جوان باید به نكاتی سخت توجه داشته و آنها را رعایت داشته تا زندگی‏شان در همان آغاز راه دچار تلاطم و تلخی نشود. برخی از این نكات كه لازم است دختر و پسر جوان به كار گیرند و آنها را آویزه گوش دارند به ترتیب زیر است:
۱) زندگی مشترك عرصه كمال است نه صحنه پیكار. بنابراین یار و یاور هم باشید و سعی نكنید بر همسرتان تسلط یابید. به عبارت دیگر با هم و در كنار هم باشید نه جدا از هم و رو در روی هم! خانواده زمانی موفق خواهد بود كه در آن هماهنگی وجود داشته باشد و همه اعضا در یك محفل انس با كمال صمیمیت و شادی زندگی كنند. بنابراین همسران جوان باید از هر نوع رفتاری شامل طعنه‏زدن، تحقیر و مقایسه كردن همسر با دیگران و ... پرهیز نمایند.
۲) از ابراز محبت نسبت به یكدیگر دریغ نورزید. ابراز محبت به‏موقع در زندگی مشترك، نشاط و طراوت و علاقه را به دنبال خواهد داشت. این امر فقط لازمه چند روز نخستین ازدواج نیست بلكه با گذشت زمان نهال نوپای زندگی به درختی تناور تبدیل می‏شود كه نیاز بیشتری به آبیاری دارد. با ابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم، می‏توان این درخت تناور را برای همیشه بارور و باطراوت نگاه داشت و بر نشاط آن افزود.
۳) عاشقانه به هم نگاه كنید. نحوه نگریستن هر یك از ما به دیگری، به «چگونه بودن ما» بستگی دارد نه به «چگونه بودن او».
شیفتگی زمانی حاصل می‏شود كه فكر كنید همسرتان فردی باشكوه، ناب، صمیمی، خوش‏خُلق و خوش‏برخورد است. این شیوه نگرش به همسران جوان می‏آموزد به جای اینكه عشق را جستجو كنند، با عشق و محبت به زندگی نگاه كنند.
زبان نگاه، زبان مؤثری است. شما با نگاه كردن به طرف مقابل به او می‏فهمانید به صحبت كردن با وی علاقه‏مند هستید. حالات نگاه كردن اثر معجزه‏انگیزی در ایجاد صمیمیت میان زوجین جوان دارد. میل به صمیمیت نه تنها جنبه جسمی بلكه جنبه روانی نیز دارد.
۴) وقتی زن یا مرد جوان اشتباه می‏كنند، صادقانه و صمیمی اعتراف كنند. صداقت و اظهار پشیمانی و ندامت تنها علاج واقعه است. قبول نكردن اشتباه و نپذیرفتن خطا، اختلافات را دامن خواهد زد.
۵) در مطرح كردن مسائل ناخوشایند و نامطلوب سعی كنید خود را هم دخالت دهید. مثلاً به جای اینكه بگویید «چرا با فلانی این طور برخورد كردی»، بهتر است بگویید: «كاش با فلانی این طور برخورد نمی‏كردیم.»
۶) اگر خطایی از همسر خود مشاهده نمودید، زود از كوره در نروید و سفره دل‏تان را نزد هر كسی باز نكنید. بخصوص پیش پدر و مادرتان درددل نكنید زیرا این كار موجب سرافكندگی همسرتان شده و امكان آشتی را بسیار ضعیف می‏كند.
۷) اگر می‏خواهید عشق و علاقه‏تان تداوم داشته باشد، نخست باید بدانید زمان كافی را برای با هم بودن و ابراز محبت كردن اختصاص بدهید. سعی كنید به انگیزه عشق و ازدواج‏تان بیندیشید؛ با همسرتان در باره نخستین روزهای آشنایی و دوران خوشِ اولین روزها گفتگو كنید. یادآوری شادی‏ها و رویدادهای شیرین، هم وجودتان را گرم كرده و هم تازگی و طراوت رابطه شما را با همسرتان حفظ خواهد كرد.
۸) انعطاف‏پذیری یكی از ویژگی‏های مهم برای ایجاد سازگاری بیشتر و سلامت روانی است. با چشم‏پوشی و نرمش نسبت به برخی رفتارهای كودكانه و لجبازی‏ها نه تنها می‏توان از تنش‏های بی‏دلیل پیشگیری نمود، بلكه می‏توان از همان اول زندگی بنیاد خانواده را مستحكم نمود. زوج‏های جوان باید به خاطر داشته باشند كه مسائل و موارد اختلاف و یا اختلاف‏برانگیز را برای رسیدن به یك دیدگاه مشترك طرح نمایند، نه به تكرار و تثبیت كدورت‏ها و دشمنی‏ها.

منبع : مجله پیام زن